Гогенварт монастыры
Гогенварт монастыры[1] (шулай уҡ Хоэнварт; нем. Kloster Hohenwart) — ҡатын-ҡыҙ элекке бенедикт монастыры, Баварияның Хоэнварт община йәрминкәһе территорияһында (Үрге Бавария) урынлашҡан, Аусбург епархияһына ҡарай; 1074 йылда уға нигеҙҙе граф Ортольф һәм уның һеңлеһе Вильтрудис Гогенварттар һалған — 1803 йылда Бавариялағы секулярлаштырыу барышында монастырь таратылған.
| Гогенварт монастыры | |
| Нигеҙләү датаһы | 1074 |
|---|---|
 | |
| Дәүләт | Германия |
| Административ-территориаль берәмек | Хоэнварт[d] |
| Ғәмәлдән сыҡҡан дата | 1803 |
| Входит в состав списка памятников культурного наследия | Q1832039? |
| Мираҫ статусы | Баварияла архитектура ҡомартҡыһы[d] |
| Адрес | Richildisstraße 13 |
 | |
 Гогенварт монастыры Викимилектә | |
Тасуирлау һәм тарихы
үҙгәртергәХәҙерге Гогенварт районының иң боронғо ауылы Клостерберг убаһында табылған: бында Х быуаттан элек көньяҡ-көнсығыш Германияның бик күп дворян ғаиләләре менән бәйле Рапотондар ырыуының замогы торған. 1074 йылдарҙа замокта Ортольф һәм Вильтруд Папотондар йәшәгән. Вильтруда ағаһын монастырға нигеҙ һалырға күндерә. Монах общинаһына Тиролдең Шробенхаузен районында ер бирелә.
XII быуатта бында буласаҡ Изге Ричилдис (Ричильда) йәшәй, ул 1488 йылда папа Иннокентий VIII тарафынан канонлаштырыла: 1215 йылда Ричильда хөрмәтенә уның ҡеүәтле тәне торған сиркәү төҙөлә, XV быуаттың аҙағында был сиркәүгә хаж ҡылыуҙар башланып китә. 1240 йылда монастырь сиркәүе киңәйтелә — ул өс нефлы роман базиликаһына әйләнә. 1513 йылда уның төп миһрабы булдырыла. Монастырь һәм сиркәү Реформация осоронда, 1546 йылда, ваҡытында Шмалькальден һуғышы ваҡытында талана һәм емерелә.
Аббатиса Барбара Бензингер, үҙенең биләгән вазифаһын 1563—1568 йылдар буйына үтәү ваҡытында общинала Тридент соборы рухында күп сериялы тәрән реформалар үткәрә, сөнки монах ҡатындың йәшәү рәүеше тәнҡитләнә: улар ҡош-ҡорт, бесәй һәм эт тотҡан булда. Уставҡа үҙгәрештәр һуңыраҡ индерелә: 1590 йылда яңы устав барлыҡҡа килә, уның нигеҙендә Аусбург епархияһының Кюбах монастыры уставы ята.. Яңы ҡағиҙәләргә ярашлы, «ял» — монах ҡатын-ҡыҙҙарға төшкө аштан һуң бер-береһе менән һөйләшеү мөмкинлеге — ярты сәғәт менән сикләнелә. Улар күрше монастырҙағы таныштарын күрергә барыу өсөн хәҙер епископтан айырым рөхсәт алырға тейеш була.
1632 йылда, Утыҙ йыллыҡ һуғышта, швед ғәскәрҙәре монастырға инә: рухани Барбара Бургер (1613—1633) ойошмаһы менән бергә ҡасып китә, әммә тиҙҙән монастырға ҡайта. Аббатиса Анна Зибенайхер (1635—1679) емерелгән иҡтисади тормошто аяҡҡа баҫтыра: емерелгән монастырь комплексы биналарында реконструкция үткәрә, ер милкен киңәйтеүгә өлгәшә. 1688 йылда яңы сиркәүҙең тәүге нигеҙ ташы һалына: был ғибәҙәтхана ябай була — ул рококо стилендә бары тик 1739 йылда ғына реконструкциялана.
1803 йылда Гогенварт монастыры таратыла: монастырь биналарына һатып алыусы табылмай, элекке монах ҡатындар унда йәшәүен дауам итә. 1878 йылда профессор Иоганн Евангелист Вагнер буш торған монастырь ҡаралтыларын һатып ала һәм бында һаңғырау-телһеҙҙәр өсөн дауахана аса. 1895 йылда монастырь һәм сиркәү яна; улар урында необарокко стилендә яңы биналар төҙөлә. Әммә XXI быуатҡа тиклем монастырҙың һаҡланған боронғо ҡоролмаларында бөгөн мөмкинлектәре сикләнгән кешеләр өсөн төбәк үҙәге асылған була.
Шулай уҡ ҡарағыҙ
үҙгәртергәИҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ Баумштарт Рейнгольд. Старая Пинакотека. Мюнхен = Die Alte Pinakothek München. — C.H.Beck, 2008. — С. 108. — 138 с. — ISBN 9783406474583.
Әҙәбиәт
үҙгәртергә- Bosl, Karl (Hg.): Deutschlands Stätten Bd der Handbuch historischen. 7 (Bayern), 1961 Stuttgart, 294. f. S..
- Brandmüller, Walter (Hg.): Handbuch Kirchengeschichte Bd der bayerischen. 2, St. 1993 Ottilien, 673—676 S..
- Dictionnaire et histoire de géographie ecclésiastique d 24, 1993 Paris, p. 815.
- Für und Lexikon Theologie Kirche, III, Bd. 5, 1996, 214 S..
- Strobel, M.: Kloster Das Hohenwart, 1870.
Һылтанмалар
үҙгәртергә- Laura Scherr, Christian Lankes. Hohenwart — Benediktinerinnen zwischen Betstuhl und Prälatenbank (нем.). Haus der Bayerischen Geschichte. Дата обращения: 22 апрель 2019.