Бойерберг монастыры

Бойерберг монастыры (нем. Kloster Beuerberg) — бавария коммунаһы Ойрасбургта (Үрге Бавария) шул уҡ исемле районда урынлашҡан һәм Мюнхен һәм Фрайзинг архиепархияһына ҡараған элекке августин монастыры; даими канониктар төйәге 1121 йылда ойошторолған һәмБавариялағы секуляризация барышында — 1803 йылда таратылған. Һуңғараҡ был бинаның бүлмәләрендә ҡыҙҙар мәктәбе һәм ҡарттар йорто урынлашҡан.

Бойерберг монастыры
Нигеҙләү датаһы	1121
Дәүләт	Германия
Административ-территориаль берәмек	Ойрасбург[d]
Ғәмәлдән сыҡҡан дата	1803
Входит в состав списка памятников культурного наследия	Q1245789?
Мираҫ статусы	Баварияла архитектура ҡомартҡыһы[d]
Адрес	Nähe Klosterstraße
Категория для внешности элемента	Category:Exterior of Kloster Beuerberg[d]
Категория Викисклада для интерьера элемента	Category:Interior of Kloster Beuerberg[d]
Бойерберг монастыры Викимилектә

Тарихы һәм тасуирламаһы

Хәҙерге Ойрасбург коммунаһы биләмәһендә апостолдар Петр һәм Павелға арналған монастырға 1121 йылда монахтар Отто Эберхард һәм Конрад, шулай уҡ — граф Ирингсбурглы (әсәһе Берта башланғысы менән) нигеҙ һалған; 30 мартта монастырь Рим Папаһынан тейешле раҫлау алған. Урындағы риүәйәткә ярашлы нигеҙ һалынғанда уҡ был урында мәхәллә сиркәүе булған һәм унда Бернрид монастыры августиндары менән мөнәсәбәттәр урынлаштырған Һенрих исемле дәрүиш йәшәгән: һөҙөмтәлә Һенрих Бойерберг монастырҙың тәүге башлығы ла булған. Беренсе монахтар бында, моғайын, Диссендан килгән.

Нигеҙләнгәненән бирле Бойерберг монастыры — августиндарҙың Бавариялағы мөһим рухи үҙәге һаналған Роттенбух монастырының һиҙелерлек йоғонтоһо аҫтында булған. Роттенбухтың урындағы феодалдарҙың власынан ҡотолоу теләгенә ҡайтып ҡалған «реформаторлыҡ» тырышлығына ярашлы, 1121 йылда уҡ инде Бройберг монахтары ҡурсалау эҙләп изге тәхеткә мөрәжәғәт итә: рим папаһы Каликст II уларҙың үҙҙәренә аббат һайлау хоҡуғы бирә. йыл үтте инде. 1127 йылда уҡ монастырь сиркәүе — өс нефлы роман базиликаһы — апостолдар Пётр һәм Павел хөрмәтенә изгеләндерелә.

Канониктар Бойербергка шунда уҡ барлыҡҡа килмәне: өс йылда ғына башлана. 1278 йылда ғына өс каноник монастырҙа даими йәшәй башлаған; 1312 йылда инде улар ете кеше булған, ә XVI быуаттан— ун биш. Шул ваҡытҡа монастырь Тиролдәге шарап яһау урындарына винодельни, тирә-яҡтағы урмандарға һәм Штарнбергер-Зе күлендә балыҡ тотоу хоҡуғына эйә булған. Тикшеренеүселәр фекеренсә, монастырь төбәк әһәмиәтенә ирешкән — мәктәптәр һәм китапханалар төҙөү быға дәлил булып торған. 1294 һәм 1330 йылдарҙа монастырь ҡаралтылары янғын арҡаһында юҡ ителгән — шулай уҡ китапхананың һәм монастырь архивының бер өлөшө юҡҡа сыҡҡан.

Үҙенең маҡсаты итеп монахтар ярлылығы идеалынтергеҙеүҙе ҡуйған XV быуат дин реформалары, һәм Реформация осоро монастырь тормошона, уны юҡҡа сығарыуға килтерлек, һиҙелерлек йоғонто яһай. 1527 йылдан алып 1563 йылға саҡлы үҙ вазифаһын биләгән пробст Леонард Мочингер дәүерендә һәм монастырға яңы канониктар килгәндән һуң ғына хәл үҙгәргән.

Бойерберг Утыҙ йыллыҡ һуғыш барышында һиҙелерлек зыян күргән. Хәрби хәрәкәттәр барышында таланған булыуына ҡарамаҫтан, яңы монастырь сиркәүе 1629 һәм 1635 йылдар араһында төҙөлә: иҫке базиликаны яңынан ҡорорға тырышҡанда уҡ ул 1628 йыл 13 ноябрендә селпәрәмә килгән — иҫке сиркәү бинаһы, төп миһраптан алтарь башҡа, тулыһынса емерелгән. Ҡорам өсөн Изге Михаил иезуит сиркәүе (Мюнхен) үрнәгендәге яңы бинаны 1630 йылдан 1635 йылға тиклем оҫта Исаак Бадер төҙөгән; 1659 йылдан һуң өҫтәлмә рәүештә манара-ҡыңғырауҙың өҫкө өлөштәре төҙөлгән. Барокко ҡорамының эсен биҙәгәндә, Ханс Ульрих Франк (1603-1680), Элиас Грайтер (Гройтер) Штайнль Бартоломеус (1628 й. вафат булған) кеүек бавар рәссамдары ҡатнашҡан.

1729 йылда монастырҙың төп корпусы нигеҙле үҙгәртеп ҡоролған капитальная реконструкция. Шул осорҙа урындағы метеорологик станция күҙәтеүҙәре көн һайын һауа шарттары тураһындағы мәғлүмәтте Мюнхенға — Бавария фәндәр академияһына ебәргән.

Монастырь 1803 йылғы секуляризация барышында таратыла: 539 китап һәм ҡулъяҙма китаптар Бавария дәүләт китапханаһына, ә 439 китап — университет китапханаһына тапшырылған. Монастырь сиркәүе мәхәллә сиркәүе булып ҡалған. Мюнхен сауҙагәре Иоһанн Карл фон Арнхард, шул иҫәптән урындағы дауахананы ла индереп, элекке монастырь биналарын һатып алған; 1821 йылда Франц фон Мадерни биналарҙың берҙән-бер хужаһы булып киткән. 1835 йылда [./https://ru.wikipedia.org/wiki/Дочери_Марии_Помощницы_Христиан Марияның Ҡыҙҙары Христиандарҙың ярҙамсылары] [./https://ru.wikipedia.org/wiki/Конгрегация_(монашество) конгрегаци]яһынан [./https://ru.wikipedia.org/wiki/Салезианцы_Дона_Боско салезианкалар] Бойербергҡа күскән: 1846 йылдан 1938 йылға саҡлы бында ҡыҙҙар өсөн мәктәп һәм әсәләрҙе тәрбиәләү йорто, ә һуңыраҡ — ҡарттар йорто урынлашҡан.

2013 йылдың 22 декабрендә Инносентия апа вафат булғандан һуң монастырь бөтөнләй ташландыҡ хәлдә булған: йыл 2014 йылдың 5 майында һуңғы 14 апа ҡарттар йортона күсте. Һөҙөмтәлә, 2014 йылдың октябрь айында элекке монастырь биналары Мюнхен һәм Фрайзинг архиепископлығына тапшырылды, һәм ул уларҙың киләсәген шунда уҡ билдәләй ҙә алманы: 2015 йылдың ноябренән 2016 йылдың көҙөнә тиклем бинаның бер өлөшөн үҙгәртеп ҡорғандан һуң, улар ҡасаҡтарға торлаҡ сифатында ҡулланыла. сиркәү Бинаның башҡа өлөштәрен дин ойошмалары һәм йәмғиәттәре файҙаланыуы мөмкин. Бер үк ваҡытта бүлмәләрҙә монастырь тормошо тураһында күргәҙмәләр үткәрелә.

Шулай уҡ ҡарағыҙ

• Бирклинген монастыры
• Буксһайм монастыры
• Пиленһофен монастыры

Әҙәбиәт

• Backmund, Norbert: Die Chorherrenorden und ihre Stifte in Bayern. Augustinerchorherren, Prämonstratenser, Chorherren von Hl. Geist, Antoniter, Passau 1966, S. 64—66;
• Bauer, Hermann und Anna: Klöster in Bayern. Eine Kunst- und Kulturgeschichte der Klöster in Oberbayern, Niederbayern und der Oberpfalz, München 1985, S. 61—62;
• Bayerische Staatsbibliothek (Hrsg.): Lebendiges Büchererbe. Säkularisation, Mediatisierung und die Bayerische Staatsbibliothek (Ausstellungskataloge Nr. 74), München 2003, S. 41 ff.;
• Dehio, Georg: Handbuch der Deutschen Kunstdenkmäler. Bayern IV: München und Oberbayern, Darmstadt 1990, S. 131—134;
• Mai, Paul (Hrsg.): Die Augustinerchorherren in Bayern. Zum 25-jährigen Wiedererstehen des Ordens (= Kataloge und Schriften des Bischöflichen Zentralarchivs der Bischöflichen Zentralbibliothek Regensburg Band 16), Regensburg 1999, Tafel 13, S. 114;
• Mois, Jakob: Das Stift Rottenbuch in der Kirchenreform des XI. — XII. Jahrhunderts, München 1953, S. 210—211.

Һылтанмалар

• Stephanie Haberer. Beuerberg — Augustinerchorherren und Salesianerinnen (нем.). hdbg.eu. Haus der Bayerischen Geschichte. Дата обращения: 22 апрель 2019.