Тимошенко Семён Константинович
Тимошенко Семен Константинович (укр. Семен Костянтинович Тимошенко; 6 (18) февраль 1895 йыл — 31 март 1970 йыл, Мәскәү, СССР) — совет хәрби эшмәкәре, Советтар Союзы маршалы (1940), ике тапҡыр Советтар Союзы Геройы (1940, 1965). «Еңеү» ордены (1945) кавалеры. СССР-ҙың Оборона халыҡ комиссары (май 1940 йыл — июль 1941 йыл). СССР-ҙың Юғары Советы Президиумы ағзаһы(1938—1940). ВКП(б) Үҙәк комитеты ағзаһы (1939—1952). Украинаның Коммунистар Партияһы(б) Үҙәк комитеты ағзаһы (1938—1940), Украина ССР-ы Юғары Советының 1-се саҡырылыш депутаты (1938—1947). КПСС Үҙәк Комитетына ағзалыҡҡа кандидат (1952—1970).
Бөйөк Ватан һуғышы йылдарында иң компетентлы полководец тип һанала һәм Мәскәүҙә 1941 йылдың 23 июненән 19 июленә тиклем Баш командование ставкаһы рәйесе була[5]. Хәрби тарихы буйынса белгес А. В. Исаев[6], бер нисә уңышһыҙлығына ҡарамаҫтан, Тимошенко, Бөйөк Ватан һуғышында СССР-ҙа ун бөйөк полководецтың береһе була, тип иҫәпләй.
Иртә йылдары
үҙгәртергә1895 йылдың 6 (18) февралендә ауыл Бессарабия губернаһының Аккерман өйәҙендә Орман ауылында (хәҙерге Украинаның Одесса өлкәһе Килийк районы Фурмановка ауылы) Константин Гаврилович Тимошенконың (1925 йылда вафат була) крәҫтиән ғаиләһендә тыуа. Украин[7]. Батраклыҡта йөрөй.
Ауыл мәктәбен тамамлай. 1914 йылдың декабрендә армияға саҡырыла. 1915 йылда полк һәм өлгөлө пулемет мәктәбен тамамлап, вахмистр чинын ала. Беренсе донъя һуғышында ҡатнаша, Көньяҡ-Көнбайыш һәм Көнбайыш фронтта 4-се кавалерия дивизияһы составында пулеметсы була. Ҡыйыулығы өсөн өс дәрәжә Георгий тәреһе менән бүләкләнә[8]. Офицерға һуҡҡаны өсөн ҡулға алына һәм судҡа бирелә. Һуғышты подпрапорщик чинында тамамлай.
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #122529146 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
- ↑ Semyon Konstantinovich Timoshenko // Encyclopædia Britannica (ингл.)
- ↑ Semyon Timoshenko // SNAC (ингл.) — 2010.
- ↑ Semyon Konstantinovich Timoshenko // Find a Grave (ингл.) — 1996.
- ↑ Тимошенко Семён Константинович . МО РФ. Дата обращения: 29 июль 2020. 2020 йыл 29 июль архивланған.
- ↑ А. В. Исаев и Е. Ю. Спицын в студии МПГУ. «Полководцы Великой Отечественной: маршал С. К. Тимошенко» . Дата обращения: 29 июль 2020.
- ↑ Тимошенко Семён Константинович . www.warheroes.ru. Дата обращения: 6 апрель 2017.
- ↑ Ганин А. Они взяли Берлин. Через 30 лет… Шесть Полных кавалеров Георгиевского креста стали Героями Советского Союза // Родина. — 2018. — № 11. — С. 19—20.
Әҙәбиәт
үҙгәртергә- Португальский Р. М., Доманк А. С., Коваленко А. П. Маршал С. К. Тимошенко. — М.: Издательство МОФ «Победа —1945 год», 1994.
- Ҡалып:Книга:Социокультурный состав советской военной элиты 1931—1938 гг. и её оценки в прессе русского зарубежья
- Axelrod A. Timoshenko, Semyon // Encyclopedia of World War II / Cons. Ed. J. A. Kingston. — N. Y.: Facts On File, 2007. — P. 813—814. — (Facts on File Library of World History). — ISBN 978-0-8160-6022-1.
- John Erickson. Road To Stalingrad (инг.). — London: Cassell Military, 2003. — 608 p. — ISBN 9780304365418.
Һылтанмалар
үҙгәртергә- Тимошенко Семён Константинович на сайте Министерства обороны Российской Федерации
- Тимошенко Семён Константинович «Rodovid» ағасында. Ата-бабалар һәм ейәндәр шәжәрәһе
- Акт передачи Наркомата Обороны от Ворошилова Тимошенко в 1940 году.