Тайсуған — Рәсәй Федерацияһы Татарстан Республикаһының Әлмәт районындағы ауылы. Тайсуған ауыл биләмәһенең административ үҙәге.

Ауыл
Тайсуған
татар. Тайсуган
Ил

Рәсәй

Федерация субъекты

Татарстан

Муниципаль район

Әлмәт

Ауыл биләмәһе

Тайсуған

Координаталар

54°48′ с. ш. 52°29′ в. д.HGЯO

Халҡы

1306 человек (2008)

Милли состав

татарҙар

Конфессиональ составы

мосолмандар

Сәғәт бүлкәте

UTC+4

Телефон коды

+7 +7

Почта индексы

423441 

Һанлы танытмалар
Автомобиль коды

-

Код ОКАТО

92 208 864 001

Код ОКТМО

92 608 464 101

Номер в ГКГН

0189470

Картаны күрһәтергә/йәшерергә
Тайсуған (Рәсәй)
Тайсуған
Тайсуған
Тайсуған (Татарстан)
Тайсуған

География

үҙгәртергә

Ауыл Дала Зәйе йылғаһы буйында, Әлмәт ҡалаһынан көньяҡ-көнсығыштараҡ 14 км алыҫлыҡта урынлашҡан[1].

Тайсуған (Тайсуйған) — юрмый ырыуы башҡорттарының ауылы[2]. 12-се башҡорт кантоны, Ырымбур губернаһы Бөгөлмә өйәҙенә ҡарай. 1850 йылда Бөгөлмә өйәҙе Һамар губернаһына инә. 1866 йылда ырыу улустары бөтөрөлгәс, ауыл Микул улусы составына керә.

ХХ быуат башында ауылда 2 һыу тирмәне, бакалея кибете, 2 мәсет, мәҙрәсә, мәктәп теркәлгән. Тайсуған мәҙрәсәһендә билдәле дин әһелдәре, шул иҫәптән Батырша белем алған[1][3].

1920 йылда ауыл яңы ойошторолған Татар АССР-ының Бөгөлмә кантоны составына керә. 1930 йылда Әлмәт районына составына инә[1].

1834 йылда ауылда ир затлы 309 йән башҡорт; 1859 йылда — 402 башҡорт, 508 типтәр; 1901 йылда — 848 башҡорт, 1020 типтәр йәшәй[2][3].

Йылдар буйынса халыҡ иҫәбе
(Сығанаҡ: [1])
18591889189719101920192619381949195819701979198920022008
11631450177520082282225819091514155815061249101411701306

Инраструктура

үҙгәртергә

Ауылда урта мәктәп, мәҙәниәт йорто, китапхана, мәсет бар[1].

Иҫкәрмәләр

үҙгәртергә
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Татарская энциклопедия.
  2. 2,0 2,1 История башкирских родов. Юрми. Том 21 /С. И. Хамидуллин, Б. А. Азнабаев, А. Г. Салихов, И. З. Султанмуратов, И. Р. Саитбатталов, Р. Р. Шайхеев, Р. Р. Асылгужин, А. М. Зайнуллин, В. Г. Волков, А. А. Каримов. — Уфа: ИИЯЛ УНЦ РАН; Уфимский полиграфкомбинат, 2016. — С. 148, 152. — 716 с.
  3. 3,0 3,1 Асфандияров А. З. Аулы мензелинских башкир. — Уфа: Китап, 2009. — С. 576—577. — 600 с. — ISBN 978-5-295-04952-1.