Владимир Владимирович Рафеенко

Владимир Рафеенко (Донецк, 25 ноябрь 1969 йыл) — украин шағиры һәм прозаигы, украин һәм урыҫ телендә яҙа. Рус премия лауреаты.

Владимир Владимирович Рафеенко
Зат	ир-ат
Гражданлыҡ	Украина  СССР
Тыуған көнө	25 ноябрь 1969({{padleft:1969|4|0}}-{{padleft:11|2|0}}-{{padleft:25|2|0}}) (55 йәш)
Тыуған урыны	Донецк, Украина Совет Социалистик Республикаһы, СССР
Яҙма әҫәрҙәр теле	урыҫ теле
Һөнәр төрө	яҙыусы, шағир, мөхәррир
Эшмәкәрлек төрө	әҙәбиәт
Уҡыу йорто	Донецкий национальный университет[d]
Маҡтаулы исемдәре һәм башҡа бүләктәре	Русская премия[d] (2010)
Владимир Владимирович Рафеенко Викимилектә

Биографияһы

Донецк милли университетын (рус филологияһы һәм мәҙәниәтте өйрәнеү) тамамлай. «БАО», «Кассиопея» нәшриәттәрендә мөхәррир булып эшләй. «Многоточие» журналы мөхәррире ярҙамсыһы; халыҡ фәне һәм ғәмәли характерҙағы китаптар, детективтар авторы һәм төҙөүсеһе. 1992 йылда өлкә матбуғатында баҫыла башлай. Тәүге китабын 1998 йылда баҫтырып сығара. Һуғышҡа тиклем Донецкиҙа йәшәй, шунан һуң Киевҡа күсеп килә.

2018 йылда «Рәсәйгә украинса яҙа башлау өсөн күп көс һалырға тура килде» тип аталған интервьюла ошо хаҡта хәбәр итеп, ижадта украин теленә күсергә хәл итеүе хаҡында иғлан итә. Рафеенконың украин телендәге «Мондегрин. Үлем һәм мөхәббәт хаҡында йырҙар» тип аталған китабы 2019 йылда донъя күрә һәм әҙәбиәт тәнҡитсеһенән ыңғай баһа ала: атап әйткәндә, шағир һәм прозаик Олег Коцарев китапты украин әҙәбиәтендә «үҙенсәлекле яҙыусы, нескә биҙәлгән стилист» булараҡ баһаланы.

Ижады

Проза

Романдар авторы:

• • «Краткая книга прощаний» (Норд-Пресс, Донецк, 2000 г.);
  • «Каникулы магов» («Донеччина», 2005 г.);
  • «Невозвратные глаголы» (Норд-Пресс, Донецк 2009 г.) — лонг-лист Русской премии 2008 года;
  • «Московский дивертисмент» («Знамя» № 8, 2011 г.) — шорт-лист Русской премии 2011 (вторая премия в номинации «Крупная проза»);
  • «Лето напролёт» («Знамя», 2012 г.) — лонг-лист Русской премии 2012;
  • «Демон Декарта» (2013 г.) — первое место на Русской премии;
  • «Долгота дней» («Фабула», Харьков, 2017 г.);
  • «Мондеґрін. Пісні про смерть і любов» (Meridian Czernowitz, Черновцы, 2019 г.) — первый роман автора на украинском языке

Хикәйәләр «Сәйер хикәйә антологияһы» (Донецк: STEP-Ellipsis, 1999), «INTRE» йыйынтыҡтарына индерелгән. «Донецк прозаһы китабы» (Донецк, 2001), «Одесса юморының ҙур фонтаны» (EKSMO, 2009).

«Флягрум» («Новый мир» No 1, 2011) проза поэмаһы авторы.

Шиғриәте

Шиғри йыйынтыҡтар авторы.:

• «Аҙнала өс көн араһында» (Донецк, 1998);
• «Шәхси сектор» (Донецк, 2002);
• «Юл аша тәржемә» (Донецк, 2003).

Шиғырҙар «Азат ителгән Улис» (Мәскәү, 2004) антологияһына индерелгән. «Новый мир», «Знамя», «Знамя» «Honeycomb», «Шашка», «Грани», «Яҙыусылар союзы», «Һауа», «Византия фәрештәһе», «Фонтан», «Жванецк», «Крещатик», «Ҡояш плексы», «Эллипсис», «Айҙың дүрт сантиметры», «Родомысл», «Ҡырағай ялан» журналдарында һәм альманахтарында баҫылып сыға.

Владимир Рафеенко тураһында

• • Игорь Бондарь-Терещенко. Безответные вопросы. О романе Владимира Рафеенко «Невозвратные глаголы» // Дикое поле. — 2009. — № 14.
  • Екатерина Дайс. Орфей Рафеенко. О романе Владимира Рафеенко «Московский дивертисмент» // Русский журнал. — 2013.
  • Николай Александров. Книжечки. О романе Владимира Рафеенко «Московский дивертисмент» // Эхо Москвы. — 2013.
  • Анна Грувер. Письмо из города Z. О романе Владимира Рафеенко «Демон Декарта» // Новый мир. — 2015. — № 1.
  • Станислав Секретов. Город иллюзий. О романе Владимира Рафеенко «Демон Декарта» // Знамя. — 2015. — № 8.
  • Владимир Аверин. И над всем этим — Бог. О романе Владимира Рафеенко «Демон Декарта» // Лиterraтура. — 2015. — № 53.

Һылтанмалар

• • Владимир Рафеенко: остается некоторая незримая граница внутри культуры одной страны… (интервью)
  • Интервью с В.Рафеенко
  • Онлайн-публикации В. Рафеенко