Пискарев Пётр Васильевич

	Пётр Васильевич Пискарев
	Файл:Пискарев, Пётр Васильевич.jpg
Тыуған ваҡыты	18 июнь 1912
Тыуған урыны	с. Калинино, Рязанская губерния, Российская империя
Үлгән ваҡыты	31 декабрь 1976 (64 йәш)
Вафат урыны	Москва, СССР
Хеҙмәт иткән урыны	СССР
Ғәскәр төрө	танковые войска
Хеҙмәт итеү йылдары	1932—1976
Хәрби звание	Генерал-майор
Командалыҡ итеү	26-я танковая бригада 58-я гвардейская танковая бригада 20-я гвардейская механизированная дивизия 79-й стрелковый корпус
Хәрби алыш/һуғыш	Советско-польская война Советско-финляндская война (1939—1940) Великая Отечественная война

Пискарев Пётр Васильевич (18 июнь 1912 йыл — 31 декабрь 1976 йыл) — совет хәрби начальнигы, танк ғәскәрҙәре генерал-майоры. 79-сы уҡсылар корпусы командиры, Совет-поляк, Совет-фин һәм Бөйөк Ватан һуғыштарында ҡатнашыусы.

Биографияһы

1912 йылдың 18 июнендә Рязань губернияһының Калинин ауылында тыуған.

1934 йылда Боровский емеш-йәшелсә техникумын тамамлағандан һуң, РККА сафына алына һәм М. В. Фрунзе исемендәге Орёл бронетанк мәктәбенә уҡырға ебәрелә. 1936—1938 йылдарҙа — 3-сө запас танк бригадаһы 1-се танк батальонының взвод командиры. 1938—1939 йылдарҙа — 3-сө айырым еңел танк полкының уҡыу батальоны взвод командиры.1939 йылдан 1940 йылға тиклем 39-сы айырым еңел танк бригадаһы составында ошо бригада штабының икенсе һәм дүртенсе частары начальнигы һәм беренсе бүлеге ярҙамсыһы вазифаларында хеҙмәт итә. 1939—1940 йылдарҙа бригада составында Совет-поляк һәм Совет-фин һуғыштарында ҡатнаша^[1]^[2].

1940—1941 йылдарҙа И. В. Сталин исемендәге РККА-ның Бронетанк ғәскәрҙәре хәрби академияһында команда факультетында уҡый. 1941 йылдың октябренән 1942 йылдың мартына тиклем 26-сы танк бригадаһы штабында оператив эштәр буйынса штаб начальнигы урынбаҫары, 26-сы танк батальонының рота командиры һәм ошо бригаданың разведка буйынса штаб начальнигы ярҙамсыһы вазифаларында хеҙмәт итә. 1942 йылдың 3 мартынан 7 декабренә тиклем — 26-сы танк бригадаһы штабы начальнигы. Бөйөк Ватан һуғышының тәүге көндәренән үк Көнбайыш фронтта 43-сө армия составында ҡатнаша һәм Мәскәү янындағы алышҡа инә. 1941 йылдың 14 декабрендә бригада Стремилово һәм Высокое секторында оборонаны биләй. 1941 йылдың декабрендә — 1942 йылдың ғинуарында Малоярославец йүнәлешендә 43-сө армияның контрһөжүмендә ҡатнаша, Оболенскты һәм 1942 йылдың 2 ғинуарында армия частары менән бергә Малоярославец ҡотҡара^[3]^[1]^[2]^[4]^[5].

1944 йылдың 25 авгусынан 1945 йылдың 17 июленә тиклем — 8-се гвардия танк корпусы командиры урынбаҫары. 1945—1947 йылдарҙа — 8-се гвардия танк дивизияһы командиры урынбаҫары^[6]. 1947—1948 йылдарҙа К. Е. Ворошилов исемендәге Юғары хәрби академияһында уҡый. 1949—1950 һәм 1956—1976 йылдарҙа — К. Е. Ворошилов исемендәге Юғары хәрби академияның юғары берләшмәләр тактикаһы кафедраһының өлкән уҡытыусыһы. 1950—1954 йылдарҙа — 20-се гвардия механизацияланған дивизияһы командиры. 1954 йылдың февраленән июленә тиклем — танк ғәскәрҙәре буйынса 3-сө гвардия механизацияланған армияһы командующийы ярҙамсыһы. 1954 йылдан 1956 йылға тиклем — 3-сө удар армия составында 79-сы уҡсылар корпусы командиры^[2] ^[7]^[8].

1976 йылдың 31 декабрендә Мәскәүҙә вафат була, Хован зыяратында ерләнгән.

Наградалары

биш Ҡыҙыл Байраҡ ордены ((23.01.1942, 02.12.1942, 25.09.1944, 01.11.1944, 1954)
II дәрәжә Суворов ордены(10.04.1945)
II дәрәжә Кутузов ордены (10.04.1945)
Александр Невский ордены (22.03.1943)
өс Ҡыҙыл Йондоҙ ордены (09.09.1943, 1949, 1974)
«Батырлыҡ өсөн» миҙалы (СССР) (1940)
«Хәрби хеҙмәттәре өсөн» миҙалы (1944)
«Сталинградты обороналаған өсөн» миҙалы (1942)
«Мәскәүҙе обороналаған өсөн» миҙалы (19.09.1944)
«Кёнигсбергты алған өсөн» миҙалы (1945)
«1941—1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында Германияны еңгән өсөн» миҙалы(1945)
«Совет Армияһына һәм Флотҡа 30 йыл» миҙалы (1948)^[9]^[10]^[1]

Иҫкәрмә

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Пискарев, Пётр Васильевич (билдәһеҙ). Танковый фронт: 1939—1945. Дата обращения: 2 февраль 2022.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Пётр Васильевич Пискарев (1912—1976) / Красная Звезда // МО СССР от 13.01.1977
↑ Феськов В. И., Калашников К. А., Голиков В. И. Красная Армия в победах и поражениях. Томск, Издательство Томского университета, 2003
↑ Строительство и боевое применение советских танковых войск в годы Великой Отечественной войны / И. Е. Крупченко, Л. В. Сергеев и др.; Под ред. О. А. Лосика. — М. : Воениздат, 1979. — 414 с
↑ Строительство и боевое применение советских танковых войск в годы Великой Отечественной войны / И. Е. Крупченко, Л. В. Сергеев и др.; Под ред. О. А. Лосика. — М. : Воениздат, 1979. — 414 с
↑ Ҡалып:Книга:Феськов и др: Красная Армия в победах и поражениях 1941—1945
↑ Страница Ҡалып:Шаблон:Comment/styles.css не имеет содержания.Коллектив авторов. Вооружённые Силы СССР после Второй мировой войны: от Красной Армии к Советской. Часть 1: Сухопутные войска. — Томск: Издательство Томского университета, 2013. — 640 p. — ISBN 978-5-89503-530-6.
↑ Калашников К. А., Додонов И. Ю. Высший командный состав Вооружённых сил СССР в послевоенный период. Справочные материалы (1945—1975). Том 4. Командный состав Сухопутных войск (армейское и дивизионное звенья). Часть первая. — Усть-Каменогорск: «Медиа-Альянс», 2019. — 428 с. — ISBN 978-601-7887-31-5
↑ Пискарев Пётр Васильевич (билдәһеҙ). Подвиг народа. Дата обращения: 2 февраль 2022.
↑ Пискарев, Пётр Васильевич (билдәһеҙ). Память народа. Дата обращения: 2 февраль 2022.

Әҙәбиәт

Книга: Высший командный состав ВС СССР в послевоенный период|3
Калашников К. А., Додонов И. Ю. Высший командный состав Вооружённых сил СССР в послевоенный период. Справочные материалы (1945—1975). Том 4. Командный состав Сухопутных войск (армейское и дивизионное звенья). Часть первая. — Усть-Каменогорск: «Медиа-Альянс», 2019. — 428 с. — ISBN 978-601-7887-31-5
Коллектив авторов. Вооружённые Силы СССР после Второй мировой войны: от Красной Армии к Советской. Часть 1: Сухопутные войска. — Томск: Издательство Томского университета, 2013. — 640 p. — ISBN 978-5-89503-530-6.
Замулин В. Н. Прохоровка — неизвестное сражение великой войны. — М.: ACT: Транзиткнига, 2005. — 734 с. — ISBN 5-17-022743-4

[вспвмв-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Пискарев, Пётр Васильевич (билдәһеҙ). Танковый фронт: 1939—1945. Дата обращения: 2 февраль 2022.

[кз-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Пётр Васильевич Пискарев (1912—1976) / Красная Звезда // МО СССР от 13.01.1977

[3] Феськов В. И., Калашников К. А., Голиков В. И. Красная Армия в победах и поражениях. Томск, Издательство Томского университета, 2003

[4] Строительство и боевое применение советских танковых войск в годы Великой Отечественной войны / И. Е. Крупченко, Л. В. Сергеев и др.; Под ред. О. А. Лосика. — М. : Воениздат, 1979. — 414 с

[5] Строительство и боевое применение советских танковых войск в годы Великой Отечественной войны / И. Е. Крупченко, Л. В. Сергеев и др.; Под ред. О. А. Лосика. — М. : Воениздат, 1979. — 414 с

[6] Ҡалып:Книга:Феськов и др: Красная Армия в победах и поражениях 1941—1945

[7] Страница Ҡалып:Шаблон:Comment/styles.css не имеет содержания.Коллектив авторов. Вооружённые Силы СССР после Второй мировой войны: от Красной Армии к Советской. Часть 1: Сухопутные войска. — Томск: Издательство Томского университета, 2013. — 640 p. — ISBN 978-5-89503-530-6.

[8] Калашников К. А., Додонов И. Ю. Высший командный состав Вооружённых сил СССР в послевоенный период. Справочные материалы (1945—1975). Том 4. Командный состав Сухопутных войск (армейское и дивизионное звенья). Часть первая. — Усть-Каменогорск: «Медиа-Альянс», 2019. — 428 с. — ISBN 978-601-7887-31-5

[9] Пискарев Пётр Васильевич (билдәһеҙ). Подвиг народа. Дата обращения: 2 февраль 2022.

[10] Пискарев, Пётр Васильевич (билдәһеҙ). Память народа. Дата обращения: 2 февраль 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]