Вәлиев Лек Вәли улы: өлгөләр араһындағы айырма
Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
Тутыйғош (фекер алышыу | өлөш) Үҙгәртеү аңлатмаһы юҡ |
Тутыйғош (фекер алышыу | өлөш) |
||
4 юл:
== Биографияһы ==
Лек Вәли улы Вәлиев 1935 йылдың 19 апрелендә Башҡорт АССР-ының [[Әлшәй районы]] [[Раевка (Әлшәй районы)|Раевка]] ҡасабаһында тыуған.
[[1959 йыл]]да Мәскәү ер төҙөү инженерҙары институтын, [[1965 йыл]]да Ленинград театр, музыка һәм кинематография институтын тамамлай. [[Салауат башҡорт дәүләт драма театры|Салауат драма театры]] сәхнәһендә В. Сәйфуллин һәм Л. Елшанкиндың «Умырзая» драмаһы буйынса спектаклен (1964) ҡуя, был уның беренсе эше була. 1968 йылдан — Салауат театрының баш режиссеры.
[[1965]]—[[1987 йыл]]дарҙа (өҙөклөктәр менән) [[Башҡорт дәүләт академия драма театры|Мәжит Ғафури исемендәге Башҡорт академия дәүләт драма театры]]нда эшләй. Академтеатрҙа уның беренсе эше — Сыңғыҙ Айтматов «Әсә яланы» («Материнское поле») әҫәре буйынса спектакль. 1971—1981 йылдарҙа — ошо театрҙың баш режиссеры. 1987—1990 йылдарҙа — [[Арыҫлан Мөбәрәков исемендәге Сибай башҡорт дәүләт драма театры|Сибай дәүләт драмы театры]]нда режиссер. 1990—1992 йылдарҙа — [[Башҡорт дәүләт ҡурсаҡ театры]] режиссеры.
Төрлө сәхнәләрҙә [[ М. Кәрим]], [[Н. Нәжми]], [[Нәжиб Асанбаев|Н. Асанбаев]], [[Йомағолов Илшат Хәлил улы|И. Йомағолов]], [[Буранғолов Мөхәммәтша Абдрахман улы|М. Буранғолов]], [[Ибраһимов Хәбибулла Кәлимулла улы|Х. Ибраһимов]], [[Абдуллин Ибраһим Әхмәт улы|И. Абдуллин]], [[Садиҡова Мөкәрәмә Хафиз ҡыҙы|М. Садиҡова]] пьесалары буйынса 50-нән ашыу спектаклдәр ҡуя. Шулай уҡ А. Н. Островский, М. Горький, Л. Пиранделло, [[М. Ғафури]], У. Сароян, Н. Хикмәт, С. Айтматов әҫәрҙәре буйынса постановкалар ҡуя<ref name="БЭ">[http://bash.bashenc.ru/index.php/component/content/article/8-statya/5144-v-liev-lek-v-li-uly Башҡорт энциклопедияһы
Лек Вәлиевтың «Нәркәс» ([[Йомағолов Илшат Хәлил улы|И. Йомағолов]]), «Салауат» ([[М. Кәрим]]), «Тиле йәшлек» ([[Ибраһим Абдуллин|И. Абдуллин]]), «Онотолған» (Н. Хикмәт), «Лиола» (Л.Пиранделло), «Аҙаҡҡылар» (М. Горький), «Утлы өйөрмә» ([[Мирзаһитов Әсғәт Мәсғүт улы|Ә. Мирзаһитов]]) һәм башҡа спектаклдәре нескә лиризм, фәлсәфәлек менән һуғарылған, геройҙарҙың характерҙарына тәрән инеү уның режиссерлыҡ үҙәнсәлеге булып тора<ref name="БЭ"></ref>.
Юл 15 ⟶ 14:
Л. Вәлиевтың художестволы алымы Н. Асанбаевтың «Ҡыҙыл паша» документтарға нигеҙләнгән драмаһы буйынса спектаклендә айырыуса ныҡ сағылдырыла. Спектакль Яҡын Көнсығыш илдәрендә беренсе совет дипломатының батырлығына һәм СССР-ҙың 60 йыллығына бағышлана һәм ул дәүерҙә республиканың мәҙәни тормошонда һәм шулай уҡ башҡа илдәрҙә мөһим ваҡиға булып ҡабул ителә<ref name="Башдрам">[http://bashdram.ru/news/rezhisser-s-osobym-darom.html Режиссер с особым даром]</ref>.
Лек Вәли улы республика режиссура мәҙәниәтенең иң күренекле вәкилдәренең береһе була. Үҙенең художество оҫталығы арҡаһында милли театрға үҙенә башҡа интонация биреүгә һәләтле булған. Уның ижадында башҡорт театр сәнғәтенең милли характерының мөһим дәүмәлдәре кәүҙәлендерелгән. [[Мөхәммәтша Буранғолов|М. Буранғолов]]тың
== Әҫәрҙәре ==
| |||