Каролинебург
Каролинебург усадьбаһы — Кайнуу төбәгендә берҙән-бер усадьба, Шул уҡ исемле ҡаланың Каяани йылғаһы буйында урынлашҡан.
Каролинебург | |
Дәүләт | Финляндия |
---|---|
Административ-территориаль берәмек | Каяани[d] |
Каролинебург Викимилектә |
Тасуирламаһы
үҙгәртергәХәҙерге усадьба биләмәһе 1800 йыл башында дәүләт муниципалитетына ҡараған. Каяани ҡалаһы судьяһы Фредрик Каламниус был участканы 1835 йылда һатып ала. Киләһе йылға бер ҡатлы айырым йорттоң төҙөлөшө тамамлана. Каламниус йортто ҡатыны Каролина хөрмәтенә Каролинебург тип атай. Айырым йортта тантаналар һәм байрам кисәләре үтә, уларҙа Каяани ҡалаһы етәкселәре, шул иҫәптән ҡаланың күренекле табибы Элмас Лённрот та була. Усадьба ауыл хужалығы майҙансыҡтарын һәм Каяани йылғаһынан төньяҡҡа ҡарай ҙур биләмәне үҙ эсенә ала. Каламниустың вафатынан һуң усадьба 1843 йылда һатыла. Яңы хужаһы Самуэль Хенрик Кайандер булып китә[1].
Uleåborgs Sågverk Ab эшләүсе Джон Норблад 1895 йылда үҙенең Каролинебур поместьеһын Снеллманға, Улеоборг Сагверк улына һата. Усадьбаның майҙаны 410 гектар тәшкил итә. Норблад Каролинебургта 1886 йылдан йәшәй һәм бында ҡағыҙ фабрикаһын һәм ағас оҫтаханаһын ойошторорға планлаштыра. Әммә был проект тормошҡа ашмай.
1926 йылда усадьба милексеһе булып Kajaani Puutavara Oy компанияһы (аҙаҡ Kajaani Oy) тора. 1949 йылда төп бина янында өҫтәмә бер нисә бина төҙөлә. Биналарҙың архитекторы булып Эйно Питкянен сығыш яһай[2].
Усадьба Каяани ауыл общинаһы яғында 1977 йылға тиклем урынлаша, ул саҡта ауыл общинаһы Каяани ҡалаһы составына ингән була.
1987 йылда Каролине усадьбаһының милексеһе булып шул уҡ исемле компания тора. Усадьба йүнәтелә һәм ресторан һәм ҡунаҡхана итеп ҡуртымға бирелә. 2012 йылда ҡуртым ваҡыты тамамланғас, Karolineburg Oy компанияһы бинаны үҙенең ихтыяждары өсөн тотона, һәм шул уҡ йылдың көҙөндә йүнәтеү эштәре башлана. 2012 йылдың яҙына төп бинаның реконструкция эштәре тамамлана, ә һуңынан хужалыҡ ҡаралтылары ла реконструкциялана. Компания ресторан һәм ҡунаҡхана эштәрен тормошҡа ашырыуҙы дауам итә[3].
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ Tapio Karjalainen: Puutavarayhtiöiden maanhankinta ja -omistus pohjois-Suomessa vuosina 1885-1939. Historian laitos, Oulun yliopisto 2000. Luku 3.3. Kauppahuoneiden ja puutavarayhtiöiden ostamien tilojen määrä, pinta-ala ja alueellinen jakaantuminen / 3.3.1. Kainuu
- ↑ Karolineburgin kartanon historia 2016 йыл 11 март архивланған.
- ↑ Kajaanin kartano ei rapistu. Yle Uutiset 1.4.2014