Левант
Левант, Шәм (урта франц. Soleil levant - «ҡояш сығышы» ; ғәрәпсә: الشام [әш-Шам]; иврит телендә: כְּנָעַן Kənáʿan, Канаан, Ханаан) — Урта диңгеҙҙең (Сүриә, Ливан, Фәләстин, Израиль, Иордания, Мысыр, Төркиә, Кипр[1] һ. б.) көнсығыш өлөшө илдәренең дөйөм атамаһы, тар мәғәнәлә Сүриә, Фәләстин, Израиль һәм Ливан.
| Левант | |
 | |
| Этнохороним | Levantine |
|---|---|
| Донъя ҡитғаһы | Азия |
| Һыу ятҡылығы буйында урынлашҡан | Левантийское море[d] |
| Тәбиғи-географик объекты сиктәрендә урынлашҡан | Бәрәкәтле ярымай |
| Иң юғары нөктә | Курнет-эс-Сауда[d] |
| Халыҡ һаны | 44 550 926 кеше (XXI быуат) |
| Сиктәш | Мысыр, Кесе Азия, Месопотамия һәм Ғәрәп ярымутрауы |
| Ҡулланылған тел | Ғәрәп теле, Арамей телдәре, Төрөк теле, Иврит, ҡорд телдәре һәм Грек теле |
| Обитатель | левантийцы[d] |
| |
 | |
 Левант Викимилектә | |
Левант һүҙенең билдәләмәләре илдәр һәм дәүерҙәр буйынса айырыла, ә термин үҙе башта киң, бик аныҡ булмаған мәғәнәлә ҡулланылған[2]. Левантты «Алғы Азия, көнсығыш Урта диңгеҙ һәм төньяҡ-көнсығыш Африка аралығындағы юл саты» тип тасуирлағандар.
Этимологияһы
үҙгәртергә«Левант» термины беренсе тапҡыр инглиз телендә 1497 йылда күренә, башта дөйөм алғанда бөтә Көнсығышты, йәки «Италиянан көнсығышҡа табан Урта диңгеҙ ерҙәре» тигәнде аңлата[3]. Француз телендәге левант һүҙе көн сығышы тигәндән алынған, Европа өсөн ҡояш сыҡҡан төбәкте аңлатҡан[4].
Шулай уҡ ҡарағыҙ
үҙгәртергәЛевант һүҙенә параллель ҡулланылған төбәк атамалары:
- Мәшриҡ
- Бәрәкәтле ярым ай
- Яҡын Көнсығыш һәм Урта Көнсығыш
- Алғы Азия
- Бөйөк Сүриә
- Сүриә (мәғәнәләр)
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ Where is the Levant? (ингл.). WorldAtlas. Дата обращения: 3 июль 2021. Архивировано 9 июль 2021 года.
- ↑ Оксфордская энциклопедия Древней Греции и Рима, Том 1, с. 247, «Левант». Дата обращения: 2 октябрь 2017. Архивировано 19 апрель 2016 года.
- ↑ Дуглас Харпер, Этимологический онлайн-словарь. "Левант". Dictionary.com. Дата обращения: 27 июль 2012. Архивировано 4 март 2016 года.
- ↑ Оксфордский словарь английского языка, второе издание
Әҙәбиәт
үҙгәртергә- Бродель, Фернан, Средиземное море и средиземноморский мир в эпоху Филиппа II
- Julia Chatzipanagioti: Griechenland, Zypern, Balkan und Levante. Eine kommentierte Bibliographie der Reiseliteratur des 18. Jahrhunderts. 2 Vol. Eutin 2006. ISBN 3-9810674-2-8
- Сайт Наследие Леванта. Содержит много рассказов, записанных и передававшихся из уст в уста, а также родословные некоторых семей левантийских турок.
- Филипп Манзел, Левант: великолепие и катастрофы на Средиземном море, Лондон, Джон Марри, 11 ноября 2010, книга в твёрдой обложке, 480 страниц, ISBN 978-0-7195-6707-0, Нью Хейвен, изд-во Йельского университета, 24 мая 2011, книга в твёрдой обложке, 470 страниц, ISBN 978-0-300-17264-5
- Коэльо, Пауло Алхимик («Левант» в значении ветра, происходящего из Леванта)
Һылтанмалар
үҙгәртергә- Франция и Левант. www.wdl.org. Дата обращения: 27 август 2022.
Был тамамланмаған мәҡәлә. Һеҙ мәҡәләне төҙәтеп һәм тулыландырып Википедия проектына ярҙам итә алаһығыҙ.