Батицкий Павел Фёдорович
Батицкий Павел Федорович (укр. Павло Федорович Батицький; 14 (27) июнь 1910 йыл — 17 февраль 1984 йыл, Мәскәү) — СССР-ҙың хәрби эшмәкәре, Советтар Союзы Маршалы (15 апрель 1968 йыл). Советтар Союзы Геройы (7 май 1965 йыл).
1938 йылдан ВКП(б) ағзаһы. 1961 йылдан КПСС Үҙәк Комитетына ағзалыҡҡа кандидат. 1966 йылдан КПСС Үҙәк Комитеты ағзаһы. СССР Юғары Советының 6-10-сы саҡырылыш депутаты (1962—1984).
Биографияһы үҙгәртергә
Павел Федорович Батицкий 1910 йылдың 14 (27) июнендә Харьков ҡалаһында эшсе ғаиләһендә тыуа. Украин[3].
1922 йылда тулы булмаған урта мәктәптә 4-се класты тамамлағас, артабан Харьковтың «Ураҡ һәм Сүкеш» моторһар эшләү заводы ҡарамағындағы фабрика-завод училищеһында уҡый.
Хәрби хеҙмәте үҙгәртергә
Һуғыштар араһында үҙгәртергә
1924 йылдың октябрендә 14 йәшендә Харьковтағы Украина хәрби әҙерлек мәктәбенә алына, белем усағы тиҙҙән Полтаваға күсенә. 1927 йылда мәктәпте тамамлағандан һуң, 2-се Борисоглеб-Ленинград РККА кавалерия комсоставы мәктәбенә йүнәлтелә. Уны 1929 йылда тамамлай һәм сентәбрҙә 40-сы кавалерия полкына ебәрелә (Белорус хәрби округы), унда кавалеристар һәм саперҙар взводы командиры вазифаһында хеҙмәт итә.
1931 йылдың декабрендә — командир ярҙамсыһы, ә һуңынан 40-сы кавалерия полкының (3-сө кавалерия полкы, 7-се Һамар кавалерия дивизияһы, 2-се кавалерия бригадаһы) командиры вазифаһына тәғәйенләнә.
1935 йылдың апрелендә М. И. Фрунзе исемендәге Хәрби акаедмияға уҡырға ебәрелә, уны 1938 йылда тамамлай һәм июлдә РККА Генштабының оператив бүлегенә махсус эштәр буйынса офицер вазифаһына ебәрелә, ә 1939 йылдың февралендә шунда уҡ бүлек начальнигы ярҙамсыһы вазифаһына тәғәйенләнә.
1939 йылдың сентябрендә Батицкий булып Ҡытайға хеҙмәт командировкаһына ебәрелә, унда Чан Кайши штабы ҡарамағында совет хәрби кәңәшселәр төркөмө штабы начальнигы була. 1940 йылдың декабрендә кире ҡайтҡандан һуң, Каунаста дислокацияланған 11-се мотолаштырылған пулемет-артиллерия бригадаһы (Балтик буйы хәрби округы) штабы начальнигы итеп ҡуйыла, ә 1941 йылдың мартында 202-се моторлаштырылған дивизия (12-се механизацияланған корпус) штаб начальнигы вазифаһына тәғәйенләнә.
Иҫкәрмәләр үҙгәртергә
- ↑ 1,0 1,1 Pavel Fedorovich Batitski // Find a Grave (ингл.) — 1996.
- ↑ 2,0 2,1 Pavel Fyodorovich Batitsky // TracesOfWar
- ↑ Батицкий Павел Федорович . www.marshals.su. Дата обращения: 6 апрель 2017. Архивировано 6 июнь 2017 года. 2017 йыл 6 июнь архивланған.
Әҙәбиәт үҙгәртергә
- А — Бюро военных комиссаров / [под общ. ред. А. А. Гречко]. — М. : Военное изд-во М-ва обороны СССР, 1976. — 637 с. — (Совет хәрби энциклопедияһы : [в 8 т.]; vol. 1976—1980, вып. 1).
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- Ҡалып:Книга:ВОВ. Энциклопедия
- Маршалы Советского Союза: личные дела рассказывают. / Подг. Б. А. Омеличева. — М.: Любимая книга, 1996. — ISBN 5-7656-0012-3
- Ҡалып:Книга:Комкоры т1
- Великая Отечественная. Комдивы : военный биографический словарь / [Д. А. Цапаев и др. ; под общ. ред. В. П. Горемыкина] ; М-во обороны Российской Федерации, Гл. упр. кадров, Гл. упр. по работе с личным составом, Ин-т военной истории Военной акад. Генерального штаба, Центральный архив. — М. : Кучково поле, 2014. — Т. III. Командиры стрелковых, горнострелковых дивизий, крымских, полярных, петрозаводских дивизий, дивизий ребольского направления, истребительных дивизий (Абакумов — Зюванов). — С. 199—201. — 1102 с. — 1000 экз. — ISBN 978-5-9950-0382-3.
- Щукин А. А. Повесть о маршале Батицком. — М.: Атлантида - ХХI век, 2001. — 301 с.
Һылтанмалар үҙгәртергә
- Батицкий Павел Фёдорович . «Герои страны» сайты.
- Суржик Д. В. Батицкий Павел Фёдорович . Проект РВИО и ВГТРК «100 великих полководцев». Архивировано 23 июнь 2013 года.