Ғимран (дәғүәтсе)
Ғимран (ғәр. عمران, рус. Имран) — Ҡөрьәндә Мәрйәм Инәнең атаһы [3]. Ҡөрьәндә өс тапҡыр телгә алына: (3:33), (3:35), (66:12).
| Ғимран | |
| ғәр. عمران | |
| Зат | ир-ат |
|---|---|
| Вафат булған урыны | Иерусалим |
| Балалары | Мәрйәм Инә[1][2] |
| Һөнәр төрө | дини башлыҡ |
Ҡөрьәндә үҙгәртергә
Ҡөрьәндең өсөнсө сүрәһе «Әлү Ғимран (Ғимран ғаиләһе)» тип атала. Сүрәлә Ғимран менән уның тәҡүә ғаиләһе тураһында бәйән ителә[4].
|
Ысынлап та, Аллаһ ғәләмдәр алдында Әҙәмде һәм Нухты, һәм Ибраһим ырыуын, һәм Ғимран ырыуын һайланы. Бына Ғимрандың ҡатыны: «Раббым! Мин үҙемдең ҡарынымдағын Һиңә нәҙер иттем, [Һинең өсөн] ирекле итеп. Минән ҡабул ит, Һин ишетеүсе, белеүсе бит!» — тине.
|
|
Иҫкәрмәләр үҙгәртергә
- ↑ Али-заде А. Имран (урыҫ) // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
- ↑ Али-заде А. Марьям (урыҫ) // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
- ↑ Пиотровский, М. Б., 1987
- ↑ Али-заде, 2007
Әҙәбиәт үҙгәртергә
- Али-заде, А. А. Имран // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — 400 с. — (Золотой фонд исламской мысли). — 3000 экз. — ISBN 5-98443-025-8 (рус.).
- Имран / Пиотровский, М. Б. // Мифы народов мира : Энцикл. в 2 т. / гл. ред. С. А. Токарев. — 2-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1987. — Т. 1 : А—К. — С. 510.