Тулыбай (Татарстан)
Тулыбай — Рәсәй Федерацияһы Татарстан Республикаһы Минзәлә районы ауылы. Ырыҫ ауыл биләмәһе составына керә.
Ауыл | |
Тулыбай татар. Тулыбай | |
Ил | |
---|---|
Федерация субъекты | |
Муниципаль район | |
Ауыл биләмәһе | |
Координаталар | |
Беренсе мәртәбә телгә алынған | |
Халҡы |
377 человек (2008) |
Сәғәт бүлкәте | |
Телефон коды |
+7 85555 |
Һанлы танытмалар | |
Автомобиль коды |
16, 116 |
ОКАТО коды | |
ОКТМО коды | |
ГКГН номеры | |
География
үҙгәртергәАуыл Тиргәүеш буйында, Минзәлә ҡалаһынан көнбайыштараҡ 19 км алыҫлыҡта урынлашҡан[1].
Тарих
үҙгәртергәТулыбай — байлар ырыуы башҡорттарының ауылы. Рәсми документтарҙа тәүге тапҡыр 1735 йылда телгә алына[2]. Ырымбур губернаһы Минзәлә өйәҙе Байлар улусы Салағош түбәһенә ҡарай. 11-се башҡорт кантоны составында була. 1865 йылда Минзәлә өйәҙе Өфө губернаһына инә. 1866 йылда ырыу улустары бөтөрөлгәс Күсәкәй улусы составына керә.
ХХ быуат башында ауылда 3 һыу тирмәне, 4 бакалея кибете, 2 мәсет, мәктәп теркәлгән[1].
1920 йылдан Татар АССР-ының Минзәлә кантоны, 1930 йылдан — Минзәлә районы составында була[1].
Халҡы
үҙгәртергә1795 йылда ауылда ир енесле 160 йән башҡорт һәм 13 типтәр; 1816 йылда — 216 башҡорт (шуларҙың 7-һе — ике ҡатынлы) һәм 21 типтәр; 1834 йылда — 322 башҡорт (шуларҙың 8-һе — ике ҡатынлы) һәм 30 типтәр; 1859 йылда — 309 башҡорт һәм 91 типтәр; 1870 йылда — 538 башҡорт һәм 535 типтәр; 1902 йылда — 955 башҡорт һәм типтәр йәшәй[3].
1859 | 1870 | 1884 | 1897 | 1906 | 1913 | 1920 | 1926 | 1938 | 1949 | 1958 | 1970 | 1979 | 1989 | 2002 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
660 | 756 | 906 | 1070 | 1294 | 1803 | 1396 | 1808 | 987 | 759 | 598 | 629 | 545 | 382 | 379 |
Инфраструктура
үҙгәртергәИгенселек, малсылыҡ үҫешкән. Ауылда башланғыс мәктәп, клуб, китапхана, мәсет бар[1].
Билдәле шәхестәре
үҙгәртергә- Алмаҡай Аҙнаҡаев (1786—?), 1812 йылғы Ватан һуғышында һәм Рус армияһының сит илгә 1813—1814 йылдарҙағы походтарында ҡатнашҡан яугир.
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Татарская энциклопедия.
- ↑ Населённые пункты камско-икских башкир, входившие в Казанскую и Уфимскую губернии// Башкирская энциклопедия. — Уфа: НИК «Башкирская энциклопедия», 2013.
- ↑ Асфандияров А. З. Аулы мензелинских башкир. — Уфа: Китап, 2009. — С. 146—149. — 600 с. — ISBN 978-5-295-04952-1.
Әҙәбиәт
үҙгәртергә- Мензелинский край: История и современность. — Мензелинск, 2006.