Анохин Пётр Федорович
Анохин Пётр Федорович (3 июнь 1891 йыл[2], Петрозаводск, Олонец губернаһы — 10 май 1922 йыл, Чита эргәһе) — дәүләт эшмәкәре, Бөтә Рәсәй Үҙәк Башҡарма Комитеты ағзаһы, Алыҫ Көнсығыш бюроһының яуаплы секретары.
| Анохин Пётр Федорович | |
| Зат | ир-ат |
|---|---|
| Тыуған көнө | 3 июнь 1891 или 1891[1] |
| Тыуған урыны | Петрозаводск, Рәсәй империяһы |
| Вафат булған көнө | 10 май 1922 или 1922[1] |
| Вафат булған урыны | Чита өлкәһе[d], СССР |
| Һөнәр төрө | революционер |
| Сәйәси фирҡә ағзаһы | Советтар Союзы Коммунистар партияһы |
| Ҡатнашыусы | РКП(б)-ның VIII съезы[d], РКП(б)-ның IX съезы[d] һәм РКП(б)-ның X съезы[d] |
| Ойошма ағзаһы | Бөтә Рәсәй Үҙәк Башҡарма Комитеты |
| Юғалтыуҙың хәрби классификацияһы | яуҙа һәләк була[d] |
Биографияһы
үҙгәртергәПётр Фёдорович Анохин 1891 йылда Петрозаводскийҙа Александровский заводы эшсеһе ғаиләһендә тыуа. Башланғыс училищены тамамлай.[3]
1903 йылдан ул Олонец өлкәһе полиграфияһы һатыусы булып эшләй. 1908 йылдан — Рәсәй социал-демократик эшселәр партияһы ағзаһы. 1909 йылда Д. И. Ивановка уңышһыҙ һөжүм итә.[4] . Петербург хәрби округ суды үлем язаһына хөкөм ителә, Шлиссельбург ҡәлғәһенә төрмәгә күсерелә, ул унда 1910—1912 йылдарҙа була[5] . 1912 йылда ул Иркутск өлкәһе, торлаҡ пунктына ебәрелә.
1918 йылдың ғинуарында ул Петрозаводскиға ҡайта, Мурманск тимер юлында конторщик булып эшләй. 1918 йылдың апрелендә ул Олонец өлкә советының башҡарма комитеты рәйесе итеп һайлана, 1919 йылдан — Олонец өлкәһе хәрби революцион комитеты[6], 1920 йылдан — Карело-Олонец өлкә башҡарма комитеты һәм революцион комитет рәйесе
1918 йылдың декабренән — Олонец губерна комитетының ВКП(б) ағзаһы. ВКП(б) VIII, IX, X конгрестары делегаты. 1918 йылдың августында ул Петрозаводск офицерҙарының контрреволюцион заговоры аса.
П. Ф. Анохин етәкселегендә Олонец губернаһында иҡтисадты (Александровский заводы һәм Мурманск тимер юлы), халыҡ мәғәрифе һәм мәҙәниәтен аяҡҡа баҫтырыу өсөн сара күрелә.
Ул 1919 йылда Петрозаводскта Сулажгора янындағы аҡ финдарҙың һөжүмен кире ҡағыуҙа ҡатнаша[7][8] .
1921 йылдың майынан ул РСДРП(б) Үҙәк Комитетының Алыҫ Көнсығыш Бюроһының яуаплы секретары, Япония менән һөйләшеүҙәрҙә Алыҫ Көнсығыш Республика Халыҡ Тышҡы Комиссариатының махсус вәкиле. Махсус тәғәйенләнешле частар советы ағзаһы (СОН) .
Т. Ленков бандаһы ағзалары тарафынан Витим трактының 33-се километрында үлтерелә. Ул хәҙерге Чита өлкәһе территорияһында ерләнгән. П. Ф. Анохин ҡәбере һаҡланмаған.
Хәтер
үҙгәртергәЯҙыусы Д. Я. Гусаров П. Ф. Анохиндың тормошон һәм эшмәкәрлеген «Три повести из жизни Петра Анохина» фантастик хикәйәһендә сағылдыра. П. Ф. Анохин исеме менән Чита, Медвежьегорск һәм Петрозаводск урамдары аталған.
Петрозаводска П. Ф. Анохин һәйкәлдәре урынлашҡан (скульптор В. Афанасьев, 1968 йылдың 24 октябрендә Ленин проспекты һәм Анохин урамдары киҫелешендә асылған)[9] һәм Читала (Анохин майҙаны, Анохин һәм Профсоюз урамдары киҫелеше; 1964 йылда асылған.)[10] . 1921 йылда П. Ф. Анохин исеме менән Кареллестың «Никитин» пароходы атала.1928-сө йылда Төньяҡ-Көнбайыш Йылға суднолар «Гагара» компанияһы (элекке исеме «Царь») пароходы «Анохин» тип үҙгәртелә (1958 йылда ҡулланылышҡа тапшырыла)[11] 1989 йылда Аҡ диңгеҙ- Онега пароходсылығының «Соровской-3065» ҡоро йөк корабы Анохин исеме менән аталған, хәҙер ул шәхси эшҡыуарҙыҡы, Новороссийсктың төп порты[12][13][14] Петрозаводска П. Ф. Анохин исемен республика типографияһы йөрөтә
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ 1,0 1,1 Faceted Application of Subject Terminology
- ↑ Согласно метрической книге Александро-Заводской церкви за 1891 год.
- ↑ П. Ф. Анохин
- ↑ История Карелии с древнейших времён до наших дней. — Петрозаводск, 2001. — С. 308.
- ↑ История крепости Орешек
- ↑ Машезерский В. И. Установление Советской власти в Карелии. — Петрозаводск, 1957. — С. 167.
- ↑ Очерки истории Карелии. — Т. 2. — Петрозаводск, 1964. — С. 104.
- ↑ Национальный архив Республики Карелия 2 мая 2009
- ↑ Памятник П. Ф. Анохину(недоступная ссылка)
- ↑ Памятники монументального искусства Читы
- ↑ Просмотр Пароход Анохин. Дата обращения: 29 июль 2011. Архивировано 4 март 2016 года.
- ↑ Ленинская правда. 1989. 9 декабря.
- ↑ Сухогруз «Петр Анохин»
- ↑ Теплоход «Петр Анохин»
Әҙәбиәт
үҙгәртергә- Гражданская война и военная интервенция СССР в: Энциклопедия / Гл. ред.: С. С. Хромов; Ред. кол.: Н. Н. Азовцев, Е. Г. Гимель, П. А. Голуб и др. — М.: Советская энциклопедия, 1983. — С. 37.
- Василевский В. И. Революция и Гражданская война в Забайкалье: Краткий биогр. указ. — Чита, 1989.
- Дорошина Х. Г. Большевик Анохин // Рядовые революции. — Петрозаводск, 1988.
- Дорошина Х. Г. Большевик П. Ф. Анохин. — Петрозаводск, 1957 и последующие издания.
- Гусаров Д. Я. Три повести из жизни Петра Анохина. — Петрозаводск, 1968. — 351 с.
Һылтанмалар
үҙгәртергә- П. Ф. Анохин — Энциклопедия Забайкалья
- Петр Анохин(недоступная ссылка)