Ейәнсура (рус. Зиянчурино) — Ырымбур өлкәһенең Ҡыуандыҡ районындағы ауыл. Ейәнсура ауыл биләмәһенең үҙәге. Һаҡмар йылғаһы буйында урынлашҡан.

Ауыл
Ейәнсура
Ил

Рәсәй

Федерация субъекты

Ырымбур өлкәһе

Муниципаль район

Ҡыуандыҡ

Координаталар

51°33′29″ с. ш. 56°55′27″ в. д.HGЯO

Халҡы

1412[1] кеше (2010)

Телефон коды

+7 35361

Почта индексы

462202

Һанлы танытмалар
Автомобиль коды

56

ОКАТО коды

53 224 804 001

ОКТМО коды

53 714 000 102

ГКГН номеры

0075109

Ейәнсура (Рәсәй)
Ейәнсура
Ейәнсура
Ейәнсура (Ырымбур өлкәһе)
Ейәнсура

Халҡы — 1412[1] кеше (2010).

Ауылдың башҡа атамалары — Собханғол, Йәнсура, Әбүбәкир (Бакир), Бәкәтәр. Ауылдың хәҙерге атамаһы — башҡорт батыры Ейәнсура (Йәнсура) исеменән алынған[2].

Тәүге тапҡыр 1765 йылда Ырымбур губернаһы Ырымбур өйәҙе Үҫәргән улусы составында иҫкә алына[2].

1895 йылда М. Байышев «Записки Оренбургского Отдела Императорского Русского Географического Общества» журналында яҙып ҡалдырыуынса Орск өйәҙендә урынлашҡан был ауыл XVIII быуаттың икенсе яртыһында барлыҡҡа килә[3]. Мосолман зыяратында XVI быуатҡа ҡараған ташҡа нигеҙләнеп. ауылға бынан да иртәрәк нигеҙ һалынған тип фараз итәләр[4].

 
Ейәнсура ауылы күренеше. Алыҫтағы планда — Һаҡмар йылғаһы.

Шулай уҡ М. Байышев буйынса ауыл халҡы 480 кеше тәшкил иткән һәм бында үҫәргән башҡорттары йәшәгән. Ауылда манаралы таш мәсет янында мәктәп һәм мәҙрәсә, шулай уҡ урыҫ-башҡорт мәктәбе булған[3].

1922 йылдың 7 мартына ҡәҙәр Үҫәргән кантонының үҙәге була, ә шул уҡ йылдың 5 октябренән Йылайыр кантоны составына индерелә (Үтәғол улусының үҙәге була). 1930 йылдың 20 авгусынан ауыл Башҡорт АССР-ының Ейәнсура районының үҙәге була. 1934 йылда яңы саҡ ойошторолған Ырымбур өлкәһенең составына бирелә. 1934—1959 йылдарҙа Ырымбур өлкәһе[5] Ейәнсура районы үҙәге була. 1959 йылда Ырымбур өлкәһенең Ҡыуандыҡ районы составына индерелә[6].

1917 йылда 2-се Үҫәргән улусының Ейәнсура ауылында 133 ихатала 672 башҡорт йәшәһә, 1920 йылда 118 ихатала 581 кеше иҫәпкә алынған[7].

1795 1834 1866 1900[8]
46 303 456 442
Халыҡ иҫәбе
2010[1]
1412

Инфраструктура

үҙгәртергә

Хәҙерге заманда ауылда урта мәктәп, етем һәм ҡарауһыҙ ҡалған балалар өсөн интернат-мәктәбе, мәҙәниәт йорто, китапхана, участка дауаханаһы, аптека, элемтә бүлеге, балалар баҡсаһы һ. б. бар.

Билдәле шәхестәр

үҙгәртергә

Иҫкәрмәләр

үҙгәртергә
  1. 1,0 1,1 1,2 Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность и размещение населения Оренбургской области. Дата обращения: 5 июнь 2014. Архивировано 5 июнь 2014 года.
  2. 2,0 2,1 Усманова М. Г. Имя отчей земли. Историко-лингвистическое иссле­дование топонимии бассейна реки Сакмар. — Уфа: Китап, 1994. — С. 173. — 272 с. — ISBN 5-295-01337-5.
  3. 3,0 3,1 Сибагатова Р., Ураксин З. Ученый, политик и врач. Бельские просторы (2007). Дата обращения: 5 сентябрь 2015.
  4. Деревня Зиянчурина Орского уезда Оренбургской губернии (2007). Дата обращения: 7 сентябрь 2015.
  5. 1938—1957 йылдарҙа — Чкалов өлкәһе тип атала.
  6. Кувандыкский район в административно-территориальном устройстве государства (22 февраль 2015). Дата обращения: 25 сентябрь 2015. 2020 йыл 25 сентябрь архивланған.
  7. История башкирских родов. Усерган. Том 35. Ч. 2 / С. И. Хамидуллин, Б. А. Азнабаев, И. Р. Саитбатталов, И. З. Султанмуратов, Р. Р. Шайхеев, Р. Р. Асылгужин, В. Г. Волков, А. А. Каримов, А. М. Зайнуллин. — Уфа: Белая река, 2019. — С. 182-183. — 704 с.
  8. Населённые пункты оренбургских башкир, входившие в Оренбургскую губернию (с населением свыше 100 человек в 1866 году // Башҡорт энциклопедияһы — Өфө: «Башҡорт энциклопедияһы» ғилми-нәшриәт комплексы, 2013. — ISBN 978-5-88185-143-9.
  • Баишев М. Деревня Зианчурино Орского уезда Оренбургской губернии // Записки Оренбургского Отдела Императорского Русского Географического Общества. Петербург, 1895. — C. 1—38.
  • Кувандыкская энциклопедия. / гл. ред.-сост. изд. С. М. Стрельников. — Изд. 2-е, перераб. и доп. — Челябинск: Челябинский Дом печати, 2013.

Һылтанмалар

үҙгәртергә