Рыбак Натан Самойлович
Ната́н Само́йлович Рыба́к (1912/1913 — 1978) — Украина, совет яҙыусыһы. Икенсе дәрәжә Сталин премияһы лауреаты.
| Рыбак Натан Самойлович | |
| Заты | ир-ат |
|---|---|
| Гражданлығы |
 СССР |
| Тыуған көнө | 21 декабрь 1912 (3 ғинуар 1913) |
| Тыуған урыны | Рәсәй империяһы, Херсон губернаһы[d], Елисаветградский уезд[d], Якимовская волость[d], Ивановка[d] |
| Вафат булған көнө | 11 сентябрь 1978 (65 йәш) |
| Вафат булған урыны | СССР, Киев |
| Үлем сәбәбе | авария[d] |
| Ерләнгән урыны | Байково зыяраты[d] |
 | |
| Һөнәр төрө | яҙыусы, прозаик |
| Ойошма йәки клуб ағзаһы | СССР Яҙыусылар союзы |
| Сәйәси фирҡә ағзаһы | Советтар Союзы Коммунистар партияһы |
| Һуғыш/алыш | Бөйөк Ватан һуғышы |
| Жанр | исторический роман[d] |
| Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре |
        |
 Рыбак Натан Самойлович Викимилектә | |
БиографияһыҮҙгәртергә
Танылған украин яҙыусыһы Натан Самойлович Рыбак Украинаның Яңы Архангел районы Ивановка ауылында 1913 йылдың 3 ғинуарында (иҫк.21декабрь, 1912 йыл) йәһүд ғаләһендә тыуған.
Ете класс тамамлағас, фабрика-завод техникумында, артабан Киев химик-технологик институтта белем алған.
1931 йылдан үҙен әҙәби ижадҡа бағышлаған. «Комсомолец Украины», «Комсомольская правда» гәзиттәренә яҙыша, «Молодой большевик» журналында хикәйәләре һәм очерктары баҫыла.
1934 йылдан СССР Яҙыусылар союзында ағза булып тора.
1940 йылдан ВКП(б) ағзаһы. Бөйөк Ватан һуғышы йылдарында «Сталинский Сокол» фронт гәзите хәбәрсеһе була.
Н. С. Рыбак 1978 йылда автомобиль һәләкәтендә һәләк була. Киевта ерләнгән.
ИжадыҮҙгәртергә
Беренсе хикәйәләр йыйынтығы "Көрәш юлдары буйлап" («Дорогами борьбы»), шәкәр заводы эшселәре тормошона һәм хеҙмәтенә бағышлана, ул 1931 йылда баҫылып сыға.
“Пушка көбәктәре көнсығышҡа ҡарай” (“Пушки жерлами на восток”; 1934), “Оноре де Бальзактың хатаһы” (“Ошибка Оноре де Бальзака”; 1940), “Переяслав радаһы” (“Переяславская рада”; 1—2‑се китаптар, 1948—53), “Мундирһыҙ һалдаттар” (“Солдаты без мундиров”; 1967) романдары донъя күрә.
Башҡортостанда эвакуациялаҮҙгәртергә
Бөйөк Ватан һуғышы йылдарында бер нисә йыл Өфөлә йәшәй . “Башҡортостан ҡояшы” (“Солнце Башкирии”) очерктар китабында һәм “Ҡорал үҙебеҙ менән” романында (“Оружие с нами”; икеһе лә — 1943) тыл хеҙмәтсәндәренең фашизмды еңеүгә индергән ҡаһарман хеҙмәте, һуғыш йылдарында Башҡортостанға эвакуацияланған башҡа халыҡ вәкилдәре менән башҡорттарҙың дуҫлығы күрһәтелгән. Натан Рыбак әҫәрҙәрен башҡорт теленә Нәжиб Иҙелбай тәржемә иткән.
ЭкранлаштырыуҮҙгәртергә
Премиялары һәм бүләктәреҮҙгәртергә
- Икенсе дәрәжә Сталин премияһы (1950)
- Октябрь Революцияһы ордены (08.01.1973)
- I дәрәжә Ватан һуғышы ордены
- II дәрәжә Ватан һуғышы ордены (01.09.1945)
- ике Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены (24.11.1960; 24.01.1963)
- Алтын йондоҙ ордены (02.08.1944)
- миҙалдар
СығанаҡтарҮҙгәртергә
- С.Ғ.Сафуанов. Переяслав радаһы //Әҙәби Башҡортостан. 1954. № 5.
ИҫкәрмәләрҮҙгәртергә
ҺылтанмаларҮҙгәртергә
- РЫБАК Натан Самойлович. Башҡорт энциклопедияһы. [1]