Мөхәббәт (ислам)
Иман шарттары |
Исламдың биш нигеҙе |
Шәхестәр |
Мөхәббәт (ғәр. محبة; рус. Махаббат) — исламда: мөхәббәт, һөйөү.
Аллаһҡа мөхәббәт
үҙгәртергәМөхәббәт — Аллаһҡа ғибәҙәт ҡылыуҙың бер төрө, шуға күрә динле мосолман иң элек Аллаһы Тәғәләне яратырға бурыслы. Бынан тыш, һәр мосолман Аллаһҡа тоғро кешеләрҙе яратырға бурыслы. Әгәр ҡатын-ҡыҙға һәм балаға ҡарата мөхәббәт кешене Аллаһ әмеренән баш тартырға этәрмәһә, был гонаһ тип һаналмай[1]. Мөхәббәт объектҡа ниндәйҙер бәйлелек ролендә сығыш яһай.
Ҡөрьәндә
үҙгәртергәАллаһ менән кешенең бер-береһенә ҡарата мөхәббәте Ҡөрьән аятында аңлатыла[2].
Эй һеҙ, иман килтергән кешеләр! Әгәр һеҙҙән берәй кеше үҙ диненән мөртәт булһа, ул уаҡыт... Аллаһ уларҙы ярата һәм улар ҙа Аллаһты ярата торған, иман килтергән кешеләр алдында түбәнселекле, кафырҙарға ҡарата бөйөк, Аллаһ юлында һуғыша һәм шелтәләүсенең шелтәһенән ҡурҡмай торған кешеләрҙе килтерер. Был — Аллаһтың йомартлығы, Ул уны теләгән кешегә бирә, Аллаһ бар нәмәне биләүсе, белеүсе! |
Суфыйлыҡта
үҙгәртергәСуфыйлыҡта Аллаһ менән кешенең үҙ-ара мөхәббәте темаһы таралған. Бәғзе суфыйҙар раҫлауынса, тап Аллаһтан айырылып сыҡҡан мөхәббәт донъяның яралтылыуына килтергән.
Һәр кем ысын мөхәббәт тойғоһо кисермәй. Күптәр матди донъяның үтә торған һәм ваҡытлыса ҡиммәттәрен ярата. Әгәр был мөхәббәт төрө шәриғәткә ҡаршы килмәһә ул, нигеҙҙә, Аллаһҡа ҡарата мөхәббәт булған ысын мөхәббәтте табыу өсөн трамплин булып хеҙмәт итә[1].
Мөхәббәтте билдәләү өсөн «ғашиҡ» (перс. عشق) тигән фарсы һүҙе бар. Ҡөрьәндә ул юҡ, әммә суфыйҙар йыш ҡына был терминды мөхәббәттең юғары дәрәжәһен билдәләү өсөн ҡуллана.
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергәӘҙәбиәт
үҙгәртергә- Али-заде, А. А. [123 Махаббат] // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — 400 с. — (Золотой фонд исламской мысли). — 3000 экз. — ISBN 5-98443-025-8 (рус.).
Был ислам тураһында тамамланмаған мәҡәлә. Һеҙ мәҡәләне төҙәтеп һәм тулыландырып проектҡа ярҙам итә алаһығыҙ. |