Тарихи Башҡортостан

Тарихи өлкә • Көньяҡ Урал
	Тарихи Башҡортостан
Осор	IX б. - бөгөнгө көндәр
Өлкә биләгән урын (хәҙерге картала)	Рәсәй: Башҡортостан, Татарстан (өлөшләтә), Пермь крайы(өлөшләтә), Ырымбур өлкәһе, Силәбе өлкәһе, Ҡурған өлкәһе, Свердловск өлкәһе (өлөшләтә), Һамар өлкәһе (өлөшләтә), Һарытау өлкәһе (өлөштәтә); Ҡаҙағстан: Аҡтүбә өлкәһе (өлөшләтә), Ҡостанай өлкәһе (шул иҫәптә элекке Турғай өлкәһенең нисә төбәге) (өлөшләтә) (XVIII быуатҡа тиклем), Көнбайыш Ҡаҙағстан өлкәһе (өлөшләтә) (XIX быуатҡа тиклем);
Тарихи өлкә урынындағы хәҙерге өлкәләр:

Был терминдың башҡа мәғәнәләре лә бар, ҡарағыҙ: Башҡортостан (мәғәнәләр).

Тарихи Башҡортостан — тарихи-географик өлкә, башҡорт халҡының тарихи биләгән ерҙәре.

Файл:Исторический Башкортостан.jpg

«Тарихи Башҡортостан» термины хәҙерге ваҡытта башҡорт этносының, мәҙәниәтенең, теленең таралыу өлкәһен билдәләү өсөн, лингвистик, этнографик, мәҙәни, тарихи эҙләнеүҙәр өсөн кәрәк. Ул шулай уҡ бөгөнгө Башҡортостан Республикаһынан ситтә йәшәгән башҡорттар менән мәҙәни бәйләнештәрте нығытыу өсөн төбәк-ара сәйәсәттә ҡулланыла, шулай уҡ күрше төбәктәр халҡы менән тарихи берлекте күрһәтеү өсөн хеҙмәт итә.

Терминдың синонимдары — был ерҙең әүәлерәк барлыҡҡа килгән атамалары: «Башгурд», «Башгирд», «Башгард», «Баскардия», «Башгирдия», «Фийафи Башкырт/Башкырт далалары», «Башҡорттар иле», «Бастарктар иле», «Башкырд», «Башджарды», «Башҡортостан», «Pascatir», «Bashirdi». Төбәкте «Башгурд» тип исемләгән иң тәүге хәбәр (VIII быуат) Фазылуллаһ Рәшид әд-Диндең «Уғыҙнамә»^[2] хеҙмәтендә осрай.

Ҡайһы бер ғалимдарҙың фекеренсә, «Тарихи Башҡортостан» төшөнсәһе «Бөйөк Венгрия» (Major Hungaria, Magna Hungaria — венгрҙарҙың ата-бабалары торған ере тип фаразлана) төшөнсәһе менән уртаҡ. XIII быуат Франциск монахы Джованни дель Плано Карпиниҙың сәйәхәттән һуң яҙған эшендә телгә алына. Хәҙерге ғалимдар быны нигеҙләгән дәлилдәрҙең булмауын раҫлай^[3]^[4].

Географик урыны

Географик урыны Көньяҡ Урал һәм уның тирәһенә тап килә. Сиктәре рәсми билдәләнмәгән. Һәр тарихи осорҙа сиктәре яҡынса ғына күрһәтелгән.

Иң боронғо мәғлүмәттәрҙе «Диуану лөғәт әт-төрк» (1072—1074) авторы Мәхмүд Ҡашғари күрһәтә. Китаптағы һыҙмаға ярашлы, был урындар «Фийафи Башҡырт» йәки «Башҡырт далалары»[7] тип атала. Һыҙма дөрөҫ географик урынды тасуирламай, ләкин көнбайыштан Каспий диңгеҙе һәм Волганың Этил үҙәненең, көнбайыштан һәм төньяҡтан — Урал тауҙарының, көнсығыштан — Иртыш үҙәненең булыуы "Башҡырт далалары"ның урынын билдәләргә ярҙам итә. Унан алда X быуат сәйәхәтсеһе Ибн Фаҙлан Әл-Башгирд дәүләте тураһында яҙа һәм сәйәхәт иткән саҡта үткән йылғаларҙы һанап китә [8].

Брокгауз һәм Ефрондың энциклопедик һүҙлегенә ярашлы:

«Башкиры или башкирцы — народ тюркского племени, живут преимущественно на западных склонах и предгорьях Урала и в окрестных равнинах. Но во второй половине XVI стол. им, за небольшими исключениями, принадлежала вся земля между Камой и Волгой до Самары, Оренбурга и Орска (тогда ещё не существовавших), и на востоке по Миясу, Исети, Пышме, Тоболу и Иртышу до Оби».^[5]

Ошо уҡ ваҡыттағы икенсе сығанаҡҡа ҡарағанда, территорияға «…Кама, Ағиҙел, Яйыҡтың ике яғынан бөтә урман һәм дала ерҙәр …» [10] инәләр.

Төрлө тарихи сығанаҡтар һәм рәсми документтарҙы, шул иҫәптән, Ҙур һыҙым китабын^[6] ҡулланып, заман тарихсылары тарихи территорияны XVII—XIX быуаттарҙа ошолай тасуирлайҙар:

«..Южная граница Исторического Башкортостна проходила примерно от нижнего течения реки Илек, далее — вверх до среднего течения Яик, затем по реке Уй до верховьев Тобола. На западе башкирские земли доходили до Волги в районе Саратова и Самары, на северо-западе — до устья реки Кинель, далее шли по среднему течению реки Сок, верховьев Кондурча, затем по реке Шешме и до реки Кама. Местами башкирские земли заходили за Каму. Известно, например, на правом берегу Камы в районе устьев реки Вятка, Иж, и Очёр располагались частично территория башкир Булярской, Байлярской, Енейской, Уранской, Гирейской, и Гайнинской волостей, и во второй половине XVIII в. на этих землях существовали башкирские аулы. На севере башкирские земли примерно доходили до устья реки Сылва и среднего течения Чусовой, далее на севере-востоке они сужались к югу и шли по северному берегу реки Исеть, от верховьев до ее впадения в Тобол…»^[7].

.

Дәүләт һәм административ-территориаль буйһоноуы

Көньяҡ Урал башҡорттарында әүәлге осорҙа дәүләтселектең булыуы тураһында хаҡ дәлилдәр юҡ. Шул уҡ ваҡытта, Ибн Фаҙлан, Джиованни дель Плано Карпини[13], Гийом де Рубрук[14], башҡорт шәжәрәләре һәм эпостары бында XIII быуатҡа тиклем үҙ аллы идара итеү формаһы булыуы тураһында һөйләй. С. И. Руденко^[8], Әбү Зәид әл-Бәлхи^[8]гә һылтанып, Башҡортостандың көнбайыш райондары Болғар дәүләтенә инеүе тураһында яҙа. З. И. Йәнекәев, Р. Ғ. Кузеев^[9] ҡа һылтанып, «…бүләр (биләр), йәнәй, меңле, әйле ырыуҙары башҡорттары шәжәрәләрендә үҙ хакимдары итеп булғар хандарын Айҙар, Сәйет, Әмир, Сәлим, Илһам, Ғабдуллаларҙы яҙғандар…»^[9]. З. И. Йәнекәев үҙ эшендә татар-монголдарҙың баҫып инеүенә тиклем төрки телле дәүләттәр конфедерацияһы Дәште-Ҡыпсаҡ составында көслө башҡорт дәүләте — Табын ханлығы булыуы тураһында яҙа. Автор Р. Ғ. Кузеевтың^[10] ғилми эшенә нигеҙләнә. Венгр монахы Юлиан [20] 1235—1236 ййылдарҙа башҡорттарҙың үҙ хакимы — ханы — булыуы тураһында яҙа.

XIII быуатта Тарихи Башҡортостан Монгол дәүләтенең йоғонтоһона эләгә. Джиованни дель Плано Карпини һәм С. И. Руденко кеүек авторҙарға ярашлы, Башҡортостан Волга Булғары дәүләтенең тарҡалыуынан һуң монголдар тарафынан яулап алына. С. И. Руденко фекеренсә, Болғар ханлығын 1229 йылда алынһа, 1236 йылда «…бар Башҡортостан яуланған…». Л. Н. Гумилев тасуирламаһында «… монгол-башҡорт һуғышы 14 йыл барған… Башҡорттар яуҙарҙа еңгәндәр һәм, ахырҙа, дуҫлыҡ һәм берләшмә тураһында килешеү төҙөп, артабанғы яулап алыуҙарҙа бергә ҡатнашҡандар…»^[11]. Уныңса, был ваҡиға 1220—1223 йылдарҙа булған.

З. И. Йәнекәев ҡарашынса, был ике фекер бер-береһенә ҡаршы килмәй. Волга Булғары йоғонтоһо аҫтында булған башҡорт ырыуҙары, Биләрҙең ҡолауынан һуң, бойондороҡлоҡто танырға мәжбүр була. Мөйтән бей башлығында башҡорт ырыуҙарының күпселеге Монгол дәүләтенә үҙ ирке менән ҡушыла. «Башҡортостан тарихы» авторҙары «…башҡорттарҙың монгол дәүләтенә ҡушылыуы…» 1207—1208 йылдарҙа булған, тип һанай. Шул уҡ ваҡытта «…башҡорттарҙың ҡушылыуында мәжбүр итеү һәм таныу акты ла бар…». Шуға күрә, Алтын Урҙа тарихын өйрәнеүсе Г. А. Федоров-Давыдовтың фекере иғтибарға лайыҡ. Монголдар яуланған ерҙәрҙә урындағы хакимдарҙы бер ҡасан да ҡалдырмағандар. Башҡорттарға ғына үҙ ханын ҡалдырыу мөмкинлеге бирелгән, сөнки үҙ иректәре менән монголдарҙың башлығын танығандар…"^[12]. Тарихи Башҡортостандың урындағы халҡы һәм буйһондороусылар араһындағы мөнәсәбәттең үҙенсәлеге тураһында башҡорттарҙың үҙ аллы халыҡ булып ҡалыуы һөйләй.

Билдәле булыуынса, XIII быуатта Батый хан ҡорған үҙ аллы Алтын Урҙа дәүләте барлыҡҡа килгән, тарихи Башҡортостан уның эсенә ингән. В. Л. Егоров^[13] «Историческая география Золотой Орды в XIII—XIV вв.» 2008 йыл 10 апрель архивланған. хеҙмәтендә, Әл-Омари һәм Рубрукка һылтанып, Алтын Урҙаның территорияһын (Башҡортостан өлкә тип әйтелгән ерен) шулай итеп тасуирлай — «…дәүләттең территорияһын тотош тасуирлағанда, иң билдәле ҡалаларҙың исемен килтерә. Улар араһында Хорезм, Сыгнак, Сайрам, Яркенд, Дженд, Сарай, Маджар, Азак, Акчакерман, Кафу, Судак, Саксин, Укек, Булғар, Дербент, шулай уҡ Себер һәм Ибирь өлкәләре, Башкырд, Чулыман» (С.29) һәм империяның төньяҡ сиге — «… төньяҡ сик булып Булғар һәм Башкырд (Башҡортостан) өлкәһе күрһәтелгән…» (с. 30).

Ғәрәп тарихсыһы әл-Омариға һылтанып, шулай уҡ Греков һәм Якубовский «Алтын Урҙа һәм уның ҡолауы» тигән хеҙмәтендә: «…Джейхун яғынан был дәүләттең сиктәре — Хорезм, Саганак, Сайрам, Яркенд, Дженд, Сарай, Маджар ҡалаһы, Азак, Акча-кермен, Кафа, Судак, Саксин, Укек, Булгар, Себер өлкәһе, Ибирь, Башкырд һәм Чулыман… Баку ҡалаһы… — Ширван крайы ҡалаларының береһе, уның эргәһендә „Тимер ҡапҡалар“, уларҙы төрөктәр Димиркапу» тип атайҙар[24] .

Сәйәси-административ төҙөлөш тураһында: «…сығанаҡтарҙа Алтын Урҙаның уң һәм һул яҡ сигенең барлыҡҡа килеү сәбәптәре аныҡ билдәләнмәгән, ти автор . Г. А. Федоров-Давыдов ике яҡты Волга бүлгән тигән фекер менән ризалашмай. Моғайын, был сик Яйыҡ (Урал) й. тирәһенән үткәндер…» (160 б.). Яика (Урал) …" (С.160). «… Алтын Урҙаның ерле-административ бүленеше нигеҙендә улус системаһы булған. Уның асылында феодалдарҙың хандан биләмә (улус) алыу хоҡуғы тора, шуның өсөн биләүсе үҙенә хәрби һәм иҡтисади бурыстары алған…» (С. 162). Улустарҙың урынлашыу тасуирламаһын алғанда (163-сө б.), тарихи Башҡортостан туғыҙынсы һәм унынсы улустарға (Яйыҡтың (Урал) уң һәм һул ярҙары буйында) бүленгән, тип фаразларға була. Бәлки, ҡайһы бер ерҙәр Волганың һул яры буйлап урынлашҡан һигеҙенсе улусҡа (Батый хандың шәхси ере) ингәндер. «Историческая география Золотой Орды в XIII—XIV вв.» 2008 йыл 10 апрель архивланған. китабындағы карталарға ярашлы, тарихи Башҡортостан ерҙәре Сарай һәм Шибан улустары ҡарамағында булған.

XIII—XIV быуаттарҙа ерҙәр төрлө улустарға, йәғни урындағы хакимдарға, буйһонған. Улустарҙың аныҡ сиктәре булмаһа, Урал һырты йәки Ағиҙел йылғаһы буйлап үткәндер, тип фаразларға мөмкин.

Алтын Урҙа тарҡалғас, тарихи Башҡортостан ерҙәре Нуғай урҙаһы, Ҡазан, Себер ханлыҡтарына ингән.

XVI быуаттың икенсе яртыһында башҡорттар Рәсәйгә ҡушыла.

Рәсәй империяһы составында административ-территориаль төҙөлөшөнөң үҫеше

Башҡорттар Рәсәй дәүләтенә ҡушылғас, тарихи Башҡортостан ерҙәре Ҡазан өйәҙенә инә.

1586 йылдан (XVI быуат аҙағы — XVIII быуат башы) төп ерҙәр — Өфө өйәҙенә, төньяҡ-көнсығыш өлөш — Верхотур өйәҙенә, Урал аръяғы ерҙәре Тубыл өйәҙенә бүленә. Был өйәҙҙәр менән идара итеү Мәскәү ҡалаһында урынлашҡан Ҡазан һәм Себер приказдары тарафынан алып барылған. Бындай идара итеү системаһы XVIII быуатҡа тиклем һаҡланған.

Пётр батша реформаһы (1708) нигеҙендә Рәсәй 8 ҙур губернаға бүленә. Башҡортостан ерҙәре бүленеп, Ҡазан, Себер губерналарына буйһона. Киләһе Петр реформаһы (1744) ваҡытында Ырымбур губернаһы барлыҡҡа килә, ул тәүҙә Өфө, Иҫәт, Ырымбур провинцияларынан, ә 1781 йылдан Ырымбур, Өфө, Стәрлетамаҡ, Бөрө, Минзәлә, Верхнеуральск, Троицк, Силәбе, Бөгөлмә өйәҙҙәренән тора.

1781 йылда Ырымбур губернаһы үҙгәртелеп, Өфө наместниклығына әйләнә, ул Өфө һәм Ырымбур өлкәләренән тора. Өфө өлкәһе Өфө, Бөрө, Стәрлетамаҡ, Минзәлә, Бәләбәй, Силәбе, Бөгөлмә, Боғорослан өйәҙҙәренән торған. Ырымбур өлкәһе Ырымбур, Верхнеурал, Быҙаулыҡ, Серге өйәҙҙәренән торған. 1784 йылда Өфө наместниклығында Троицк өйәҙе барлыҡҡа килә.

1796 йылда Өфө наместниклығынан 10 өйәҙҙән торған Ырымбур губернаһын төҙөгәндәр. Бәләбәй, Боғорослан һәм Серге өйәҙҙәре бөтөрөлә. 1804 йылда Бәләбәй һәм Боғорослан өйәҙҙәре яңынан төҙөлә. Тарихи Башҡортостандың сит ерҙәре Пермь өлкәһенең Уса, Пермь, Красноуфимск, Екатеринбург, Шадрин өйәҙҙәренә, Вятка губернаһының Алабуға, Сарапул өйәҙҙәренә, Һарытау губернаһының Вольск, Хвалын, Хотинск өйәҙҙәре ерҙәренә инә.

1851 йылда Бөгөлмә, Быҙаулыҡ, Боғорослан өйәҙҙәре Һамар губернаһына күсә.

1865 йылда Ырымбур губернаһы Өфө һәм Ырымбур губерналарына бүленә. Өфө губернаһы составына Өфө, Бөрө, Бәләбәй, Стәрлетамаҡ, Златоуст, Минзәлә өйәҙҙәре инә^[14].

Февраль революцияһына тиклем башҡорттарҙың Рәсәй империяһы составындағы хоҡуҡи статусы 1863 йылдың 14 майында ҡабул ителгән «Положение о башкирах» исемдәге акт менән көйләнеп килә. Революциянан һуң республиканың дәүләт структураһын төҙөү процестары башлана.

Шулай уҡ ҡарағыҙ

Иҫкәрмәләр

↑ Таймаҫов С.У.Башкирско-казахские отношения в XVIII веке.-М.:Наука,2009-С.43-50
↑ Фазлаллах Рашид-ад-дин. Огуз-наме. Баку, 1987. С. 68, 69.
↑ Мажитов Н. А. К вопросу о происхождении башкирского народа // Проблемы востоковедения : журнал. — 2011. — № 3(53). — С. 20—32. — ISSN 2223-0564.
↑ Мажитов Н. А. К вопросу о «Большой Венгрии» на Южном Урале // Проблемы востоковедения : журнал. — 2011. — № 4(54). — С. 41—50. — ISSN 2223-0564.
↑ Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона. Т. 3, Санкт-Петербург, 1891. с. 225-240.
↑ Книга Большого Чертежа. / Подготовка к печати и редакция К. Н. Сербиной. М.:Л., 1950. С. 139
↑ История Башкортостана с древнейших времен до наших дней: В 2 т. / И. Г. Акманов, Н. М. Кулбахтин, А. З. Асфандияров, и др.; Под ред. И. Г. Акманова. Т. 1. История Башкортостана с древнейших времен до конца XIX в. — Уфа: Китап, 2004. — 488 с.: ил. — С. 111.
↑ ^8,0 ^8,1 Руденко С. И. Башкиры: Историко-этнографические очерки. — Уфа: Китап, 2006. — 376 с.:ил.
↑ ^9,0 ^9,1 Башкирские шежере/ Сост. Р. Г. Кузеев. Уфа, 1960. С. 50-63, 166—173, 175—223
↑ Кузеев Р. Г. Происхождение башкирского народа: Этнический состав, история расселения. — М.: Наука, 1974. — С. 261—265. — 572 с.
↑ Гумилев Л. Н. Древняя Русь и Великая Степь. С. 459.
↑ История Башкортостана с древнейших времен до наших дней: В 2 т. / И. Г. Акманов, Н. М. Кулбахтин, А. З. Асфандияров, и др.; Под ред. И. Г. Акманова. Т.1. История Башкортостана с древнейших времен до конца XIX в. — Уфа: Китап, 2004. — 488 с.: ил. — С. 66.
↑ Егоров В. Л. Историческая география Золотой Орды в XIII—XIV вв. 2008 йыл 10 апрель архивланған. —М.:Наука, 1985. — 244 с.:ил.
↑ Гатауллин Р. Ш. Динамика административно-территориального подчинения исторического Башкортостана // Организация территории: статика, динамика, управление: Материалы IV Всероссийской научно-практической конференции (Уфа, февраль 2007). — Уфа, 2007. — 288 с. — стр. 98-103.

Әҙәбиәт

Вахитов Р. Города башкир средневековья // Ватандаш. — 2016. — № 1. — С. 84—105. — ISSN 1683-3554.
Хамидуллин С. И. К вопросу о названии средневековой Уфы // Ватандаш. — 2015. — № 6. — С. 20—26. — ISSN 1683-3554.
Юсупов Ю. Письменные источники о городах средневековой Башкирии // Ватандаш. — 2009. — № 11. — С. 37—40. — ISSN 1683-3554.

Һылтанмалар

Псәнчин А. В. Башҡортостан // Башҡорт энциклопедияһы. — Өфө: БР ДАҒУ «Башҡорт энциклопедияһы», 2015—2024. — ISBN 978-5-88185-143-9.
Средневековые источники — о древних башкирских городах 2016 йыл 12 ноябрь архивланған.
Институты государственного управления и самоуправления у башкир в XV—XVI вв. 2016 йыл 14 ноябрь архивланған.
Уфа намного древнее Казани 2016 йыл 14 ноябрь архивланған.
Южные башкирские территории в начале XVIII века 2012 йыл 22 март архивланған.
Название «Башкирия» в прошлом 2012 йыл 1 сентябрь архивланған.
Расселение народов Исторического Башкортостана. Статья в журнале Ватандаш 2016 йыл 10 март архивланған.

[1] Таймаҫов С.У.Башкирско-казахские отношения в XVIII веке.-М.:Наука,2009-С.43-50

[2] Фазлаллах Рашид-ад-дин. Огуз-наме. Баку, 1987. С. 68, 69.

[3] Мажитов Н. А. К вопросу о происхождении башкирского народа // Проблемы востоковедения : журнал. — 2011. — № 3(53). — С. 20—32. — ISSN 2223-0564.

[4] Мажитов Н. А. К вопросу о «Большой Венгрии» на Южном Урале // Проблемы востоковедения : журнал. — 2011. — № 4(54). — С. 41—50. — ISSN 2223-0564.

[5] Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона. Т. 3, Санкт-Петербург, 1891. с. 225-240.

[6] Книга Большого Чертежа. / Подготовка к печати и редакция К. Н. Сербиной. М.:Л., 1950. С. 139

[7] История Башкортостана с древнейших времен до наших дней: В 2 т. / И. Г. Акманов, Н. М. Кулбахтин, А. З. Асфандияров, и др.; Под ред. И. Г. Акманова. Т. 1. История Башкортостана с древнейших времен до конца XIX в. — Уфа: Китап, 2004. — 488 с.: ил. — С. 111.

[ReferenceB-8] 8,0 ^8,1 Руденко С. И. Башкиры: Историко-этнографические очерки. — Уфа: Китап, 2006. — 376 с.:ил.

[ReferenceA-9] 9,0 ^9,1 Башкирские шежере/ Сост. Р. Г. Кузеев. Уфа, 1960. С. 50-63, 166—173, 175—223

[10] Кузеев Р. Г. Происхождение башкирского народа: Этнический состав, история расселения. — М.: Наука, 1974. — С. 261—265. — 572 с.

[11] Гумилев Л. Н. Древняя Русь и Великая Степь. С. 459.

[12] История Башкортостана с древнейших времен до наших дней: В 2 т. / И. Г. Акманов, Н. М. Кулбахтин, А. З. Асфандияров, и др.; Под ред. И. Г. Акманова. Т.1. История Башкортостана с древнейших времен до конца XIX в. — Уфа: Китап, 2004. — 488 с.: ил. — С. 66.

[13] Егоров В. Л. Историческая география Золотой Орды в XIII—XIV вв. 2008 йыл 10 апрель архивланған. —М.:Наука, 1985. — 244 с.:ил.

[14] Гатауллин Р. Ш. Динамика административно-территориального подчинения исторического Башкортостана // Организация территории: статика, динамика, управление: Материалы IV Всероссийской научно-практической конференции (Уфа, февраль 2007). — Уфа, 2007. — 288 с. — стр. 98-103.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]