Тимошенко Семён Константинович

Тимошенко Семен Константинович (укр. Семен Костянтинович Тимошенко; 6 (18) февраль 1895 йыл — 31 март 1970 йыл, Мәскәү, СССР) — совет хәрби эшмәкәре, Советтар Союзы маршалы (1940), ике тапҡыр Советтар Союзы Геройы (1940, 1965). «Еңеү» ордены (1945) кавалеры. СССР-ҙың Оборона халыҡ комиссары (май 1940 йыл — июль 1941 йыл). СССР-ҙың Юғары Советы Президиумы ағзаһы(1938—1940). ВКП(б) Үҙәк комитеты ағзаһы (1939—1952). Украинаның Коммунистар Партияһы(б) Үҙәк комитеты ағзаһы (1938—1940), Украина ССР-ы Юғары Советының 1-се саҡырылыш депутаты (1938—1947). КПСС Үҙәк Комитетына ағзалыҡҡа кандидат (1952—1970).

Тимошенко Семён Константинович
укр. Семен Костянтинович Тимошенко
Рәсем
Зат ир-ат[1]
Гражданлыҡ  СССР
Хеҙмәт итеүе СССР
Тыуған көнө 6 (18) февраль 1895 или 18 февраль 1895({{padleft:1895|4|0}}-{{padleft:2|2|0}}-{{padleft:18|2|0}})
Тыуған урыны Фурмановка[d], Измаильский уезд[d], Бессарабская губерния[d], Рәсәй империяһы
Вафат булған көнө 31 март 1970({{padleft:1970|4|0}}-{{padleft:3|2|0}}-{{padleft:31|2|0}})[2][3][4][…] (75 йәш)
Вафат булған урыны Мәскәү, СССР
Ерләнгән урыны Кремль диуарындағы некрополь[d]
Һөнәр төрө офицер, сәйәсмән
Биләгән вазифаһы Народный комиссариат обороны СССР[d] һәм СССР Юғары Советы депутаты[d]
Сәйәси фирҡә ағзаһы Советтар Союзы Коммунистар партияһы
Ҡатнашыусы ВКП(б)-ның XVIII съезы[d], КПСС-тың XIX съезы[d], КПСС-тың ХХ съезы[d], КПСС-тың XXI съезы[d] һәм КПСС-тың XXII съезы[d]
Хәрби звание Советтар Союзы Маршалы
Командалыҡ иткән Народный комиссариат обороны СССР[d], 6-я кавалерийская дивизия[d], Белорус хәрби округы[d], Киевский военный округ[d], Западный фронт[d], Юго-Западный фронт[d], Сталинградский фронт[d] һәм Северо-Западный фронт[d]
Һуғыш/алыш Беренсе донъя һуғышының Көнсығыш фронты, Рәсәйҙә Граждандар һуғышы, Совет - Финляндия һуғышы (1939—1940), Бөйөк Ватан һуғышы, Беренсе донъя һуғышы, Совет-поляк һуғышы (1939)[d] һәм Совет-поляк һуғышы
Ғәскәр төрө Урыҫ император армияһы[d] һәм кавалерия[d]
Ойошма ағзаһы КПСС Үҙәк комитеты
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
 Тимошенко Семён Константинович Викимилектә

Бөйөк Ватан һуғышы йылдарында иң компетентлы полководец тип һанала һәм Мәскәүҙә 1941 йылдың 23 июненән 19 июленә тиклем Баш командование ставкаһы рәйесе була[5]. Хәрби тарихы буйынса белгес А. В. Исаев[6], бер нисә уңышһыҙлығына ҡарамаҫтан, Тимошенко, Бөйөк Ватан һуғышында СССР-ҙа ун бөйөк полководецтың береһе була, тип иҫәпләй.

Иртә йылдары

үҙгәртергә

1895 йылдың 6 (18) февралендә ауыл Бессарабия губернаһының Аккерман өйәҙендә Орман ауылында (хәҙерге Украинаның Одесса өлкәһе Килийк районы Фурмановка ауылы) Константин Гаврилович Тимошенконың (1925 йылда вафат була) крәҫтиән ғаиләһендә тыуа. Украин[7]. Батраклыҡта йөрөй.

Ауыл мәктәбен тамамлай. 1914 йылдың декабрендә армияға саҡырыла. 1915 йылда полк һәм өлгөлө пулемет мәктәбен тамамлап, вахмистр чинын ала. Беренсе донъя һуғышында ҡатнаша, Көньяҡ-Көнбайыш һәм Көнбайыш фронтта 4-се кавалерия дивизияһы составында пулеметсы була. Ҡыйыулығы өсөн өс дәрәжә Георгий тәреһе менән бүләкләнә[8]. Офицерға һуҡҡаны өсөн ҡулға алына һәм судҡа бирелә. Һуғышты подпрапорщик чинында тамамлай.

Иҫкәрмәләр

үҙгәртергә
  1. Deutsche Nationalbibliothek Record #122529146 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
  2. Semyon Konstantinovich Timoshenko // Encyclopædia Britannica (ингл.)
  3. Semyon Timoshenko // SNAC (ингл.) — 2010.
  4. Semyon Konstantinovich Timoshenko // Find a Grave (ингл.) — 1996.
  5. Тимошенко Семён Константинович. МО РФ. Дата обращения: 29 июль 2020. 2020 йыл 29 июль архивланған.
  6. А. В. Исаев и Е. Ю. Спицын в студии МПГУ. «Полководцы Великой Отечественной: маршал С. К. Тимошенко». Дата обращения: 29 июль 2020.
  7. Тимошенко Семён Константинович. www.warheroes.ru. Дата обращения: 6 апрель 2017.
  8. Ганин А. Они взяли Берлин. Через 30 лет… Шесть Полных кавалеров Георгиевского креста стали Героями Советского Союза // Родина. — 2018. — № 11. — С. 19—20.

Һылтанмалар

үҙгәртергә