Мелехов Иван Степанович

Иван Степанович Мелехов (15 сентябрь 1905 йыл6 декабрь 1994 йыл) — ғалим-урмансылыҡ белгесе, ауыл хужалығы фәндәре докторы (1944), профессор (1944), ВАСХНИЛ академигы (1956), РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре (1967). СССР Юғары Советының 5-се саҡырылыш депутаты (1958—1962). СССР Фәндәр академияһының урман һәм урман химия институтын ойоштороусы һәм беренсе директоры.

Мелехов Иван Степанович
Зат ир-ат
Гражданлыҡ  Рәсәй
 СССР
Тыуған көнө 15 сентябрь 1905({{padleft:1905|4|0}}-{{padleft:9|2|0}}-{{padleft:15|2|0}})[1]
Тыуған урыны Приморский район[d], СССР
Архангельский уезд[d], Архангельская губерния[d], Рәсәй империяһы
Вафат булған көнө 6 декабрь 1994({{padleft:1994|4|0}}-{{padleft:12|2|0}}-{{padleft:6|2|0}}) (89 йәш)
Вафат булған урыны Мәскәү, Рәсәй
Ерләнгән урыны Востряково зыяраты[d]
Һөнәр төрө ғалим, сәйәсмән
Эшмәкәрлек төрө урман хужалығы
Эш урыны Мәскәү дәүләт урман университеты[d]
Биләгән вазифаһы СССР Юғары Советы депутаты[d]
Уҡыу йорто Санкт-Петербург дәүләт урман-техник университеты
Ғилми исеме профессор[d]
Ғилми дәрәжә ауыл хужалығы фәндәре докторы[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
Ленин ордены Октябрь Революцияһы ордены Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре

Биографияһы

үҙгәртергә

Архангельск губернаһының Жаровиха ауылында тыуған.

Ленинград урман-техник академияһын тамамлағандан һуң (1930) Архангел урман-техник институтының урмансылыҡ кабинеты мөдире һәм бер үк ваҡытта ассистент (1930—1932), һуңыраҡ — урмансылыҡ кафедраһы доценты һәм ғилми тикшеренеү секторының өлкән ғилми хеҙмәткәре була (1932—1934).

Бер үк ваҡытта СССР ФА Төньяҡ базаһы урман төркөмө ғилми экспедицияһының ғилми етәксеһе була (1938—1942), Архангельск урман-техник институтының дөйөм урмансылыҡ (1934—1944) һәм урмансылыҡ кафедраһы (1944—1951, 1952—1958) мөдире

19511952 йылдарҙа Ленинград урман-техник академияһында урмансылыҡ кафедраһы мөдире —

19571958 йылдарҙа — СССР фәндәр академияһы бүлексәһендә Төньяҡ урман институты директоры.

19581962 йылдарҙа — СССР ФА урман химияһы һәм урман институтын ойоштороусы һәм беренсе директоры (Архангельск). Бер үк ваҡытта Архангельск өлкәһенән СССР Юғары Советының 5-се саҡырылыш депутаты (1958—1962).

1962—1966 йылдарҙа — СССР Дәүләт планы ҡарамағында урман, целлюлоза-ҡағыҙ, ағас эшкәртеү сәнәғәте һәм урман хужалығы буйынса Дәүләт комитеты рәйесе урынбаҫары. Бер үк ваҡытта Мәскәү урман-техник институтында (1962 йылдан алып) урмансылыҡ кафедраһын етәкләй

19651971 йылдарҙа — ВАСХНИЛ-дың агроурман мелиорацияһы һәм урмансылыҡ бүлегенең академигы-секретары.

1971—1992 йылдарҙа — Мәскәү урман-техник институтының урмансылыҡ кафедраһы мөдире, профессор

1994 йылдың 6 декабрендә Мәскәүҙә вафат була. Востряковский зыяратында ерләнә[2]

Фәнни эшмәкәрлеге

үҙгәртергә

Төп хеҙмәттәре

үҙгәртергә

Наградалары

үҙгәртергә
  • Ленин ордены, Октябрь революцияһы ордены, ике Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ ордены һәм күп кенә миҙалдары.
  • СССР Фәндәр академияһы М.В. Ломоносов исемендәге юбилей миҙалы менән бүләкләй.
  • РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре (1967).
  • «Лесоведение» китабы өсөн 1981 йылда ВАСХНИЛ-дың Г.Ф. Морозов исемендәге алтын миҙалы һәм СССР ВДНХ комитетының почет дипломы менән бүләкләнә. менән бүләкләнде. Г. Ф. Ссср вднх дипломы һәм почет комитеты төп морозов.

Архангельскиҙа ғалим йәшәгән йортҡа мемориаль таҡта ҡуйылған. Төбәктә традицион фәнни «Мелехов уҡыуҙары» үткәрелә.

Иҫкәрмәләр

үҙгәртергә