Валькирия (боронғо исланд телендә valkyrja — «үлтерелгәндәрҙе һайлаусы») — скандинав мифологияһында яугир ҡыҙ. Ул алыш яланында ҡанатлы атта осоп йөрөй һәм һуғышта һәләк булған ҡайһы яугирҙың күк һарайы Вальхаллаға эләгергә тейешлеген хәл итә. Вальхалла — «Үлеләр һарайы»[1]) — герман-норвег мифологияһында Асгардтағы күк һарайы, унда яуҙа һәләк булған яугирҙар эләгә, һәм улар элекке героик тормошон дауам итә.

Валькири, Петер Николай Арбо, 1864 йыл
«Валькирия», Эмиль Байяр

Скандинав мифологияһында

үҙгәртергә

Яугир ҡыҙҙар хәрби кейемдә, ҡанатлы шлемда[2], ҡалҡандары һәм һөңгөләре менән һүрәтләнә. Скандинавтарҙың ышаныуҙарына ярашлы, уларҙың хәрби кейеме һәм ҡоралдары ялтырауынан, күктә һаҙағай хасил була.

Валькирийҙарҙың миссияһы — һәләк булған геройҙарҙы Вальхаллаға оҙатыу. Бынан тыш, Вальхаллала валькириялар яугирҙарға хеҙмәт итә, уларға бал тарата[3]. Ҡайһы берҙә уларға һуғыш һөҙөмтәһен хәл итеү хоҡуғы бирелә, ә ҡайһы берҙә улар тик Одиндың бойороҡтарын үтәй. Мифтарҙа валькириялар Одиндың ҡыҙҙары булараҡ һүрәтләнә.

«Өлкән Эдда» героик йырҙарында валькирийҙар яугир ҡатын-ҡыҙ һыҙаттары ала. Улар — Хельг һәм Велундтың һөйгән йәрҙәре. Валькирия Сигрдрива Одинды тыңламай, шуның өсөн язаға тарттырыла һәм тәрән йоҡоға ебәрелә (ул башҡаса һуғыштарҙа ҡатнашмаясаҡ һәм кейәүгә сығасаҡ), сөнки Сигрдрива конунгылар араһындағы алышта Хьяльм-Гуннарға (уларға Один еңеү вәғәҙә итә) түгел, ә Агнарға еңеү бирә; бөйөк герой Зигфрид уның хистәрен уята.

Түбәндәге валькирийҙарҙың исемдәре киң билдәле:

  • Гель («Саҡырыусы»)
  • Гейр («Һөңгө»)
  • Гейрахёд
  • Гейрскёгуль
  • Гёндуль
  • Гондукк («Инә бүре»)
  • Гунн («Жертвенная»)
  • Мист («Томанлы»)
  • Рандгрид («Ҡалҡандарҙы емереүсе»)
  • Регинлейв («Дауыл һыбайлыһы»)
  • Рота («Ығы-зығы тыуҙырыусы»)
  • Свава
  • Сигрдрива
  • Сигрюн («Йәшерен еңеү»)
  • Скеггльёльд
  • Скёгуль («Ҡотороусы»)
  • Скульд («Бурыс»)
  • Труд («Көс») — аллалар Тора һәи Сифтың ҡыҙы
  • Хильд («Алыш»)
  • Хлекк («Һуғыш тауышы»)
  • Хьертримуль
  • Христ
  • Хьерфьетур
  • Лиод — баһадир Гримнирҙың ҡыҙы

Шулай уҡ ҡарағыҙ

үҙгәртергә

Иҫкәрмәләр

үҙгәртергә
  1. Валг., 1891, с. 399
  2. Эзотерический справочник. Дата обращения: 26 май 2009. Архивировано из оригинала 7 июль 2009 года.
  3. Валгалла, в мифологии // Брокгауз һәм Ефрондың энциклопедик һүҙлеге: 86 томда (82 т. һәм 4 өҫтәмә том). — СПб., 1890—1907. (рус.)

Һылтанмалар

үҙгәртергә