Красноуфимск округы
Красноуфимск округы — Рәсәй Федерацияһының ҡала округы статуслы Свердловск өлкәһенең муниципаль берәмеге. Өлкәнең Көнбайыш идаралыҡ округына ҡарай. Административ үҙәге — Красноуфимск ҡалаһы (муниципаль берәмек составына кермәй).
| |||
| Ил | |||
|---|---|---|---|
| Статус |
ҡала округы | ||
| Урынлашҡан урыны | |||
| Берләштерә |
68 тораҡ пункт | ||
| Административ үҙәк | |||
| Барлыҡҡа килеүе | |||
| Муниципаль берәмек башлығы |
Ряписов Олег Викторович | ||
| Халҡы (2016) |
↘26 377[1] | ||
| Майҙаны |
3411,8 км² | ||
| Диңгеҙ кимәленән бейеклеге • Иң бейек нөктәһе |
| ||
|
| |||
| Ваҡыт бүлкәте | |||
| Телефон коды |
+7 34394 | ||
| Автомобиль номерҙары коды |
66, 96 | ||
| Рәсми сайты | |||
.png)
.png)
География
үҙгәртергәОкруг төньяҡ-көнсығыштан һәм көнсығыштан — Свердловск өлкәһенең Әшит һәм Әртә ҡала округтары, көньяҡтан һәм көньяҡ-көнбайыштан — Башҡортостандың Асҡын, Дыуан һәм Мәсетле райондары, көнбайыштан — Пермь крайының Октябрь һәм Соҡсон райондары менән сиктәш. Округтың административ үҙәге булған Красноуфимск ҡалаһы айырым муниципаль берәмек (Красноуфиск ҡала округын) тәшкил итә.
Тарих
үҙгәртергә1924 йылдың 27 февралендә Урал өлкәһе Көңгөр округы составында Красноуфимск районы ойошторола. 1934 йылда район Свердловск өлкәһе составына керә. 1967 йылда Красноуфимск районы составынан Әшит районы сығарыла.
1995 йылдың 5 авгусында төбәк референдумы һөҙөмтәләренә ярашлы район «Красноуфимск районы» муниципаль берәмеге тип үҙгәртелә.
2006 йылдың 1 ғинуарында Красноуфимск округы тип үҙгәртелә.
Халҡы
үҙгәртергәРәсәй Дәүләт статистикаһы федераль хеҙмәте мәғлүмәттәре буйынса, округ халҡы 26 377 (2016 й.) кеше тәшкил итә.
Тораҡ пункттар
үҙгәртергәОкруг составына 68 тораҡ пункт керә[2].
Красноуфимск округының башҡорт ауылдары: Бишкәү, Бәйәктүз, Рахманғол, Боғалыштамаҡ (Боғалыштүз), Ҡуян, Урта Боғалыш, Үрге Боғалыш, Табанлыкүл (Озерки), Һыҙғы (Сыҫҡы, Иҫкауыл), Оло Төрөш һ.б.
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ Предварительная оценка численности населения Свердловской области по муниципальным образованиям на 1 января 2016 года и в среднем за 2015 год. Дата обращения: 28 ғинуар 2016. Архивировано 28 ғинуар 2016 года.
- ↑ Главы МО — Официальный сайт Правительства Свердловской области
Әҙәбиәт
үҙгәртергә- Асфандияров А. З. История сёл и деревень Башкортостана и сопредельных территорий. — Өфө: Китап, 2009. — ISBN 978-5-295-04683-4.
- Асфандияров А. З. История сёл и деревень Башкортостана. Книга 8: Башкирские деревни Пермской и Свердловской областей. Кн. 8 — Уфа: Китап, 1999.
- Асфандияров А. З. Башкирские деревни Свердловской области // Ватандаш. — 2001. — № 9. — ISSN 1683-3554.
- Асылгужин Р. Р. Башкиры Свердловской области. — Уфа: Хан, 2007. (рус.) (баш.)
- Асылгужин Р. Р. Башкиры Свердловской области // Ватандаш. — 2009. — № 1. — С. 34—38. — ISSN 1683-3554.
- Камалов А. А., Камалова Ф. У. Атайсал. — Уфа: Башкирское издательство «Китап», 2001. — С. 374—375. — 544 с. — ISBN 5-295-02882-8.
Һылтанмалар
үҙгәртергә- Рәсми интернет-портал
- Мурзабулатов М. В., Шитова С. Н., Юсупов Р. М. Зауральские башкиры // Башкирская энциклопедия. — Уфа: ГАУН РБ «Башкирская энциклопедия», 2015—2024. — ISBN 978-5-88185-306-8.
- Карта расселения зауральских башкир в конце 19 — в начале 20 вв.
- Список населённых пунктов (с населением свыше 100 чел. в 1869 г.) зауральских башкир, входивших в Пермскую губернию
