Әхмәтйәнов Ғәлимйән Ғарифйән улы

Әхмәтйәнов Ғәлимйән Ғарифйән улы
	Әхмәтйәнов Ғәлимйән Ғарифйән улы
Зат	ир-ат
Гражданлыҡ	Рәсәй империяһы; Совет Рәсәйе; СССР
Тыуған көнө	24 июль 1916
Тыуған урыны	Дүшәмбикә, Ҡыйғы районы
Вафат булған көнө	2 август 1996 (80 йәш)
Вафат булған урыны	Дүшәмбикә, Ҡыйғы районы, Башҡортостан Республикаhы, Рәсәй
Хәрби звание	ҡыҙылармеец[d]
Һуғыш/алыш	Бөйөк Ватан һуғышы
Ғәскәр төрө	кавалерия[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре

Әхмәтйәнов Ғәлимйән Ғарифйән улы (24 июль 1916 йыл Башҡорт АССР-ы Ҡыйғы районы Дүшәмбикә ауылы — 2 август 1996 йыл, шунда уҡ) — 112-се Башҡорт кавалерия дивизияһы яугиры, гвардия ҡыҙылармеецы, Ҡыҙыл Йондоҙ ордены (1945), «Почет билдәһе» ордены кавалеры^[1]^[2]^[3].

Биографияһы

Әхмәтйәнов Ғәлимйән Ғарифйән улы 1916 йылдың 24 июлендә хәҙерге Башҡортостан Республикаһының Ҡыйғы районы Дүшәмбикә ауыл Советы Дүшәмбикә ауылында тыуған^[2]. 1936 йылдан Ҡыйғы районының «Ҡыҙыл Урал» колхозында тракторист, ә 1938 йылдан Ҡыйғы МТС-ы трактор бригадаһы бригадиры булып эшләй^[2].

Ҡыҙыл Армия сафына 1942 йылдың 2 ғинуарында Ҡыйғы район хәрби комиссариаты тарафынан саҡырыла. 7‑се гвардия кавалерия корпусының 112-се Башҡорт кавалерия дивизияһы составында, 1942 йылдың июненән — айырым гвардия элемтә дивизионында, 1943 йылдан — 7‑се айырым гвардия элемтә дивизионында Көньяҡ‑Көнбайыш, Дала, Белоруссия, 1‑се һәм 2‑се Белоруссия фронттарында һуғыша^[2].

Һуғышта күрһәткән батырлығы һәм ҡаһарманлығы өсөн Ҡыҙыл Йондоҙ ордены (1945), «Почёт Билдәһе» ордены, «Батырлыҡ өсөн» миҙалы (1945), «Хәрби хеҙмәттәре өсөн» миҙалы (1944) менән бүләкләнә. Һуғыштан һуң Ҡыйғы районында 1946 йылдан һәм 1953 йылдан Ҡыйғы МТС-ы бригадиры, 1949 йылдан рәйесе, 1951—52 йылдарҙа рәйес урынбаҫары, 1959 йылдан Тимирязев исемендәге колхозда механик, 1963 йылдан район «Сельхозтехника» берекмәһендә контролёр, 1974—1977 йылдарҙа 8-се ПМК механигы булып эшләй^[2]. Был йылдарҙа I дәрәжә Ватан һуғышы ордены (1985), «В. И. Лениндың тыуыуына 100 йыл тулыуға фиҙакәр хеҙмәт өсөн» миҙалы (1970), «1941—1945 йылдарҙағы Бөйөк Ватан һуғышында Германияны еңгән өсөн» миҙалы (1946), «Берлинады алған өсөн» (1946), «Варшаваны азат иткән өсөн» (1946), «Сиҙәм ерҙәрҙе үҙләштергшән өсөн» һәм башҡа миҙалдар менән бүләкләнә.