Википедия

Кенәз Орлов дачаһы

Орлов һарайы — Санкт-Петербург ҡалаһы янындағы Стрельнала кенәз Орловтар усадьбаһы составындағы неоготик һарай[2][3][4]. Һарай Бөйөк Ватан һуғышы ваҡытында емерелә, әммә элекке усадьбаның ҡайһы бер ҡаралтылары һаҡланып ҡала һәм Рәсәйҙең мәҙәни мираҫ объекты булып тора. 2016 йылға ҡарата уның составына башня-хараба, готик ҡапҡа, ҡыуышлыҡ, привратник өйө, ҡоҙоҡ, ат аҙбары (ҡапҡа, ионик портик менән бина, ике ат һарайы, тимерлек, боҙлоҡ, ике оранжерея), туф күпер, «Парнас» инә[5][2].

Кенәз Орлов дачаһы
Рәсем
Дәүләт  Рәсәй
Административ-территориаль берәмек Стрельна
Архитектура стиле неоготика[d]
Входит в состав списка памятников культурного наследия Cultural heritage monuments in Strelna[d]
Мираҫ статусы Бөтә донъя мираҫының өлөшө[d] һәм объект культурного наследия России федерального значения[d][1]
Майҙан 10,4 гектар
Указания, как добраться Санкт-Петербургское шоссе, 78, Фронтовая улица, 2
Современное состояние разрушенный[d]
Ҡулланыу статусы закрыто навсегда[d]
Карта
 Кенәз Орлов дачаһы Викимилектә

Тарихы

үҙгәртергә

Хужалары

үҙгәртергә

1800 йылдар тирәһендә Стрельна слободаһында төп йорт һәм флигель менән беренсе ҡаҙна дачаһы төҙөлә, уны Поляк канцелярияһы советнигы Ф.Е. Купер һатып ала. 1820 йылдарҙа инде ул баронесса Строгановаға ҡарай[6].. 1830 йылдар башында унан кенәз Алексей Орлов һатып ала. Өҫтәмә ерҙәрҙе Орловҡа 1834 йылда император Николай I бирә: участкаларҙа кеше йәшәй, һәм батша бүләге хаҡына йорттарҙы һәм элекке хужаларҙың ҡаралтыларын икенсе ергә күсерергә тура килә[5][2][7].

Усадьба тасуирламаһы

үҙгәртергә
  Тышҡы һүрәттәр
  Дузи, Козрое (1803, Венеция - 1860, Венеция). Загородный дворец графа Орлова «Отрада» в Стрельне. 1841. Бумага, карандаш. 22,4 х 30,7
  В. С. Садовников “Стрельна. Имение Орловых”, 1838

Усадьба ансамбле архитекторҙар Иосиф Шарлемань һәм Пётр Садовников проекты буйынса 1833—1839 йылдарҙа шул ваҡытта модалы булған готик стилдә төҙөлә. Ансамблгә флигелдәре менән ике ҡатлы ағас һарай, башня һәм киң парк инә][8]. Садовников проектлаған ике ҡатлы граф Орлов һарайы ағастан төҙөлә төп фасады менән быуаға ҡарай[9]Төньяҡ яҡтан дүрт ҡатлы башня тора. Бинаның мөйөштәрендә һигеҙ ҡырлы пилондар, кәрниздәр өҫтөндә киртләс парапеттар, эркерҙар һәм осло фронтондар һарайға матур күренеш бирә. 1834 йылдың июлендә һарай асыу тантанаһы үтә. [10]

Планы ябай була — төп ике ҡатлы бина флигелле ике бер ҡатлы корпус менән тоташа. Төп фасады уртаһында парк яғына сығыу урыны менән киң ябыҡ терраса айырылып тора. Уның күтәрмәһен ике яҡтан шарҙар өҫтөндә суйын бөркөттәр — Орлов нәҫеленең символы биҙәй[6][11][12]. .

Терраса буйында ике бейек постаментта П.К.Клодтың бронзанан «Атты өйрәтеүселәр» скульптураһы тора[13]. 1854 йылда рәссам Орлов һарай һүрәте менән акварель яҙа, картина Санк-Петербург Дәүләт тарих музейында һаҡлана. «Отрада» скульптураһы Бөйөк Ватан һуғышы ваҡытында «дошманға эләкмәһен өсөн» һүтеп алына һәм иретелә[14].

1840 йылдан алып 1850 йылдарға тиклем Садовников прак һәм усадьба территорияһы өҫтөндә эшләй. Уның проект буйынса көньяҡ өлөшөндә готик ҡоҙоҡ һәм ҡыуышлыҡ менән башня-хараба төҙөлә. Быуа уртаһында «Мөхәббәт утрауы» тип аталған утрауы һалына, уға туф күпере алып бара. Пейзаж паркында уртаһында өй менән лабиринт урынлаша[6][15].

XX быуат

үҙгәртергә

Революциянан һуң усадьба национализациялана, 1920 йылда унда йәйге балалар колонияһы, һуңынан ОСОАВИАХИМ мәктәбе, фабрика-завод һәм кинотехникум мәктәбе урынлаша. Парк территорияһы танк полкына ҡарай һәм техника ҡуйыу өсөн ҡулланыла. 1941 йылдың сентябрендә совет ғәскәрҙәре сигенгән саҡта Орлов һарайын яндыра.

Икенсе донъя һуғышы ваҡытында байтаҡ емерелгән йорт 1950 йылда янғында бөтөнләй тиерлек емерелә. 1951 йылда усадьбаһында экспертиза үткәрелә, уның һөҙөмтәләре буйынса привратник йорто 57 % емерелгән тип баһалана, элекке ҡарауыл йорто китапхана итеп тапшырыла, ә Орлов паркы йәмәғәт ял зонаһына әйләнә[5][11].

Хәҙерге заман

үҙгәртергә

2000 йылдарға быуа менән парк, күпер, баҡса ҡаралтылары һәм оранжереялы комплекс менән ат аҙбары ҡалдыҡтары һаҡланып ҡала[16]. Ат аҙбары хәрби автобазаға тапшырыла. 2009 йылда КДИОП привратник йортонда бинаның тарихи йөҙөн боҙған законһыҙ мансарда төҙөү осрағын теркәй[17]. 2016 йылда башня-ҡыуышлыҡты консервациялау үткәрелә, ә һуңынан ул реставрациялана[18][19].

  •  
    Орлов паркында башня-хараба
  •  
    Усадьба ҡапҡаһы
  •  
    Привратник йорто (1951-1952 йй. тергеҙелә)
  •  
    «Мөхәббәт утрауына» туф күпере

Иҫкәрмәләр

үҙгәртергә
  1. ↑ Постановление Правительства РФ № 527 от 10.07.2001
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Горбатенко, 2008, с. 289
  3. ↑ Распоряжение №10-660. Комитет по государственному контролю, использованию и охране памятников истории и культуры (6 декабрь 2016). Дата обращения: 18 сентябрь 2020.(недоступная ссылка)
  4. ↑ Пыляев, 1889
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Акт по результатам государственной историко-культурной экспертизы проектной документации на проведение работ по сохранению объекта культурного наследия федерального значения «Дом привратника». Комитет по государственному контролю, использованию и охране памятников истории и культуры (27 апрель 2018). Дата обращения: 17 сентябрь 2020.(недоступная ссылка)
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Акт по результатам государственной историко-культурной экспертизы проектной документации на проведение работ по сохранению объекта культурного наследия федерального значения «Колодец “Готический”», входящего в состав «Дача Орлова А. Ф.» Комитет по государственному контролю, использованию и охране памятников истории и культуры (30 октябрь 2019). Дата обращения: 17 сентябрь 2020. 2020 йыл 26 ноябрь архивланған.
  7. ↑ Стрельнинский “дачник” князь Алексей Фёдорович Орлов. «Невское время» (19 сентябрь 2020). Дата обращения: 19 сентябрь 2020.
  8. ↑ графские развалины: что осталось от Конюшенного двора графа Орлова. «Карповка» (9 ноябрь 2018). Дата обращения: 17 сентябрь 2020. 2020 йыл 1 декабрь архивланған.
  9. ↑ Козрое, 2014
  10. ↑ Долли Фикельмон. Дневник 1829—1837. Весь пушкинский Петербург. — М.: Минувшее, 2009. — 1002 с.
  11. ↑ 11,0 11,1 Горбатенко, 2008, с. 290
  12. ↑ Утёмова, Л. Памятники архитектуры, которые мы потеряли. Культура.РФ. Дата обращения: 19 сентябрь 2020.
  13. ↑ 5 июня 1805 года родился в Петербурге Пётр Карлович Клодт фон Юргенсбург. «Новости Петродворцового района» (5 июль 2018). Дата обращения: 19 сентябрь 2020. 2020 йыл 30 ноябрь архивланған.
  14. ↑ Орловская «Отрада». Судьба дворца с акварели Василия Садовникова. «Санкт-Петербургские ведомости» № 131 (6484) (19 июль 2019). Дата обращения: 17 сентябрь 2020.
  15. ↑ Вареник, О. Полтора века забвения. «Санкт-Петербургские Ведомости» №17 (1148). Дата обращения: 19 сентябрь 2020.
  16. ↑ Дача Орлова. «Агентство по управлению и использованию памятников истории и культуры» (17 сентябрь 2020). Дата обращения: 17 сентябрь 2020.
  17. ↑ На Доме привратника в Стрельне появилась незаконная мансарда. «Канонёр» (12 октябрь 2009). Дата обращения: 17 сентябрь 2020.
  18. ↑ Артеменко, Г. Кому башню графа Орлова? «Новости Петербурга» (23 октябрь 2016). Дата обращения: 17 сентябрь 2020.
  19. ↑ Продолжается консервация Башни-руины с земляным пандусом и гротом в Орловском парке Стрельны. Комитет по государственному контролю, использованию и охране памятников истории и культуры (24 октябрь 2016). Дата обращения: 17 сентябрь 2020.

Әҙәбиәт

үҙгәртергә
  • Горбатенко С. Б. Ансамбль Орловской усадьбы // Архитектура Стрельны. — 2-е. — Санкт-Петербург: Европейский дом, 2008. — С. 289. — 376 с. — ISBN 978-5-8015-0228-1.
  • Дузи, Козрое. Дневник художника Козрое Дузи, или Приключения венецианца в России. — Санкт-Петербург: Лимбус Пресс, 2014.
  • Пыляев М. И. Забытое прошлое окрестностей Петербурга. — Издание А. С. Суворина, 1889.
«https://ba.wikipedia.org/w/index.php?title=Кенәз_Орлов_дачаһы&oldid=1183818» битенән алынған