Островский Григорий Семёнович
Островский Григорий Семенович (1929 йыл—2007 йыл) — СССР һәм Израиль сәнғәт белгесе, сәнғәт ғилеме докторы (1989), профессор.
| Островский Григорий Семёнович | |
| Зат | ир-ат |
|---|---|
| Гражданлыҡ |
 Украина |
| Тыуған көнө | 1 октябрь 1929 |
| Тыуған урыны | Санкт-Петербург, РСФСР, СССР |
| Вафат булған көнө | 1 октябрь 2007 (78 йәш) |
| Вафат булған урыны | Тель-Авив, Израиль |
| Ерләнгән урыны | кладбище Яркон[d] |
| Һөнәр төрө | художественный критик |
| Эшмәкәрлек төрө | сәнғәт фәне |
| Эш урыны |
Львовская галерея искусств[d] Еврейский университет в Иерусалиме[d] |
| Уҡыу йорто | Санкт-Петербург дәүләт университеты |
| Ғилми дәрәжә | сәнғәт фәндәре докторы[d] (1989) |
| Ойошма ағзаһы | Национальный союз художников Украины[d] |
60 китап, монографиялар һәм меңдән ашыу мәҡәләләр меңдән авторы. Халыҡ-ара сәнғәт белгестәре ассоциацияһы ағзаһы, славян тикшеренеүҙәренең (Мәскәү), Израиль, Америка ассоциацияһы ағзаһы, Израиль Яҙыусылары федерацияһы ағзаһы.
Биографияһы
үҙгәртергәОстровский Григорий Семенович 1929 йылдың 1 октябрендә Ленинградта тыуған.
Бөйөк Ватан һуғышы башланғас, 1941 йылда, атаһы армияға мобилизациялана, ғаилә балалар менән Ҡазанға эвакуациялана. Һуғыш тамамланғандан һуң Ленинград университетында (Санкт-Петербург дәүләт университеты, тарих факультетының сәнғәттәр тарихы бүлеге) сәнғәт тарихын өйрәнә; Григорий Островскийҙың диплом эше темаһы — «Немецкая графика в эпоху Великой крестьянской войны (XVI в.)». Уҡыуын тамамлағандан һуң, 1951 йылда Львовта картиналар галереяһынды эшләй. Игорь Островский 1953 йылда өйләнә һәм 1954 йылда уның ғаиләһендә улы Игорь тыуа.
1955 йылда Г.С. Островский етәкселеге аҫтында совет осоронда беренсе Львов картиналар галереяһы каталогы әҙерләнә һәм донъя күрә. Ул галереяны яңынан ҡороу буйынса ойоштороусы була, әммә һуңынан эшенән бушатыла. 1968 йылда Ленинградта кандидатлыҡ диссертацияһын яҡлай һәм өс йыл дауамында Ҡарасай-Черкес педагогия институтының (хәҙер Ҡарасай-Черкес дәүләт университетында) художество-графика факультетында доцент булып эшләй. Украина ССР-ы рәссамдар союзы ағзаһы була. Уның «Народная художественная культура российского города XVIII — нач. XX в.» темаһына докторлыҡ диссертацияһы[1] ябай халыҡ сәнғәтенә арналған, ул ыңғай фекерҙәр һәм рецензиялар ала. Әммә 1983 йылда диссертацияны совет сәнғәте өсөн зыянлығы сәбәбе менән СССР художество академияһы вәкилдәре тарафынан уға ғалим дәрәжәһен биреү тыйыла. Тик 1989 йылда яңы юғары аттестация комиссияһы (ВАК) диссертацияны раҫлауға ҡабул итә.
1992 йылда Григорий Островский ҡатыны менән Израилгә сыға, Тель-Авивта йәшәй, биш йыл дауамында (1993—1997) Иерусалим университетында уҡыта. Бер үк ваҡытта сәнғәт мәсьәләләре буйынса рус телле «Вести» гәзитенең күҙәтеүсе була[2]
Лидия Яковлевна 2005 йылда вафат була. 2007 йылдың 1 октябрендә Григорий Семенович Тель-Авивта вафат була.
Рәссам Маргарита Сельская-Райх Григорий Островскийҙың портретын яҙа.
Хеҙмәттәре
үҙгәртергәОстровскийҙың библиографик күрһәткестәре 2006 йылдан алып 1900 иҫәпләнә, улар араһында 20 телгә тәржемәләре бар. Ҡайһы саҡта Г. Семенов һәм Г. Шимон псевдонимы баҫылып сыҡҡан.[2] Ул шулай уҡ «Истории украинского искусства» (Киев, 1967—1968) 5-6 том бүлектәренең авторы булып тора.
Монографиялары араһында: «Иван Труш» (Киев, 1955), «А. Манастырский» (Киев, 1958), «Антон Михайлович Кашшай» (Москва, 1962), «Художники советского Закарпатья» (1968), «Львов» (Ленинград, 1975), «Художественные музеи Львова» (Ленинград, 1978), «Захарий Зограф» (1987), «Роман Сельский» (1988), «Добрый лев Марии Примаченко» (1990), «Григорий Сорока» (1993), «Искусство примитивов» (Тель-Авив, 2003).
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергәҺылтанмалар
үҙгәртергә- Над временем и пространством 2019 йыл 7 декабрь архивланған.
- publ.lib.ru/ARCHIVES/O/OSTROVSKIY_Grigoriy_Semenovich/_Ostrovskiy_G.S..html − Григорий Семенович Островский