Караганов Сергей Александрович
Караганов Сергей Александрович (12 сентябрь 1952 йыл, Мәскәү) — СССР һәм Рәсәй политологы һәм иҡтисадсыһы. Тарих фәндәре докторы. Юғары иҡтисад мәктәбе Милли тикшеренеү университетының донъя иҡтисады һәм сәйәсәте факультетының элекке деканы.
Караганов Сергей Александрович | |
Зат | ир-ат |
---|---|
Гражданлыҡ |
СССР Рәсәй |
Тыуған көнө | 12 сентябрь 1952 (72 йәш) |
Тыуған урыны | Мәскәү, СССР |
Атаһы | Караганов, Александр Васильевич[d] |
Һөнәр төрө | геосәйәсәтсе, сәйәсмән, политолог, иҡтисадсы, университет уҡытыусыһы |
Эшмәкәрлек төрө | геосәйәсәт[d][1] |
Эш урыны |
Юғары иҡтисад мәктәбе Юғары иҡтисад мәктәбе[2] |
Уҡыу йорто |
Мәскәү дәүләт университетының иҡтисад факультеты[d] М. В. Ломоносов исемендәге Мәскәү дәүләт университеты |
Ғилми дәрәжә | тарих фәндәре докторы[d] |
Принадлежит к | Институт Европы РАН[d][3] |
Строка принадлежности | Institute of Europe, Russian Academy of Sciences[3] |
Ҡатнашыусы | Ежегодная встреча Всемирного экономического форума 2004[d][3] һәм Один на один[d] |
Ойошма ағзаһы | Совет при Президенте Российской Федерации по развитию гражданского общества и правам человека[d] |
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре | |
Рәсми сайт | karaganov.ru |
Караганов Сергей Александрович Викимилектә |
Запись голоса С.А. Караганова | |
Из интервью «Эхо Москвы» 26 мая 2014 | |
Помощь по воспроизведению |
Сығышы
үҙгәртергәАтаһы — Караганов Александр Васильевич (1915—2007), СССР Кинематографистар союзы секретары (1965—1986)[4][5]. Әсәһе — Караганова Софья Григорьевна (1918—2013), шағир Евгений Долматовскийҙың беренсе ҡатыны[6].
Биографияһы
үҙгәртергәБелеме
үҙгәртергә1974 йылда Мәскәү дәүләт университетының иҡтисад факультетын «сәйәси иҡтисад» һөнәре буйынса тамамлай.
1979 йылда тарих фәндәре кандидаты ғилми дәрәжәһенә дәғүә итеү өсөн «Транснациональные корпорации и внешняя политика США» темаһына диссертация яҡлай (07.00.05 һөнәре — тышҡы сәйәсәт һәм халыҡ-ара мөнәсәбәттәр тарихы)[7].
1989 йылда тарих фәндәре докторы ғилми дәрәжәһенә дәғүә итеү өсөн «Роль и место Западной Европы в стратегии США в отношении СССР (1945—1988)» темаһына диссертация яҡлай[8].
Фәнни эшмәкәрлеге
үҙгәртергә1974 йылдан 1977 йылға тиклем БМО ҡарамағында СССР миссияһында стажировка үтә. 1978 йылдан алып 1988 йылға тиклем СССР Фәндәр академияһының АҠШ һәм Канада институтында кесе ғилми хеҙмәткәр, һуңынан өлкән ғилми хеҙмәткәр вазифаһында, бүлек мөдире була.
1978—1989 йылдарҙа ғилми журналист булараҡ афған һуғышын өйрәнә. Афғанстан Демократик Республикаһына совет ғәскәрҙәренең сикләнгән контингентын (40-сы армия) һәм СССР Дәүләт именлеге комитетының подразделениеларын индереү буйынса өс фәнни эштең авторы булып тора.
1988 йылдан алып СССР Фәндәр академияһының Европа Институтында эшләй, 1989 йылдан — директор урынбаҫары.
Фәнни ҡыҙыҡһыныуҙары — СССР/Рәсәйҙең тышҡы һәм хәрби сәйәсәте, Көнбайыш менән Рәсәй араһындағы үҙ-ара сәйәси, иҡтисади өлкәләрҙә һәм хәүефһеҙлек өлкәһендә хеҙмәттәшлеге. Донъя сәйәсәте. Халыҡ-ара интеграция. Глобалләшеү. АҠШ һәм Бөйөк Британия.
Уҡытыу — тикшеренеү институттарында һәм төрлө Рәсәй һәм сит ил университеттарында лекциялар уҡыу. 1991 йылда яҙғы семестр ваҡытында — Гронинген университетында Б.А.Роллинг исемендәге почетлы кафедра. 2002 йылдан — Дәүләт университеты — Юғары иҡтисад мәктәбенең (ГУ-ВШЭ) донъя сәйәсәте кафедраһы мөдире. 2006 йылдан — Дәүләт университеты — Юғары иҡтисад мәктәбенең донъя иҡтисады һәм донъя сәйәсәте факультеты деканы.
17 китап һәм брошюралар авторы һәм мөхәррире, иҡтисад, тышҡы сәйәсәт, ҡоралландырыуҙы контролдә тотоу, милли именлек стратегияһы, Рәсәйҙең тышҡы һәм хәрби сәйәсәте проблемалары буйынса 250-нән ашыу мәҡәлә баҫтырып сығарған. Китаптары һәм мәҡәләләре Рәсәй, АҠШ, Германия, Франция, Бөйөк Британия, Нидерланд, Финляндия, Дания, Греция һәм башҡа илдәрҙә баҫылып сыҡҡан.
2002 — «Россия в глобальной политике» журналының мөхәрририәт советына нигеҙ һалыусы һәм уның рәйесе. «Полития» журналының мөхәрририәт советы ағзаһы.
Дәүләт һәм йәмәғәт эшмәкәрлеге
үҙгәртергә1989—1991 йылдарҙа — СССР Юғары Советы халыҡ-ара мөнәсәбәттәре буйынса комитеттың рәсми эксперты. 1991 йылдан — тышҡы сәйәсәт буйынса РФ Сит ил эштәр министрлығының тышҡы сәйәсәт буйынса совет ағзаһы
1992 йылдан — рәйес урынбаҫары, 1994 йылдан — Оборона һәм тышҡы сәйәсәт буйынса Совет президиумы рәйесе
1993—1999 йылдарҙа — Президент советы ағзаһы. 1993 — Рәсәйҙең Именлек советы Ғилми-консультатив советы ағзаһы. 1996 йылдан — РФ Федерация Советы Рәйесе ҡарамағындағы Консультатив совет ағзаһы. 1996 йылдан — Рәсәйҙәге Парламентаризм үҫеше фондының попечителдәр советы рәйестәше. ИНДЕМ фондының попечителлек советы ағзаһы. 2001 йылдан — Рәсәй Президенты Хакимиәте етәксеһенең тышҡы сәйәсәт буйынса кәңәшсе урынбаҫары
2004 йылдың ноябрендә Рф Президенты ҡарамағындағы граждандар йәмғиәтенең һәм кеше хоҡуҡтары буйынса институттарҙы үҫтереүгә булышлыҡ итеү советы составына инә.
«Намедни 1961—1991: Наша эра» теле проектында комментатор булараҡ ҡатнаша.
Халыҡ-ара ойошмаларҙа ағзалығы
үҙгәртергә1992 — Рәсәй-Украина форумы рәйестәше (иҡтисади һәм сәйәси элита вәкилдәренең даими осрашыуы), хәҙер Рәсәй-Украина ижтимағи эшлекле советы. 1994-1995 — «Ҙур Европа» (Ширак Комиссияһы) Комиссияһының иҡтисади үҫеш буйынса комитеты рәйестәше (О Ламбсдорф менән берлектә )
1995 — Халыҡ-ара мөнәсәбәттәр буйынса (Нью-Йорк) Халыҡ-ара консультатив комитеты советы ағзаһы (МКК) МКК-ны Д. Рокфеллер етәкләй
2004 йылдан Дойче Банке ҡарамағында Альфред Херрхаузен Йәмғиәтенең Попечителдәр советы ағзаһы. Халыҡ-ара стратегик тикшеренеүҙәр институты (Лондон) һәм башҡа бер нисә профессиональ ойошмалар һәм академик советтар ағзаһы.
«Ваҡыт асылы» сәйәси хәрәкәт етәксеһе С.Е. Кургинян Карагановтың мәҡәләһен тәнҡитләй, йәғни «граждандар һуғышы тоҡандырыуға» маташыуҙа ғәйепләй[9].
2013 йылдың июлендә Карагановтың Риа Новости каналында «Сәйәси репрессия ҡорбандары иҫтәлеген мәңгеләштереү» программаһы проектын презентациялай[10].
Бүләктәре
үҙгәртергә- 2016 йылда киң мәғлүмәт саралары өлкәһендә Рәсәй Федерацияһы Хөкүмәте Премияһы (3 декабрь 2016 йыл) — «Россия в глобальной политике» журнал биттәрендә тышҡы сәйәсәт мәсьәләләрен популярлаштырыу өсөн[11].
- Дуҫлыҡ ордены (2017 йыл, 24 октябрь) — мәғариф һәм фән үҫеше өсөн ҙур өлөш индергәне, квалификациялы белгестәр әҙерләгән өсөн[12].
- Рәсәй Ведерацияһы Президентының Рәхмәт хаты (30 апрель 2008 йыл) —граждандар йәмғиәте һәм кеше хоҡуҡтары буйынса институттарҙы үҫтереүгә</nowiki> ҙур өлөш индергәне, граждан һәм кеше хоҡуҡтарын һәм азатлығын яҡлау өсөн[13].
Хеҙмәттәре
үҙгәртергә- Совм. с Г. А. Трофименко. США, транснациональные корпорации и внешняя политика. — М.: Наука, 1984. — 173 с.
- Совм. с Г. А. Трофименко и В. С. Шеиным. США — диктатор НАТО. — М.: Советская Россия, 1985. — 207 с.
- Отв. ред. и соавтор. Безопасность будущей Европы. — М.: Наука, 1993. — 239 с. — ISBN 978-5020106376.
- Совм. с R. Blackwill. Ограничение ущерба или кризис? Россия и внешний мир = Damage limitation or crisis? Russia and the outside world. — Washington: Brassey's, 1994. — XV, 330 p. — (CSIA studies in international security). — ISBN 978-0028811192.
- Россия: состояние реформ = Russia, the State of Reforms: Study report of the Institute of Europe. — Gütersloh: Bertelsmann Foundation Publishers, 1993. — 96 p. — (Strategien und Optionen für die Zukunft Europas). — ISBN 978-3892040835.
- Совм. с F. Iklé. Гармонизация эволюции оборонной политики России и США = Harmonizing the Evolution of U.S. and Russian Defense Policies. — Washington, DC: Center for Strategic and International Studies, 1993. — 46 p. — (CSIS Panel Report). — ISBN 978-0892062539.
- Куда идёт Россия? Внешняя и военная политика в новую эру = Where is Russia going? Foreign and defence policies in a new era. — Frankfurt am Main: Peace Research Institute Frankfurt, 1994. — 36 p. — (PRIF reports). — ISBN 978-3928965415.
- Совм. с В. Б. Беловым. Whither western aid to Russia: A Russian view of western support. — Gütersloh: Bertelsmann Foundation Publishers, 1994. — 92 p. — (Strategien und Optionen für die Zukunft Europas). — ISBN 978-3892041320.
- Экономическая роль России в Европе (в соавторстве с О. Ламбсдорфом). — М., 1995 (также опубликована на англ.яз.).
- Геополитические перемены в Европе, политика Запада и альтернативы для России. — М., 1995 (отв.редактор).
- Zurück zum Imperium? Russische Außen- und Verteidigungspolitik in einer neuen Ära (в сборнике: Eine Welt oder Chaos?) — Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1996.
- К созданию сообщества демократических государств (в соавторстве с Г. Эллисоном, К. Кайзером), 1996.
- Российско-американские отношения на рубеже веков. Доклады рабочих групп: СВОП и Фонда Карнеги за международный мир. — М., 2000.
- Стратегия для России: Повестка дня для Президента-2000 (отв. редактор). — М., 2000.
- Стратегия для России. 10 лет СВОП (отв. редактор). — М., 2002.
- Мир вокруг России: 2017. Контуры недалёкого будущего. — М.: Совет по внешней и оборонной политике, 2007. — 159 с.
- Россия и мир. Новая эпоха. 12 лет, которые могут все изменить / Отв. ред. и рук. авт. кол. С. А. Караганов. — М.: АСТ: Русь-Олимп, 448 стр. 2008 ISBN 978-5-17-050151-9 ISBN 978-5-9648-0186-3
- Россия vs Европа. Противостояние или союз? / Под редакцией С. А. Караганова и И. Ю. Юргенса Издательства: Астрель, Русь-Олимп, 384 стр. 2010 ISBN 978-5-271-25038-5 ISBN 978-5-9648-0297-6
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ Чешская национальная авторитетная база данных
- ↑ ORCID Public Data File 2020 — 2020. — doi:10.23640/07243.13066970.V1
- ↑ 3,0 3,1 3,2 https://wikispooks.com/w/images/c/c3/Wef_2004.pdf
- ↑ Воробьёв В. Мозговой центр союза кинематографистов . Общественная палата Тверской области. Дата обращения: 12 март 2014.
- ↑ Караганов Александр Васильевич // Италия — Кваркуш. — М. : Советская энциклопедия, 1973. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.]; vol. 1969—1978, вып. 11).
- ↑ Странники войны: Воспоминания детей писателей. 1941-1944 / Автор-составитель Н. Громова. — М.: Астрель, 2012. — 448 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-271-44975-8.
- ↑ Караганов, Сергей Александрович. Транснациональные корпорации и внешняя политика США: Автореф. дис. на соиск. учён. степ. канд. ист. наук : (07.00.05). — Москва : [б. и.], 1979. — 26 с.
- ↑ Караганов, Сергей Александрович. Роль и место Западной Европы в стратегии США в отношении СССР (1945—1988 гг.) Автореф. дис. на соиск. учён. степ. д. ист. н. — Москва: [б. и.], 1989. — 38 с.
- ↑ "Суть времени – 10" . Центр Кургиняна. Дата обращения: 21 февраль 2019.
- ↑ Сайт Инофорум, перевод статьи с сайта Focus.lv . Дата обращения: 11 июль 2013. Архивировано из оригинала 3 декабрь 2017 года. 2017 йыл 3 декабрь архивланған.
- ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 3 декабря 2016 года № 2584-р «О присуждении премий Правительства Российской Федерации 2016 года в области средств массовой информации» (PDF). Официальный сайт Правительства Российской Федерации (9 декабрь 2016). — Документы. Дата обращения: 9 декабрь 2016.
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 24 октября 2017 года № 512 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
- ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 30 апреля 2008 № 234-рп «О поощрении членов Совета при Президенте Российской Федерации по содействию развитию институтов гражданского общества и правам человека»
Һылтанмалар
үҙгәртергәКараганов Сергей Александрович Викимилектә | |
Караганов Сергей Александрович Викияңылыҡтарҙа |
- Дмитрий Быков «Княжна Караганова» // «Московская комсомолка» : газета. — Москва, 1999. — № 04. — С. 15—17.
- Караганов Сергей Александрович . НИУ ВШЭ. — Преподаватели и сотрудники НИУ ВШЭ. Дата обращения: 12 март 2014.
- Караганов Сергей Александрович . Российский совет по международным делам (3 декабрь 2012). — Справочник экспертов. Дата обращения: 12 март 2014. 2016 йыл 4 март архивланған.
- Караганов Сергей Александрович . Совет при Президенте Российской Федерации по развитию гражданского общества и правам человека. Дата обращения: 12 март 2014.
- Караганов Сергей Александрович, Д. И. Н. Институт Европы РАН. Дата обращения: 12 март 2014. Архивировано из оригинала 12 март 2014 года. 2014 йыл 12 март архивланған.
- Публикации в журнале «Россия в глобальной политике»
- Страница на сайте СПЧ при Президенте РФ