Мөстәҡиллек майҙаны
Был тамамланмаған мәҡәлә. Һеҙ мәҡәләне төҙәтеп һәм тулыландырып Википедия проектына ярҙам итә алаһығыҙ.
Мөстәҡиллек майҙаны (үзб. Mustaqillik Maydoni, ғәр. مستقل mustaqil «бойондороҡһоҙ») - Үзбәкстан баш ҡалаһы Ташкенттың үҙәк майҙаны. Унда байрам тарихи ваҡиғалар дәүләт һәм бәйрәмнәре көндәрендә байрам саралары һәм хәрби парадтар үткәрелә.
| Мөстәҡиллек майҙаны | |
 | |
| Дәүләт |
 Үзбәкстан |
|---|---|
| Административ-территориаль берәмек | Ташкәнт |
 | |
 Мөстәҡиллек майҙаны Викимилектә | |
Тарих
үҙгәртергәТашкентты Рәсәйғә ҡушылғандан һуң, 1865 йылда ҡала хакимиәте Анур каналының үткән шәһәрҙән икенсе яғына табан яңы Европа шәһәрен төзи башлаған. Яңы ҡала төҙөлөшө дөйөм генераль план буйынса тормошҡа ашырылды, унда ҡала урамдарын һәм майҙандарын үҙәк-радиаль планлаштырыу ҡаралган ине.
Нахорҙың һул яҡ ярында Боронғо ҡала ҡапҡаһы алда төҙөлгән Ташкент нығытмаһынан юл аша Туркестан генерал-губернаторы резиденцияһы төҙөлгән, ул «Аҡ йорт»тип атала.
Аҡ йорт эргәһендәге майҙан алға эт майҙаны исемен алды, сөнки Губернатор һарайы эргәһендәге майҙандың икенсе яғында һуңыраҡ Спас-преображенский (хәрби ) соборы төҙөлдө.
1930-сы йылдар башында, хакимиәт ҡарары буйынса, собор һүтелә майҙаны һәм Ҡыҙыл майҙан исемен ала.
1930 йылда Ташкентта генераль реконструкциялау планы нигеҙендә, архитектор С. Полупанова проекты буйынса Губернатор йорто урынында Үзбәк ССР Халыҡ Комиссарҙары Советы йорто төҙөлә.
1934 йылдың 24 ғинуарында Үзбәк ССР советтарының Үҙәк һайлау комиссияһы Ташкентта Үзбәк ССР Халыҡ Комиссарҙары Советы йорто алдында В. И. Ленинға һәйкәл ҡуйырға ҡарар итә. 1936 йылдың 15 ноябрендә Үзбәкстан советтарының Ғәҙәттән тыш VI съезы делегаттары ҡатнашында Мәскәү скульпторы профессор Б. Д. Королев проекты буйынса төҙөлгән һәйкәл асыла.
1952-1954 йылдарҙа Ташкенттың Ҡыҙыл майҙанында реконструкция яһала. Үзбәк ССР Министрҙар Советы йорто фасадына реконструкция барышында үзбәк милли архитектураһы биналары өсөн хас булған элементтар төҫ менән яҙылған. Б. Д. Королевтың эш һәйкәле Ургенч ҡалаһында урынлаштырыу өсөн тапшырылды. Ә Үзбәк ССР Министрҙар Советы йорто алдында 1956 йылдың 30 апрелендә скульптор М. Г. Манизер эше В. И. Ленинға һәйкәл ҡуйылған.
