Марокко
Марокко (ғәр. المغرب Әл-Мәғриб, бербер. ⵍⵎⵖⵔⵉⴱ), рәсми исеме — Марокко Короллеге (ғәр. المملكة المغربية Әл-Мәмләкәт әл-Мәғрибиә, бербер. ⵜⴰⴳⵍⴷⵉⵜ ⵏ ⵍⵎⵖⵔⵉⴱ Такулдет н лмгриб[4]) — Төньяҡ Африканың алыҫ көнбайышындағы дәүләт . Баш ҡалаһы — Рабат[5].
| |||||
| Девиз: «ғәр. الله، الوطن، الملك (Allāh, al Watan, al Malik — «Аллах, Отечество, Король»)» | |||||
| [[{{{Эйәлек килеш}}} гимны|Государственный гимн {{{Эйәлек килеш}}}]] | |||||
.svg)
| |||||
| Рәсми телдәр | Ғәрәп теле[1] һәм Стандартный марокканский берберский язык[d][1] | ||||
| Баш ҡала | Рабат | ||||
| Территория • Бөтәһе |
710 850 или 446 550[2] км² | ||||
| Этнохороним | марокка́нец, марокка́нка, марокка́нцы | ||||
| Валюта | марокканский дирхам (MAD, код 504) | ||||
| Интернет-домен | .ma[d] | ||||
| Код ISO | MA | ||||
| МОК коды | MAR | ||||
| Телефон коды | +212 | ||||
| Сәғәт бүлкәте | UTC+1:00[d], Africa/Casablanca[d][3] һәм UTC±0:00[d] | ||||
Географияһы үҙгәртергә
Төньяҡтан — Урта диңгеҙ, көнбайыштан — Атлантик океан, көнсығышта — Алжир һәм көньяҡтан Мавритания[6] менән сиктәш. Марокко һәм Испанияны бүлеп торған тар диңгеҙ һыҙатында ике ил араһында бәхәсле анклавтар бар, атап әйткәндә, Сеута, Мелилья һәм йәнә бер нисә утрау[7][8].
Этимологияһы үҙгәртергә
Ил рәсми рәүештә ғәр. المملكة المغربية Әл-Мәмләҡәт әл-Мәғрибиәт, һүҙмә — һүҙ — «Мәғрибия короллеге» тип атала, бынан тыш, илдә үҙатамалары бар ғәр. المغرب الأقصى, Әл-Мәғриб-әл-Аҡса — «алыҫ Көнбайыш», һәм ғәр. مراكش — Марракиш, урта быуаттарҙағы баш ҡалаларының береһенән алынған ойконим. Европала XIX быуат ахырында илдең атамаһы французса Maroc формаһында таралыу алған, был яҙыуҙың төрлө варианттары ҡулланылған: Morocco, Marok, Marokko һ. б. Испания ғына үҙенә башҡа — испанса ил исеме исп. Marruecos[9].
Тарихы үҙгәртергә
Мароккола кеше иртә палеолиттан алып йәшәгән. Тан-Тандан Венера — 19 99 йылда Германия экспедицияһы тарафынан Марокконың Тан-Тан ҡалаһынан көньяҡтараҡ Дра йылғаһы үҙәнендә табылған 58 мм оҙонлоҡтағы антропоморф кварцит фигура — 300 мең йылдан ашыу элек йәшәгән тип иҫәпләнә.
2010 йылда Темарала табылған 8 йәшлек баланың һөлдәһенә 108 мең йыл тип һанайҙар[10]..
1956 йылдан бирле Марокко Берләшкән Милләттәр ағзаһы, 1958 йылдан — Ғәрәп Дәүләттәре Лигаһы һәм 1959 йылдан — Халыҡ-ара Олимпик Комитет һәм 1969 йылдан — Ислам Хеҙмәттәшлек Ойошмаһы, 1981 йылдан Франкофония ағзаһы булып тора. Марокко Африка Берлегендә булмаған берҙән-бер африка иле.
Марокко парламентлы конституцион монархия, парламент дәүләт тарафынан һайлана.
Халҡы үҙгәртергә
Халҡы 36,91 млн кеше тәшкил итә (2020 йылдың июненә ҡарата). Был халыҡ һаны буйынса Африкала Мысыр, Судан һәм Алжирҙанҡала дүртенсе урында торған ғәрәп телле ил . Халыҡтың 60 % тирәһе — ғәрәптәр, 40 % — берберҙар. Европалылар 60 000 кеше тәшкил итә (башлыса француздар, испандар һәм португалдар), йәһүдтәр 3000 тирәһе[11].
Йыллыҡ халыҡ үҫеше 1,5 % тәшкил итә (2009).
Тыуым кимәле: 20,96 яңы тыуған бала / 1000 кеше (2009).
Үлем кимәле: 5,45 үлем / 1000 кеше (2009).
Уртаса ғүмер оҙонлоғо — ир-егеттәрҙә 69 йәш, ҡатын-ҡыҙҙарҙа 74 йәш(2009).
Грамоталылыҡ — 60 % ир-ат, 40 % ҡатын-ҡыҙ (2004 йылғы халыҡ иҫәбен алыу буйынса).
Ҡала халҡының һаны даими арта, хәҙер ҡалаларҙа мароккандарҙың 49 % йәшәй. Иң эре Марокко ҡалалары — Касабланка, Рабат һәм Фес.
Дин үҙгәртергә
Мароккола ислам (ғәр. الإسلام في المغرب — дәүләт дине. Ил халҡының (37,1 млн кеше, 2020 йылға) 99 % — ы-мосолмандар (күпселеге Мәлики мәҙһәбе сөнниҙәре, ҡалған 1 % — ы — шиғыйҙар, ҡөрьәнселәр, ғибәҙиҙәр һ. б.[12]. Мароккола исламдың Заһирия (инг.)баш. ағымы ла күҙәтелә. Мароккола күп һанлы сәләфи[ҡалыпты бөтөрөү] хәрәкәте вәкилдәре бар. Сәләфилек йоғонтоһонда илдең мәсеттәрендә һәм башланғыс мәктәптәрендә мотлаҡ рәүештә әшәрилек (инг.)баш. өйрәнелә. Король Мөхәммәд VI (инг.)баш. администрацияһы дәүләт программаһы ярҙамында илдә сәләфилеккә ҡаршы көрәшә
Иҫкәрмәләр үҙгәртергә
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 5 // Конституция Марокко
- ↑ Территория площадью 446 550 км² не включает в себя спорную Западную Сахару, а площадь 710 850 км² включает в себя территорию Западной Сахары, контролируемой Марокко и оспариваемой фронтом Полисарио как часть Сахарской Арабской Демократической Республики.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 https://data.iana.org/time-zones/tzdb-2021e/africa
- ↑ المملكة المغربية ⵜⴰⴳⵍⴷⵉⵜ ⵏ ⵍⵎⵖⵔⵉⴱ Kingdom of Morocco, Casablanca-Settat. vymaps.com. Дата обращения: 31 ғинуар 2022. Архивировано 31 ғинуар 2022 года.
- ↑ Map of Morocco. 2013-04-29. Maroc.ma. Дата обращения: 31 ғинуар 2022. Архивировано 31 ғинуар 2022 года.
- ↑ Morocco Map | Map of Morocco - AnnaMap.com. annamap.com. Дата обращения: 31 ғинуар 2022. Архивировано 31 ғинуар 2022 года.
- ↑ Morocco (инг.) // The World Factbook. — Central Intelligence Agency, 2022-01-14. Архивировано из первоисточника 9 ғинуар 2021.
- ↑ Ceuta, Melilla profile, BBC News (14 декабрь 2018). 31 ғинуар 2022 тикшерелгән.
- ↑ Поспелов, 2002
- ↑ Новые данные к эволюции человека. Дата обращения: 12 июнь 2017. Архивировано 8 декабрь 2014 года.
- ↑ Поспелов Е. М. Марокко // Географические названия мира : Топонимический словарь : Ок. 5000 единиц / Отв. ред. P. A. Агеева. — 2-е изд., стереотип. — М.: Русские словари, Астрель, АСТ, 2002. — ISBN 5-93259-014-9, 5-271-00446-5, 5-17-001389-2.
- ↑ Chiites, Bahaïstes, Évangélistes : Les pratiques religieuses occultes au Maroc (фр.)
Һылтанмалар үҙгәртергә
|
Портал «Марокко» |
|---|---|
|
Марокко Викиһүҙлектә |
|
Марокко Викимилектә |
|
Марокко Викияңылыҡтарҙа |
|
Марокко Викигид |
- Сайт правительства Марокко (фр.)
- Русскоязычное описание Марокко и марокканской жизни от первого лица
- Ланда Р. Г. Вторая мировая война и страны Магриба 2008 йыл 3 август архивланған. — В Либереи «Нового Геродота»
- Густерин П. В. Россия — Марокко: история и современность
- Марокко в XX веке (Основные события)
- Марокко Open Directory Project (dmoz) һылтанмалар каталогында.
- Профиль на BBC News (инг.)
Викисклад: Атлас: Марокко 
- Ключевые прогнозы развития для Марокко от International Futures (инг.)
Әҙәбиәт үҙгәртергә
- Марокко, султанство в Африке // Брокгауз һәм Ефрондың энциклопедик һүҙлеге: 86 томда (82 т. һәм 4 өҫтәмә том). — СПб., 1890—1907. (рус.)
- Горнунг М. Б., Уткин Г. Н. Марокко: Очерки по физической и экономической географии / Институт географии АН СССР. — М.: Мысль, 1966. — 320 с. — 5000 экз.
- Поспелов Е. М. Географические названия мира. Топонимический словарь / отв. ред. Р. А. Агеева. — 2-е изд., стереотип. — М.: Русские словари, Астрель, АСТ, 2002. — 512 с. — 3000 экз. — ISBN 5-17-001389-2.