Ипполитов Евгений Васильевич
Ипполитов Евгений Васильевич (3 июнь 1946 йыл, Сәмәрҡәнд — 17 ғинуар 2005 йыл, Мәскәү) — Рәсәй сәйәсмәне, йәмәғәт эшмәкәре һәм эшҡыуар. «Ухта нефть эшкәртеү заводы» асыҡ акционерҙар йәмғиәтенең генераль директоры була. Ухта ҡалаһы мэры (2001—2005).
Ипполитов Евгений Васильевич | ||||
Файл:Евгений Васильевич Ипполитов.jpg | ||||
| ||||
---|---|---|---|---|
июль 2001 — февраль 2002 | ||||
Тыуған: | 3 июнь 1946 Сәмәрҡәнд, Үзбәк ССР-ы[d], СССР | |||
Үлгән: | 17 ғинуар 2005 (58 йәш) Мәскәү, Рәсәй | |||
Ерләнгән: | Митино зыяраты[d] | |||
Белеме: | Санкт-Петербург дәүләт технология институты[d] Рәсәй халыҡ хужалығы һәм дәүләт хеҙмәте академияһы[d] |
Биографияһы
үҙгәртергәИпполитов Евгений 1946 йылдың 3 июнендә Үзбәк ССР-ының Сәмәрҡәнд ҡалаһында тыуған. Ленсовет исемендәге Ленинград технологик институтын (хәҙерге Санкт-Петербург дәүләт технология институты) тамамлаған. 1987 йылда Мәскәүҙә Халыҡ хужалығы академияһында уҡый. 1991 йылда Нефть институтында (Франция) уҡый[1].
1982 йылдан Е. В. Ипполитов Коми Республикаһында эшләй. Хеҙмәт эшмәкәрлеген «Киришинефтеоргсинтез» етештереү берекмәһендә термик крекинг ҡоролмаһы операторы булып башлай. Баш инженер вазифаһында эшләй[2][3]. 1986 йылдың авгусында Ухта нефть эшкәртеү заводының генераль директоры итеп тәғәйенләнә. 1994 йылдың 1 февраленән «КомиТЭК» нефть компанияһының генераль директоры — вәкиле була[4][5][6]. Евгений Ипполитовтың был эшмәкәрлек осоро нефть һәм газ конденсатын эшкәртеү буйынса заводтың технологик процестарын даими камиллаштырыу менән характерлана[7].
1991—2001 йылдарҙа — "Лукойл"дың Софиялағы вәкиле («ЛУКОЙЛ» нефть компанияһының бүлендек структураһы — "ЛУКОЙЛ — Болгария)[2][1].
Урындағы үҙидара органдары депутаты, урындағы үҙидара органдарының вәкиллекле органдары, Коми Республикаһының I саҡырылыш Дәүләт Советы депутаты итеп һайлана (1995—1999[3]). 1995 йылдан дәүләт советының бюджет, һалым һәм иҡтисади сәйәсәт буйынса комитеты ағзаһы булып тора[8]. 1999 йылдың февралендә Ухтала эваил территориаль округы буйынса Дәүләт Советы депутаты итеп һайлана. Ухта ҡала советы депутаты була[9].
2001 йылдың 27 июнендә совет депутаттары тарафынан Ухта ҡалаһы мэры итеп һайлана. Уға альтернатива булараҡ хакимиәт башлығының беренсе урынбаҫары Александр Бусырёвтың кандидатураһы тәҡдим ителә[2]. 2001 йылдың июленән 2002 йылдың февраленә тиклем Ухта мэры вазифаһын биләй[1].
Ғүмеренең һуңғы йылдарын Евгений Ипполитов Мәскәүҙә уҙғара, һирәкләп Ухтаға килә. 2005 йылдың 17 ғинуарында вафат була. 19 ғинуарҙа Миәкә зыяратында ерләнә[9].
Өйләнгән, ике балаһы бар[3].
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре
үҙгәртергә- Коми Республикаһының атҡаҙанған халыҡ хужалығы хеҙмәткәре (1993);
- Рәсәй Федерацияһының атҡаҙанған химикы (1996 йылдың 30 авгусы)[10];
Ил иҡтисадын үҫтереүҙә әүҙем ҡатнашҡаны өсөн Көнсығышты үҫтереү фондының «Алтын глобус» һәм «Алтын Меркурий» халыҡ-ара премиялары менән бүләкләнә[9]. Эшлекле сифаттары һәм предприятиелар менән идара итеүҙә шәхси уңыштары өсөн 1-се Республика конкурсында (1998) «Йыл менеджеры» номинацияһында «Танылыу» премияһына лайыҡ була.
Иҫкәрмә
үҙгәртергә- ↑ 1,0 1,1 1,2 Квачантирадзе, Рожкова, Федорович, 2013
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Новым мэром Ухты избран Евгений Ипполитов. 2001-06-27 . Комиинформ. Дата обращения: 23 апрель 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Ипполитов Е. В. Государственный Совет Республики Коми. 2018 йыл 21 декабрь архивланған.
- ↑ Ипполитов Е. В. Государственный Совет Республики Коми. 2018 йыл 21 декабрь архивланған.
- ↑ Новым мэром Ухты избран Евгений Ипполитов . Комиинформ (27 июнь 2001). Дата обращения: 23 апрель 2022.
- ↑ Квачантирадзе, Рожкова, Федорович, 2013, с. 35
- ↑ К 75-летию Ипполитова Евгения Васильевича . Ретро Ухта (21 июнь 2021). Дата обращения: 23 апрель 2022.
- ↑ Ипполитов Евгений Васильевич // Viperson.ru
- ↑ 9,0 9,1 9,2 К 75-летию Ипполитова Евгения Васильевича. 2021-06-21 . Ретро Ухта. Дата обращения: 23 апрель 2022.
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 30.08.1996 г. № 1306 . Kremlin.ru. Дата обращения: 23 апрель 2022.
Әҙәбиәт
үҙгәртергә- Квачантирадзе В. А., Рожкова Т. А., Федорович Р. Н. Народные избранники : биобиблиографический указатель. — Ухта: МУ «Центральная библиотека МОГО «Ухта», 2013. — 101 с.