Йә Син сүрәһе

Йә Син сүрәһе (Йәсин; ғәр. سورة يس‎) — Ҡөрьән Кәримдең 36 сүрәһе. Мәккәлә иңгән сүрә, 83 аяттан тора.

Йа Син сүрәһе
سورة يس

Йа Син сүрәһе
Синыфы	Мәккә
Мәғәнәһе	Йасин
Статистика
Сүрә номеры	36
Аяттар һаны	83
Джүз	22, 23
Руҡуғ	5
Алдағы сүрә	Фатир сүрәһе
Киләһе сүрә	Ас-Саффат сүрәһе
QuranAcademy.org

Ғәрәпсәһе

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

يس  (1)
وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ  (2)
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ  (3)
عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ  (4)
تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ  (5)
لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ  (6)
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ  (7)
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِيَ إِلَى الأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ  (8)
وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ  (9)
وَسَوَاء عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ  (10)
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ  (11)
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ  (12)
وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلاً أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءهَا الْمُرْسَلُونَ (13)
إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ  (14)
قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمن مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ  (15)
قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ  (16)
وَمَا عَلَيْنَا إِلاَّ الْبَلاَغُ الْمُبِينُ  (17)
قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ  (18)
قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ (19)
وَجَاء مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ  (20)
اتَّبِعُوا مَن لاَّ يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ  (21)
وَمَا لِي لاَ أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ  (22)
أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلاَ يُنقِذُونِ  (23)
إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلاَلٍ مُّبِينٍ  (24)
إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ  (25)
قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ  (26)
بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ  (27)
وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ السَّمَاء وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ  (28)
إِن كَانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ  (29)
يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُون  (30)
أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ  (31)
وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ  (32)
وَآيَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ  (33)
وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنْ الْعُيُونِ  (34)
لِيَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ أَفَلَا يَشْكُرُونَ  (35)
سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ  (36)
وَآيَةٌ لَّهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ  (37)
وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ  (38)
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ  (39)
لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ  (40)
وَآيَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ  (41)
وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ  (42)
وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنقَذُونَ  (43)
إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَى حِينٍ  (44)
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ  (45)
وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (46)
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاء اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ  (47)
وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ  (48)
مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ (49)
فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ  (50)
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ (51)
قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ  (52)
إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (53)
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (54)
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ  (55)
هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِؤُونَ  (56)
لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ  (57)
سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَّبٍّ رَّحِيمٍ  (58)
وَامْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ  (59)
أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ  (60)
وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ  (61)
وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ  (62)
هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ  (63)
اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ  (64)
الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ  (65)
وَلَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ  (66)
وَلَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَلَا يَرْجِعُونَ  (67)
وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ  (68)
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِينٌ (69)
لِيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ  (70)
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ  (71)
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ  (72)
وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلَا يَشْكُرُونَ  (73)
وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ  (74)
لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ  (75)
فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ  (76)
أَوَلَمْ يَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ (77)
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ  (78)
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (79)
الَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ  (80)
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ  (81)
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ  (82)
فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83) Священный Коран  2018 йыл 10 май архивланған.

Транскрипцияһы

1. Йәә Сиин.

Мәғәнәһе

Йәсин (Ясин) сүрәһе

(Йәсин сүрәһе 83 аяттан тора. Мәккәлә ингән. Исеме ха​ҡында фараздар әҙ түгел. «Йә сиин» — йә инсан, тип тә аңлаталар. Имештер, «Йәсин» - ул Мөхәммәд Пәйғәмбәр исемдә​ренең береһе. Йәсин сүрәһе ул – Ҡөрьәндең йөрәге, тип әйтәләр. Йә​син — иң мәшһүр сүрәләрҙең берһе.)

Бисмилләһир-рахмәәнир-рахиим.

1. Йә Син. (2) Хикмәт тулы Ҡөрьән менән ант итәм, (3) (эй, Мөхәммәд) һин, һис шөбһәһеҙ, Пәйғәмбәрҙәрҙең береһе булдың. (4) Һин тура юлдан бараһың.

5. Был Ҡөрьән — һәр ваҡыт еңеүсе, ярлыҡаусы (Аллаһ) тарафынан индерелгән Китап. (6) Аталары (Ҡөрьән менән) киҫәтелмәгән, үҙҙәре наҙанлыҡ эсендә ҡалған ҡәүемдәрҙе (Ҡиәмәт көнөндәге яза менән) киҫәтеү өсөн индерелде. (7) Дөрөҫө шул, уларҙың күбеһенә (вәғәҙә ителгән) һүҙ (яза биреү) хаҡ булып сыҡты. Сөнки уларҙың күбеһе иман килтермәне. (8) Хаҡтыр, Беҙ уларҙың муйындарына шундай бығау ҡыршауҙары һалдыҡ, ул ҡыршауҙар уларҙың эйәгенә саҡлы терәлеп тора. Хәҙер инде уларҙың башы-танауы юғарыға ҡарап ҡатҡан.

(Әлбиттә, был ғибәрәләрҙе күсермә мәғәнәлә аңларға кәрәк. Бығау ҡыршауы ла, баштарының юғарыға ҡарап ҡатып ҡалыуы ла улар​ҙың тәкәбберлегенә, кирелегенә, үҙгәрмәҫ, буйһонмаҫ булғандары​на кинәйә, сағыштырыу.)

9. Беҙ уларҙың алдына ла, артына ла кәртә ҡорҙоҡ, шу​лай итеп, уларҙы уратып алдыҡ. Бынан һуң улар инде (Хәҡиҡәтте) бөтөнләй күрмәҫ.

(«Был кәртәләр уларҙың тәкәбберлеге. Тәкәбберлек, артыҡ ғорурлыҡ, маһайыу кәртәһе был халыҡҡа хәҡиҡәткә эйәреп, бөйөклөк яулау мөмкинлеген ҡаплай, арттағы кәртәләр иһә Хәҡиҡәтте инҡар итеүселәрҙең нисек һәләк булыу тарихын күрергә ҡамасаулай.»Мөхәммәд Али тәфсиренән.)

10. Киҫәтһәң дә, киҫәтмәһәң дә, улар барыбер иманға килмәҫ. (11) Һин бары тик (Ҡөрьәнгә) йөҙ тотҡан һәм сикһеҙ мәрхәмәтле ярлыҡаусыға (Аллаһҡа ысын күңелдән) бөйөк хөрмәт күрһәтеүсе кешеләрҙе генә киҫәтә (иманға өндәй) алырһың. Бына шундайҙарҙы һин уларҙың ярлыҡау аласаҡтарын һәм бик тә шәрәфле әжерҙәр менән бүләкләнәсәктәрен әйтеп шатландыр.

12. Дөрөҫө шул, үлеләрҙе Беҙ генә, бары тик Беҙ генә те​релтә алабыҙ. Улар эшләп ҡалдырған бөтөн нәмәне, (улар ҡылған бөтөн яман ғәмәлдәр тураһында) Китапҡа Беҙ яҙабыҙ. Беҙ бөтөнөһөн дә ап-асыҡ итеп (Ләүхел Мәхфүз тигән) Китап​ҡа теркәп барабыҙ. (13) Һин уларға (Антакия исемле) шәһәр халҡына илселәр килгәндән һуң булған хәлдәрҙе ғибрәт итеп һөйлә.

(«Антиохия йәки Антакия шәһәре — юнандар-гректар тарафынан беҙҙең эраға ҡәҙәр 300-се йылда Сүрийәнең төньяғында төҙөлгән шәһәр. Шул шәһәргә Ғайса ғәләйһиссәлләмдең илселәре килә». Али Тургуг тәфсиренән)

14. Беҙ уларға ике илсе күндергән инек. (Хәҙрәти Ғайсаның сәхәбәләре Йүхәннә менән Бәлүәсте). Уларҙы (илселәрҙе) ялғансы, тип атанылар. Беҙ сәхәбәләргә ярҙамға өсөнсө (илсе)не ебәрҙек. Илселәр әйтте:

— Дөрөҫөн һөйләйбеҙ, беҙ һеҙгә ебәрелгән илселәр була​быҙ, — тинеләр. (15) Улар:

— Һеҙ беҙҙең кеүек әҙәм заты булыуҙан башҡа бер кем дә түгел, — тинеләр. — Раббының һеҙгә һис бер нәмә индергәне юҡ. Һеҙ (Аллаһ пәйғәмбәрҙәре, тип кешеләрҙе алдап йөрөүсе) ял​ғансылар икәнһегеҙ. (16) (Илселәр) әйттеләр:

— Раббыбыҙ бик яҡшы белеп тора: беҙ, ысындан да, һеҙгә ебәрелгән илселәр булабыҙ, — тинеләр. (17) — (Аллаһтың хөкөмдәрен) ап-асыҡ итеп һеҙгә ирештереүҙән башҡа беҙҙең вазифабыҙ юҡ.

18. (Ҡала халҡы) әйтте:

— Күңелебеҙ һиҙә: һеҙ беҙгә бәлә килтерәсәкһегеҙ. Әгәр ҙә һеҙ (беҙҙе мосолман булырға ҡыҫтауҙан) уаз кисмәһәгеҙ, һеҙҙе таш менән бәреп үлтерәсәкбеҙ. Ысындан да, беҙҙең тарафтан һеҙгә ҡаты йәберләнеүҙәр булыр, — тинеләр. (19) (Илселәр) әйтте:

— Һеҙҙең бәләгеҙ үҙегеҙҙең кәферлегегеҙҙән килә. Һеҙгә өгөт-нәсихәт биреү — ул бәлә килтерәме ни? Эйе, һеҙ (әхләҡһеҙлектән) хаттин ашҡан (сиктәрҙе уҙған) тоҡомдан икәнһегеҙ.

20. Был шәһәрҙең иң алыҫ йортонда йәшәүсе (Хөбибүн Нажжар исемле бер кеше) йүгереп килде.

— Әй, халҡым, — тине ул. — Зинһар, был илселәргә эйәрегеҙ! (21) Эйәрегеҙ, сөнки улар һеҙҙән һис бер түләү һорамай. Улар— тура юлды тапҡан заттар. (22) Мин үҙемде яралтҡанға (Аллаһҡа ни өсөн) ҡоллоҡ итмәҫкә тейеш әле? Һеҙ барығыҙ ҙа фәҡәт Аллаһҡа ҡайтарыласаҡһығыҙ. (23) Мин Унан башҡа (ялған) тәңрегә табынмайым. Әгәр сикһеҙ мәрхәмәтле яр​лыҡаусы (Аллаһ) миңә берәй зарар ҡылырға теләһә, улар (уй​ҙырма Илаһтар) һис бер файҙа бирә алмаҫ ине. Улар мине (язанан, тамуҡтан) ҡотҡара алмаҫ ине. (24) (Аллаһтан баш​ҡаларға табына ҡалһам) шик юҡ, ул ваҡытта мин, һис шикһеҙ, юлдан яҙған кеше булыр инем. (Шунан һуң иманлы Нажжарға таш ырғыта башланылар. Үлер алдынан Нажжар былай тине.) (25)

— Мин һеҙҙең дә Аллаһығыҙға иман килтерҙем. Быны (Хәҡиҡәтте) ишетеп ҡалығыҙ. (26) (Үлгәндән һуң уға)

— Бар, йәннәткә кер! — тип әйттеләр. (Нажжарҙың рухы) әйтте:

— Аһ, ни ҡыҙғаныс, (27) Раббымдың нисек итеп (шәһид киткәнемнән һуң) мине (йәннәткә) лайыҡ иткәнен халҡым күрһә (шаҡ ҡатыр ине һәм иман килтергән булыр) ине.

28. Уның халҡына (язалау өсөн) Күктән (фәрештәләрҙән торған) бер ғәскәр ҙә ебәрмәнек, ебәрергә уйыбыҙҙа ла булманы. (29) Уларға ҡот осҡос ҡурҡыныс ауаздан башҡа бер ниндәй ҙә яза бирелмәне. Улар шунда уҡ һүнеп (үлеп) юҡҡа сыҡты. (30) Ләғнәттәр яуһын ул бәндәләрем (кәферҙәр) өҫтөнә. Пәйғәмбәрҙәр килә торҙо, уларҙы мыҫҡыллап көлә торҙолар. (31) Әллә һуң улар (мөшриктәр) күрмәйме? Уларҙан элек йәшәп уҙған күпме (боҙоҡ) нәҫелде (халыҡтарҙы) беҙ һәләк иттек. Улар бер ҡасан да бөгөнгө мөшриктәр янына яңынан әйләнеп ҡайта алмаҫ. (32) Һис шикһеҙ, уларҙың барыһы ла берәмләп Минең ҡаршыма килтереләсәк.

33. Беҙ үле тупраҡҡа йән бирҙек. Тупраҡта орлоҡ үҫтер​ҙек. Улар (шул орлоҡ менән) туйына. Быларҙың барыһы ла улар​ға (үлгәс тереләсәктәренә дәлил) ғибрәт-һабаҡ түгелме ни? (34) Беҙ шунда (тупраҡта) хөрмә һәм йөҙөм баҡсалары яһаныҡ. Эстәрендә нисә төрлө шишмәләр бәреп сыға. (35) Үҙ ҡулдары менән үҫтермәһәләр ҙә, булдырылған ниғмәттән ауыҙ итһендәр тип, ризыҡтар яралттыҡ. Шулай ҙа улар шөкөр итмәҫтәрме ни? (36) Ер үҫтереп биргән ниғмәттәр​ҙе лә, кешеләрҙе лә һәм тағын уларға мәғлүм булмаған ни ҡәҙәр нәмәләрҙе (йәнле-йәнһеҙ) парлы-парлы итеп яралтҡанға (Аллаһҡа) сикһеҙ маҡтауҙар!

37. Төн ҡараңғылығы ла (Аллаһтың ҡөҙрәтенә) бер дәлил. Беҙ унан көн яҡтылығын һурып сығарабыҙ. Шунан һуң улар төн ҡараңғылығында ҡала. (Ер шарының яҡтылығын был яҡҡа һурып алғас, теге яғы ҡараңғыла ҡала.)

38. Ҡояш та (Илаһи бер ҡөҙрәттең дәлиле булараҡ) үҙенә (Аллаһ тарафынан) билгеләнгән ваҡытҡа саҡлы әйләнеп йөрөр. Был эштәр сикһеҙ ҡөҙрәт эйәһе, (һәр нәмәне) дөрөҫө менән белеп тороусы (Аллаһ)тың әмерелер.

39. Айҙың хәле иһә былай тора: (әйләнеп йөрөр өсөн) Беҙ уға ла теүәл күк көмбәҙе һәм фасылдар тәғәйенләнек. Ниһайәт, ул ҡарт хөрмә ағасының нескә талы кеүек, нәҙек булып яңынан тыуыр.

40. Ҡояш Айға килеп ирешә алмаҫ, төндөң дә көн менән бергә булаһы юҡ. Есемдәрҙең барыһы ла (теүәл билгеләнгән) күк көмбәҙе буйлап йөҙә.

41. Уларҙың (Нухтың) тоҡомон (Туфан ваҡытында) кәмәгә төйәп йөрөткәнебеҙ ҙә; (42) (ултырып йөрөр өсөн, йөк ташыр өсөн, шуға оҡшаш башҡа күсереп йөрөтөү) әсбаптарын бар иткәнебеҙ ҙә (Аллаһтың барлығына, берлегенә, Әхирәттең буласағына) бер дәлил булып тора. (43) Ихтыяр иткән булһаҡ, Беҙ уларҙы батырып үлтергән дә булыр инек. Ул сағын​да уларға бер кем дә ярҙам итә алмаған булыр ине һәм улар ҡотола алмаҫ ине. (44) Беҙ мәрхәмәт итеп һәм мәғлүм бер ваҡытҡаса (тәҡдирҙәренә күрә) уларҙы ҡотҡарып, донъяла йәшәттек.

45. Уларға (кәферҙәргә):

— Ҡылған һәм ҡылынасаҡ гөнаһтарығыҙҙан ҡурҡығыҙ, бәлки, һеҙҙе ярлыҡау көтәлер, — тип әйтелһә лә, улар йөҙ сөйөрҙө (инҡарсы булдылар). (46) Раббынан килгән һәр бер аятты улар инҡар итә торҙо. (47) Уларға:

— Аллаһ һеҙгә тәғәйенләгән ризыҡтан (саҙаҡа, зәкәт) би​регеҙ, — тип әйткәс, кәферҙәр иманлыларға әйтте:

— Әгәр ихтыяр итһә, (мохтаждарҙы) Аллаһ (үҙе) туйындыр​һын. Аллаһ туйындырырға теләмәгәндәрҙе ни өсөн әле беҙ туйындырырға тейеш? Һеҙ, мотлаҡ, аҙашҡанһығыҙ? (48) Ысындан да, һеҙ дөрөҫөн һөйләйһегеҙ икән, улайһа, әйтегеҙ: вәғәҙә ителгән (Әхирәт) ҡасан буласаҡ? — тинеләр.

49. Улар үҙ-ара бәхәсләшеп торғанда, үҙҙәре өҫтөнә иҫкәрмәҫтән (ҡапыл, кинәт) килгән ҡот осҡос ауаздан башҡаһын ишет​мәҫтәр. (50) Бына шул ваҡытта улар васыят әйтергә лә өлгөрмәҫ. Хатта ғаиләләре янына ла әйләнеп ҡайта алмаҫтар.

(51) Сур борғоһона өрөлгәс, улар ҡәберҙәренән ҡубарылып (сығып), туп-туры Раббы хозурына ашығырҙар. (52) Кешеләр әйтер:

— Ҡайғы беҙгә, йоҡлап ятҡан еребеҙҙән беҙҙе кем ҡуп​тарҙы (терелтеп сығарҙы) ?

(Яуабына бер тауыш яңғырар):

— Был (яңынан терелеү) — сикһеҙ мәрхәмәтле ярлыҡаусы (Аллаһ)тың вәғәҙә иткәне. Күндерелгәндәр (пәйғәм​бәрҙәр) дөрөҫөн һөйләгәндәр икән.

53. Был — ҡаты тауыш ишетелеүгә үк, улар бөтөнөһө бер остан ҡаршыбыҙға килеп баҫасаҡ. (54) Ул Көндө бер кемгә лә бер ниндәй ҙә хаҡһыҙлыҡ ҡылынмаҫ. Һеҙ ҙә ҡылмыштарығыҙҙан башҡа нәмә өсөн яза күрмәҫһегеҙ. (55) Шик юҡ, ул Көндө йәннәт әһелдәре зауыҡ һәм ҡыуаныс эсендә байрам итер. (56) Үҙҙәре лә, ҡатындары ла (йәннәт) күләгә​һенә ҡоролған урындыҡтарға ҡырын ятып, истирәхәт ҡылыр​ҙар (ял итерҙәр). (57) Шунда уларға саф емештәр һәм күңелдәре нимә теләһә, шул китерелер. (58) Сикһеҙ мәрхәмәтле Раббынан уларға сәләм булыр.

59. — Әй, гөнаһлылар, бөгөн һеҙ (саф мөьминдәрҙән) айырым тороғоҙ. (60) Әй, әҙәм балалары, һеҙгә:

— Шайтанға эйәрмәгеҙ, ул һеҙҙең хәтәр дошманығыҙ, — тип бойорманыммы? (61) — Миңә сәждә итегеҙ, тура юлды табырһығыҙ, тип әйтмәнемме? (62) Дөрөҫө шул бит инде, (шайтан) һеҙҙең күбегеҙҙе юлдан яҙҙырҙы. Һеҙ әле һаман да шуны башығыҙға килтерә алмайһығыҙмы ни? (63) (Фани донъяла уҡ һеҙгә) вәғәҙә ителгән йәһәннәм ошо булыр. (64) Иманһыҙлығығыҙ (ҡылған гөнаһтарығыҙ) өсөн әҙерләнгән утта яныр​ға йәһәннәмгә керегеҙ. (65) Ул Көндө ауыҙҙарығыҙға мөһөр баҫырбыҙ, йоҙаҡ һалырбыҙ. (Йәғни, кәферҙәргә, мөшриктәргә һөйләргә, аҡланырға мөмкинлек булмаҫ.) Уларҙың ҡылған гөнаһтары тураһында ҡулдары һөйләр, аяҡтары (һәм башҡа ағзалары) шаһитлыҡ итер. (66) Ихтыяр итһәк, уларҙың күҙен һуҡырайтыр инек. Улар һис нимә күрмәйенсә, бер-береһен уҙырға тырышып, этешә-төртөшә тура юлды табырға тырышырҙар ине. Нисек итеп улар (күрмәгән килеш) тура юлды табыр икән? (67) Ихтыяр итһәк, уларҙы торған урындарында ҡиәфәттәрен үҙгәртеп, бөтөнләй башҡа ҡиәфәткә кертер инек (таш итеп ҡатырыр инек). Улар алға китергә лә, артҡа сиге​нергә лә көс таба алмаҫ ине. (68) Берәүһенә оҙон ғүмер бирә ҡалһаҡ. Беҙ уны бөкрәйтеп бөтөрөрбөҙ. Шул турала уйлап ҡарамайҙармы?

69. Беҙ (Пәйғәмбәргә) шиғыр өйрәтмәнек. (Шиғыр сыға​рыу) уға килешмәй ҙә. Ул (һеҙгә килтергән) Китап өгөт-нәсихәт һәм (Аллаһтың киҫәтеүле) әмерҙәрен еткереүсе берҙән-бер Ҡөрьән булыр. (70) Эсендә йәне булғандарға (киләсәктә буласаҡ язалар тураһында) хәбәр бирер өсөн. Кәферҙәргә вәғәҙә ителгән язаның, һис шикһеҙ, киләсәген раҫлар өсөн (Ҡөрьән индерелде). (71) Беҙ уларға ҡөҙрәтебеҙ менән малдар бирҙек. Шул малдарға улар хужа булды. Шуны ла күрмәҫ дәрәжәләме ни улар? (72) Беҙ (ул хайуандарҙы) уларға хеҙмәткә ҡуйҙыҡ. Ҡайһы берҙәренә атланып, йөк төйәп йөрөһөндәр, ҡайһы берҙәрен һуйып ашаһындар, тип. (73) Уларҙан (хайуандарҙан) күпме файҙа күрәләр һәм улар (һөттәренән) эсемлектәр яһайҙар. Шулай ҙа улар шөкөр итмәй. (74) Улар Аллаһты инҡар итеп, үҙебеҙгә ярҙамдары тейер тип, башҡа Илаһтар (һындар, боттар) уйлап сығарҙы. (75) Ләкин уларҙың ул яһалма Илаһтары бер нисек тә ярҙам итә алмаҫ. Улар (һындар, йәки Аллаһҡа тиңләштерелгән заттар) үҙҙәре лә (Ҡиәмәттә яуап тотар өсөн) өйөрҙәре менән ҡаршыма килеп баҫасаҡ. (76) (Эй, Мөхәммәд) улар һөйләгәндәр һине хафаға һалма​һын. Хаҡтыр, Беҙ уларҙың йәшертен теләктәрен дә, йәшер​мәйенсә ҡылғандарының барыһын да белеп торабыҙ.

77. Кеше үҙенең бер нәҫел орлоғонан яралтылғанын аңламаймы? Аяныс, ул асыҡтан-асыҡ дошманлыҡ ҡыла. (78) Ул үҙенең нисек яралтылғанын онотоп:

— Был серегән һөйәктәргә кем йән өрә алһын? — тип, Беҙгә хәйләле һорау бирә.

79. (Эй, Мөхәммәд) әйт һин:

— Уларҙы иң беренсе яралтҡан (Аллаһ) терелтәсәк. Ул һәр яралтылғанды асылы менән белеүселер, — тип.

80. Йәм-йәшел булып үҫкән ағастан һеҙҙең өсөн ут сығар​ған Аллаһтыр. Бына шунан һеҙ ут алаһығыҙ. (81) Күктәрҙе һәм Ерҙе яралтҡан Аллаһ шуға оҡшаш тағын башҡа ғәләм​дәрҙе лә юҡтан бар итергә ҡөҙрәтле түгелме ни? Әлбиттә, ҡөҙрәтле. Ул һәр нәмәнең асылын белеүсе, бөтөн ғәләмде юҡтан бар итеүсе.

82. Аллаһ берәй нәмәнең бар булыуын теләһә:

— Бар бул! — тип әмер итә һәм шунда уҡ ул әйбер барлыҡҡа ла килә.

83. Һәммә барса милекте әмерендә тотҡан Аллаһтың даны ни ҡәҙәр ҙә бөйөктер. Барығыҙ ҙа уның хозурына ҡайтарыласаҡһығыҙ [1].

Әҙәбиәт

• Ҡөрьән Кәрим (Сауд Ғәрәбстанында нәшер ителгән Ҡөрьәндең фотокүсермәһе, ғәрәп тексының хәҙерге башҡорт яҙмаһы менән бирелгән транскрипцияһы, башҡортсаға тәржемәһе). — Өфө, Башҡортостан китап нәшриәте, 1992, 960 бит.
• Ҡөрьән Кәрим (транскрипциялар) //мөх. Нурмөхәмәт Сөйәрғолов // — Стәрлетамаҡ: ҡала типографияһы, 2007. — 609 бит.