Һеркә, һеркәлек —орлоҡло үҫемлектәрҙең (яланғас орлоҡлолар һәм ябыҡ орлоҡлоларҙың) саң кеүек ваҡ ҡына һеркә бөртөктәренең йыйылмаһы ( аталыҡ орлоғо[1][2]). Һеркә бөртөгө гаметофит булараҡ ир енесе вәкиле булып тора. Ул орлоҡ бөрөһөндәге ҡатын-ҡыҙ енесендәге гемотафитты аталандыра.

Ҡайһы бер үҫемлектәр һеркәләре: көнбағыштыҡы (Helianthus annuus), үрмәгөлдөкө (ипомея) (Ipomoea purpurea), сидальцея һеркәһе (Sidalcea malviflora), алтынһыу лилиә (Lilium auratum), ҡыуаҡлы энотераныҡы (Oenothera fruticosa) һәм клещевина (Ricinus communis)
]]
Ацетокармин менән буялған алма һеркәһе, микроскоп аша ҡарағанда

Шулай уҡ ҡарарға була үҙгәртергә

Иҫкәрмәләр үҙгәртергә

  1. Толковый словарь современного башкирского литературного языка. (под. ред З. Г. Ураксина, 2005)
  2. Пыльца(недоступная ссылка) в БСЭ

Әҙәбиәт үҙгәртергә

  • Сладков А. Н. Морфология пыльцы и спор современных растений в СССР в связи с методами ее практического применения. — М.: Издательство Московского университета, 1962. — С. 256.
  • Сладков А. Н. Введение в спорово-пыльцевой анализ. — М.: Наука, 1967.
  • Косенко Я. Миромир пыльцы // Цветоводство. — 2008. — № 4. — С. 16—17.

Һылтанмалар үҙгәртергә