Яковлев Борис Григорьевич
Яковлев Борис Григорьевич (21 октябрь 1931 йыл — 17 март 2011 йыл) — СССР һәм Рәсәй әҙәбиәт белгесе, әҙәби тәнҡитсе, журналист, яҙыусы һәм публицист[1]. Филология фәндәре кандидаты, профессор. Рәсәй Федерацияһының атҡаҙанған мәҙәниәт хеҙмәткәре.
| Яковлев Борис Григорьевич | |
| Зат | ир-ат |
|---|---|
| Гражданлыҡ |
 СССР |
| Тыуған көнө | 21 октябрь 1931 |
| Тыуған урыны | Урғыш, Ҡариҙел районы |
| Вафат булған көнө | 17 март 2011 (79 йәш) |
| Вафат булған урыны | Мәскәү, Рәсәй |
| Ерләнгән урыны | Домодедовское кладбище[d] |
| Һөнәр төрө | ғалим |
| Эш урыны | Мәскәү дәүләт университетының журналистика факультеты |
| Уҡыу йорто | Киевское высшее военно-морское политическое училище[d] |
| Ғилми дәрәжә | филология фәндәре кандидаты[d] |
| Ғилми етәксе | Анисимов Иван Иванович |
| Кемдә уҡыған | Новиков, Василий Васильевич[d] |
| Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре |
  |
Биографияһы үҙгәртергә
Борис Григорьевич Яковлев 1931 йылдың 21 октябрендә Башҡорт АССР-ының Ҡариҙел районының Урғыш ауылында тыуған[2].
Асҡын урта мәктәбен тамамлай[2].
Хәрби хеҙмәтте СССР-ҙың Хәрби-Диңгеҙ флотында матрос-минёр сифатында үтә, ә 1955 йылда Киев юғары хәрби-диңгеҙ сәйәси училищеһын тамамлағандан һуң, карап хеҙмәте лейтенанты һәм сәйәси хеҙмәткәр — «Степенный» эскадра миноносецы комсомол бюроһы секретары була. Шулай уҡ «Михаил Кутузов» крейсерында мичман һәм пропагандасы стажер була. 1957 йылда һаулыҡ торошо буйынса запасҡа сығарыла.[3].
Ростов «Комсомолец» йәштәр гәзите мөхәррире булып эшләй.
Ростов дәүләт университетының тарих-филология факультетын бик яҡшы билдәләргә тамамлай [3].
1963 йылда КПСС Үҙәк Комитеты ҡарамағындағы ижтимағи фәндәр академияһының аспирантураһына уҡырға инә. Уны 1966 йылда әҙәбиәт, сәнғәт һәм журналистика кафедраһы буйынса тамамлай. Шунда уҡ С. М. Петровтың ғилми етәкселеге аҫтында «Люди науки в современной советской художественной прозе» темаһы буйынса «филология фәндәре кандидаты» ғилми дәрәжәһенә диссертация яҡлай[2][4].
Төрлө йылдарҙа комсомол һәм партия эшендә: КПСС Үҙәк Комитетының пропаганда бүлегендә гәзит секторы инструкторы була[2][5].
Артабан «Журналист» һәм «Литературное обозрение» журналдарының баш мөхәррир урынбаҫары, «Высшее образование в России» фәнни-педагогик журналының баш мөхәррире[3] булып эшләй. «Журналисты ХХ века» альманахын төҙөүсе.
СССР Журналистар союзы идараһының беренсе секретары, Рәсәй Журналистар союзы ағзаһы һәм Рәсәй Яҙыусылар союзы ағзаһы.
1971 йылда Мәскәү дәүләт университетының журналистика факультеты деканы тәҡдимен ҡабул итеп уҡытыусы булып эшләй. Биш йыл дауамында Мәскәү церебраль системаһы боҙолған инвалид балалар институтында (Мәскәү дәүләт социаль-гуманитар институты)[3] эшләй. Шулай уҡ СССР-ҙың телевидение һәм радиотапшырыуҙар буйынса Дәүләт комитетының радиотапшырыуҙар һәм телевидение хеҙмәткәрҙәренең квалификацияһын күтәреү Бөтә Союз институтында тележурналистика кафедраһы мөдире, матбуғат хеҙмәткәрҙәренең квалификацияһын күтәреү Бөтә Союз институтында журналистика оҫталығы кафедраһы мөдире, йыл ярым М. А. Шолохов исемендәге Мәскәү дәүләт педагогия университетында һәм Мәскәү социаль-гуманитар институтында журналистика профессоры булып эшләй[3].
Ете китап, шулай уҡ йөҙәрләгән мәҡәләләр, очерктар һәм эсселар авторы[3].
Ғаиләһе үҙгәртергә
- Беренсе ҡатыны — Галина Петрочук[3]
- Өлкән ҡыҙы — Ирина, медицина фәндәре кандидаты, Киевта фармацевтика фирмаһы менеджеры[3].
- Ейәнсәре — Ольга, Мәскәү дәүләт университетының журналистика факультетын тамамлай, "Беренсе канал"дың спорт журналисы[3]
- Өлкән ҡыҙы — Ирина, медицина фәндәре кандидаты, Киевта фармацевтика фирмаһы менеджеры[3].
- Икенсе ҡатыны — Ида Борисовна Яковлева[3].
- Кесе ҡыҙы — Анастасия[3]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре үҙгәртергә
Әҫәрҙәре үҙгәртергә
Китаптары үҙгәртергә
- Яковлев Б. Г. Союз формул и метафор. — М.: Молодая гвардия, 1975. — 157 с.
- Яковлев Б. Г. Литература в эпоху НТР. — М.: "Знание" РСФСР, 1979. — 40 с. — (В помощь лектору / О-во "Знание" РСФСР, Науч.-метод. совет по пропаганде лит. и искусства).
- Яковлев Б. Г. Во имя человека. — М.: "Знание" РСФСР, 1981. — 38 с.
- Яковлев Б. Г. Библиографическая работа в прессе : Учеб.-метод. пособие для студентов фак. журналистики гос. ун-тов. — М.: Изд-во МГУ, 1984. — 55 с.
- Яковлев Б. Г. Испытание правдой : (Советская литература в борьбе за психологическую перестройку масс, нравственное здоровье народа). — М.: "Знание" РСФСР, 1987. — 38 с. — (В помощь лектору. О-во "Знание" РСФСР, Секция пропаганды худож. культуры).
- Яковлев Б. Г. Записки счастливого неудачника. — М.: Новый ключ, 2011. — 256 с. — ISBN 978-5-7082-0337-3.
- Яковлев Б. Г. Журналистское моё счастье / ред.-сост. Ида Яковлева, Валерий Лысенко. — М.: Астрея-центр, 2015. — 479 с. — 200 экз. — ISBN 978-5-903311-14-9.
Мәҡәләләре үҙгәртергә
- Яковлев Б. Г. Под знаком партийности, в союзе с наукой // Вестник МГУ. Сер. «Журналистика»
- Яковлев Б. Г. Наш современник Гоголь (к 200-летию со дня рождения) // Высшее образование в России. 2009. № 3. С 160—165.
Иҫкәрмәләр үҙгәртергә
- ↑ Аранович Н. Журналистское счастье Бориса Яковлева. 15.04.2015. № 15 (6505)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Записки счастливого неудачника // Союз журналистов Республики Башкортостан, 04.10.2011
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Яковлев, 2011
- ↑ Яковлев Б. Г. Люди науки в современной советской художественной прозе: Автореферат дис. на соискание учён. степени канд. филол. наук / Акад. обществ. наук при ЦК КПСС. Кафедра литературоведения, искусствознания и журналистики. — М.: Издательство «Мысль», 1966. — 16 с
- ↑ Бонч-Бруевич В. В. До и после Олимпа // Литературная газета. 2012. № 52 (6398)
- ↑ Умер составитель альманаха «Журналисты ХХ века» Борис Яковлев // Lenizdat.ru, 17.03.2011
- ↑ Журналисты подвели итоги 2003 года // Lenizdat.ru, 02.02.2004
Әҙәбиәт үҙгәртергә
- Кудрявов Б. Кто «гнобил» Владимира Высоцкого при жизни? // Экспресс-газета, 19.06.2012
- Федичев Р. И. Август 1991 : Хроника путча. — М. : Глобус, 1991. — 32 с.
- Чижков Д. С. Фотовоспоминания о Высоцком. — М.: Издательский дом «Звонница-МГ», 2008. — 272 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-88093-178-1.