Шәҙилилек (ғәр. الشاذلية‎ — шәҙилиәт; рус. Шазилия) йәки Шәҙили тәриҡәте — суфый тәриҡәте.

Шәҙилилек
ғәр. الطَّرِيقَةُ الشَّاذِلِيَّةُ
Кем хөрмәтенә аталған Әш-Шәҙили
Нигеҙләүсе Әш-Шәҙили
Вики-проект Проект:Ислам[d] һәм Проект:Суфизм[d]
 Шәҙилилек Викимилектә

Тәриҡәткә шәйех Әбүл-Хәсән әш-Шәҙили XIII быуатта нигеҙ һалған. Төп иғтибар нәфескә ҡаршы көрәшкә һәм үҙ-үҙеңде эске камиллаштырыуға йүнәлтелә. Һәр адепт остазының рөхсәте менән кварталға бер көндән дә кәм булмаған ваҡытын яңғыҙлыҡта үткәреүгә бүлергә тейеш. Яңғыҙланыу таң атҡандан алып ҡояш байығанға тиклем ураҙа тотоп үткәрелә. Шулай уҡ зекерҙең төрлө төрҙәре бар, уларҙа Аллаһ исеме ҡабатлана, йәки төрлө мотив менән шәһәҙәт уҡыла[1].

Шәҙилиҙәрҙең үҙенсәлеге булып тәриҡәт уларға мәңгелектән алдан билдәләнгән, рухи иерархия башлығы ҡотоб һәр ваҡыт уларҙың тәриҡәте ағзаһы буласаҡ тип инаныу тора[2]. Тәриҡәт адепттарының береһе — Рене Генон[3]. Шәҙилиҙәр, башҡа суфыйҙар кеүек үк, берләшеп зәүиәләрҙә йәшәгән. Мәҫәлән, Ғабдул-Ҡадир әл-Фәси үҙе уҡытҡан зәүиәлә ерләнгән.

Таралыуы

үҙгәртергә

Тарихи яҡтан шулай килеп сыҡҡан — ул Төньяҡ Африкала һәм Мысырҙа ҙур йоғонтоға эйә булған һәм ислам әҙәбиәтенә күп өлөш индергән

Шулай уҡ ҡарағыҙ

үҙгәртергә

Иҫкәрмәләр

үҙгәртергә

Һылтанма

үҙгәртергә
  • Али-заде, А. А. [890 Шазили] // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — 400 с. — (Золотой фонд исламской мысли). — 3000 экз. — ISBN 5-98443-025-8  (рус.).
  • Шазилийский тарикат — Sufizm.Ru