Курицын Всеволод Михайлович
Курицын Всеволод Михайлович (5 июль 1925 йыл — 1 июнь 2010 йыл) — юрист, дәүләт һәм хоҡуҡ тарихы белгесе, юридик фәндәр докторы; Рәсәй Федерацияһының атҡаҙанған фән эшмәкәре һәм СССР эске эштәр министрлығының атҡаҙанған хеҙмәткәре; милиция полковнигы, III дәрәжә Дан ордены кавалеры
| Курицын Всеволод Михайлович | |
| Зат | ир-ат |
|---|---|
| Гражданлыҡ |
 СССР Рәсәй |
| Тыуған көнө | 5 июль 1925 |
| Тыуған урыны | Воронеж, РСФСР, СССР |
| Вафат булған көнө | 1 июнь 2010 (84 йәш) |
| Һөнәр төрө | юрист, тарихсы |
| Уҡыу йорто | Н. Г. Чернышевский исемендәге Һарытау дәүләт университеты |
| Ғилми дәрәжә | юридик фәндәр докторы[d] |
| Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре |
 |
Биографияһы
үҙгәртергәТәүге йылдары. Һуғыш
үҙгәртергәВсеволод Курицын 1925 йылдың 5 июлендә Ворнеж ҡалаһында тыуған; Бөйөк Ватан һуғышында ҡатнаша: 1943 йылда, 17 йәшендә, 1-се Белоруссия фронтының 69-сы һәм 80-се гвардия армияларына ҡараған 293-сө армия миномет полкы икенсе дивизион артиллерия разведкаһының отделение командиры булып хеҙмәт итә. Һуғыштан һуң ауыр яралана, хәрби ҡаҙаныштары өсөн байтаҡ награда, шул иҫәптән , икенсе дивизион 293 артиллерия-миномет полкы армия полкына, 69 ҡарап-80 һәм дивизияға гвардия армия , 1-се белоруссия фронттарында була. Һуғыш аҙағында ауыр яраланып; хәрби хеҙмәте өсөн байтаҡ награда аласаҡ, шул иҫәптән III дәрәжә Дан ордены һәм Ватан һуғышы ордены (I һәм II дәрәжә) менән бүләкләнә.
Һуғыштан һуң, 1949 йылдарҙа, Курицын бер үк ваҡытта тиерлек ике юғары белем ала: Һарытау юридик институтын һәм Һарытау дәүләт университетының тарих факультетын (ситтән тороп) тамамлай. СССР ФА дәүләт һәм хоҡуҡ институты ҡарамағындағы аспирантураға уҡырға инә; аспирантурала уҡығандан һуң, Дәүләт һәм хоҡуҡ институтында 1954 йылдың апрелендә «Развитие федеративных связей между Украинской ССР и РСФСР в 1917—1922 гг.» темаһы буйынса кандидатлыҡ диссертацияһы — юридик фәндәр кандидаты була.
Дәүләт һәм хоҡуҡ институтында эше
үҙгәртергә1953 йылда ғилми-педагогик эшмәкәрлеген башлай: СССР Эске эштәр министрлығының Юғары мәктәбендә уҡыта; 1960 йылда Дәүләт һәм хоҡуҡ институтында эшкә саҡырыла. Бында ул Рәсәй һәм совет дәүләтенең һәм хоҡуғы тарихының ҙур дөйөмләштереү эштәрен яҙыуҙа ҡатнаша: башҡа совет белгестәре менән эшләү һөҙөмтәһендә ғилми әйләнешкә совет дәүләтенең әҙ тикшерелгән тарихи өлкәләренең элек билдәле булмаған архив документтары индерелә. 1960 йылдан 1975 йылға тиклем Дәүләт һәм хоҡуҡ институтының сәйәси һәм хоҡуҡи тәғлимәттәренең дәүләт һәм хоҡуҡ тарихы секторы мөдире була. 1972 йыл октябрь айында Курицын «Переход к НЭПу и революционная законность» темаһы буйынса докторлыҡ диссертацияһын уңышлы яҡлай— юридик фәндәр докторы булып китә. Диссертацияһы монография кеүек СССР Фәндәр академияһы нәшриәтендә баҫылып сыға һәм биш йылдан һуң, 1977 йылда, уға профессор дәрәжәһе бирелә.
1975 йылда Курицын СССР Эске эштәр министрлығының юғары милиция мәктәбендә эшләй башлай (бөгөн — В.Я. Кикотя исемендәге Рәсәй Эске эштәр министрлығының Мәскәү университеты). Ул яңы юғары уҡыу йортон төҙөүҙә ҡатнаша, унда дәүләт-хоҡуҡи дисциплиналар кафедраһының начальнигы вазифаһын башҡара: был урында 15 йылдан ашыу эшләй. 1989 йылда ул «РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре» маҡтаулы исеменә лайыҡ була. Бер нисә рәт юғары уҡыу йорттарында, шул иҫәптән М.В. Ломоносов исемендәге Мәскәү дәүләт университетында, СССР КГБ Юғары мәктәбендә (һуңынан Рәсәй ФСБ академияһы), Рәсәй Эске эштәр министрлығының Петербург университетында, СССР Сит илдәр эштәре министрлығы халыҡ-ара мөнәсәбәттәрҙең Мәскәү дәүләт университетында (МГИМО) Мәскәү иҡтисад, сәйәсәт һәм хоҡуҡ институтында, шулай уҡ Халыҡ-ара дәүләт һәм хоҡуҡ тарихы буйынса лекциялар уҡый
Курицын шулай уҡ СССР сиктәрендә лә уҡыта: Прагала Карловы университетында, Братиславала Я. Коменский исемендәге университетта, Будапешттың Этвёш исемендәге университетта лекциялар һәм курстар уҡый; АҠШ-ҡа сығып, Дьюк университетында (Дарем, Төньяҡ Каролина штаты) америка советологтары алдында асыҡ лекция менән сығыш яһай. Бер нисә ғилми-ғәмәли конференцияларҙың, шул иҫәптән 1974 йылда Роза-Марино ҡалаһында (Италия) үткән тарихсыларҙың Халыҡ-ара конгресында ҡатнаша; 1975 йылда Сан-Францискола үткән АҠШ тарихсыларының XIV Халыҡ-ара конгресында СССР вәкиле була. 1990 йылда Советтар Союзы тарҡалған осорҙа Вашингтонда үткән «Извилистые пути Перестройки» тип аталған конференцияла, шулай уҡ киләһе йылдың октябрендә Афинала үткән «Пути перестройки» конференцияһында ҡатнаша
Рәсәй Федерацияһының Эске эштәр министрлығының атҡаҙанған хеҙмәткәре Курицын юридик фәндәр буйынса СССР ВАК эксперт советы составына инә; бер нисә рәт Юғары уҡыу, шул иҫәптән Эске эштәр минситрлығының Мәскәү университеты, Дәүләт һәм хоҡуҡ институты, СССР КГБ Юғары мәктәбе һәм Эске эштәр министрлығы идаралығының академияһының ғилми совет ағзаһы. 1997 йылда Рәсәй Тәбиғи фәндәр академияһының академигы; милиция полковнигы Курицын 2010 йылдың 1 июнендә вафат була.
Эштәре
үҙгәртергәВсеволод Курицын ике йөҙҙән ашыу ғилми хеҙмәт авторы һәм авторҙашы булып тора, шул иҫәптән ике тиҫтәләгән дәреслек һәм монографиялар бар; өс тиҫтәнән артыҡ кандидатлыҡ диссертацияһының ғилми етәксеһе булып тора; СССР-ҙың һәм Рәсәй дәүләт һәм хоҡуҡ тарихы, шулай уҡ хоҡуҡ тарихының дөйөм мәсьәләләре менән шөғөлләнә:
- «История государства и права России. 1929—1940» (М., 1998);
- «История государства и права России» (М., 2001) (в соавт.).
- Концепция истории государства и права : науч. издание / В. М. Курицын. — Москва : ЮНИТИ-ДАНА, 2014. — 720 с. ISBN 978-5-238-01408-1.
- Советская союзная Конституция 1924 г.: разработка и основные принципы / В. М. Курицын // Советское государство и право. — М., 1975. — № 1 (январь). — С. 96—104.
Әҙәбиәт
үҙгәртергә- Видные ученые-юристы России (Вторая половина XX века) : энцикл. словарь биографий : по состоянию на 1 авг. 2004 г. / Рос. акад. правосудия; под ред. В. М. Сырых. — Москва : Рос. акад. правосудия, 2006. — 547 с. : портр.; 30 см; ISBN 5-93916-056-5.
Һылтанмалар
үҙгәртергә- Всеволод Михайлович Курицын. Портал «Юридическая Россия» (10 декабрь 2015). Дата обращения: 10 декабрь 2019.(недоступная ссылка)