В минуту жизни трудную
Тѣснится въ сердце грусть…
Лермонтовъ.
Дивлюся на небо та й думку гадаю:
Чому я не соколъ, чому не лjтаю?
Чому менj, Боже, Ти крилля не давъ?
Я бъ землю покинувъ и въ небо злjтавъ…
Далèко, за хмари, подальше вjдъ свjту,
Шукать собj долj, на горе привjту,
И ласки у сонца, у зjрокъ прохать,
Й у свjтj ихъ яснjмъ себé покохать.
Бо долj ще з-малу кажусь я нелюбій;
Я наймjт у неи; хлопцюга приблудній:
Чужій я у долj, чужій у людей…
Хиба хто кохае нерjднихъ дjтей?…
Кохаюся лихомъ и щастя не знаю,
И гjрко безъ долj свjй вjкъ каратаю;
Й у гóрj спjзнавъ я, шо тjлькj одна
Далекое небо моя сторона…..
И на свjтj гjрко! — Якъ стане щé гjрше,
Я очи на небо — менj веселjше,
И въ думкахъ забуду, що я сирота -
И думка далеко, висóко лjта!….
Такъ дайте же крилля, орлячого крилля!
Я землю покину — и на новосjлля
Орломъ бистрокрилимъ у небо польну
И въ хмарахъ вjдъ свjту на-вjкъ утону.
|
Дuвлюся на небо, та й думку гадаю,
Чому я не сокил, чому не ли́таю,
Чому мени, Боже, тu крuльлив не дав?
Я землю-б покuнув и в небо зли́тав!
Далеко за хмарu, подальше од свиту,
Шукать соби доли, на горе прuвиту,
И ласкu у зи́рок, у сонця просuть,
У свити их ясним все горе втопuть;
Бо доли ще з-малу здаюся не любuй,
Я наймuт у неи, хлопцюга прuблуднuй;
Чужuй я у доли, чужuй у людей:
Хиба-ж хто кохає нери́днuх дитей?
Кохаюся лuхом, прuвиту не знаю,
И гирько, и марно сви́й вик каратаю,
И в гори спи́знав я, що тилькu одна -
Далекеє небо — моя сторона.
И нà-свити гирько; як стане ще гирьше,
Я очи на небо, мени веселише!
И в думках забуду, що я сuрота,
И думка далеко, вuсоко ли́та.
Колu-б мени крuльля, орлячи ти крuльля,
Я землю-б покuнув, и на новоси́льля
Орлом бuстрокрuлuм у небо польнув,
И в хмарах навикu од свита втонув!
|
Дивлюсь я на небо — та й думку гадаю:
Чому я не сокіл, чому не літаю?
Чому мені, Боже, ти крила не дав?
Я б землю покинув и в небо злітав,
Далеко за хмари, подальше від світу,
Шукать собі долі, на горе привіту
И ласки у сонця и зірок прохать
И в світі іх яснім себе покохать.
Бо долі ще з-малку кажусь я нелюбий!
Я наймит у неі, хлопцюга приблудний,
Чужий я у долі, чужий у людей!
Хиба ж хто кохає нерідних дітей?
Кохаюсь я лихом и щастя не знаю
И гірко без долі свій вік коротаю.
И в світі гірко, а як стане ще гірше…
Я очі на небо, — и мені веселійше,
И в думках забуду, що я сирота,
И думка далеко, високо літа!
Дайте ж мені криля, орлиниі криля:
Я землю покину, на небо полину
И в хмарах від світу на віки утону.
(1848 йылғы ҡулъяҙманан)
|
Асмандарға бағып уйҙарымды һүтəм,
Ыласындай булып ҡанат ҡағып үтəм,
Ниңə, Хоҙайым, ҡош түгелмен мин,
Күпме был ерҙə йəш түгермен мин?
Əрнеүҙəрем ташып, һағыштарҙан ҡасып,
Уҙмыш тапһам ине, болоттарға ашып,
Йылыһын эҙлəп ҡояш-йондоҙҙоң,
Иретер инем күңелдең боҙон.
Бала саҡтан яҙмыш мине ҡаға-һуға,
Ялыныслы хəлем, ялсылыҡта уҙа,
Яттар алдында йөҙ һыуым түгəм,
Һыйҙырмай һис кем, ҡайҙа ла үгəй.
Ҡайғы-хəсрəт баҫа, бəхетһеҙлек – ҡорҙаш,
Үҫтем шатлыҡ күрмəй, əсенеүҙəр юлдаш.
Үҙəккə үтте ерҙəге гүрем,
Тик күктəр мине яҡыны күрер
Сабырҙарым бөтһə, йыһандарға бағам –
Йыуаныстарҙы йыһандарҙан табам,
Алыҫ-алыҫҡа хыялда осам,
Үкһеҙлегемдəн күктəргə ҡасам.
Телəк ҡабул булып, осһам бөркөт ҡоштай,
Ҡанаттарым киреп, асмандарға ашһам,
Һис ҡайтмаҫ инем бүтəн был ергə,
Болот эсенə батып ғүмергə!
2015
|
Ғәжәпләнеп күккә бағам, уйға талам:
Ниңә бөркөт кенә булып тыуманым,
Ниңә миңә пар ҡанаттар бирмәнең,
Ерҙе ташлап осор инем, хоҙайым!
Осор инем бик бейеккә, болоттарға,
Әрнеүҙәрем ерҙә тороп ҡалырҙар,
Яҡтыһында наҙлы таң һәм ҡояштың
Ҡайғы-хәсрәт, һағыштарым янырҙар.
Бала саҡтан үҙ итмәне был яҙмышым,
Уға гелән өйһөҙ малай, ялсы булдым,
Яҡындарым янында гел сит инем,
Кем йылмайып иркәләһен үгәй улды?
Ҡайғыларым дуҫҡа һанап, наҙға сарсап
Йәшәй бирәм аһ-зарҙарға сыҙап, түҙеп,
Барыр йортом, инде беләм, берәү генә -
Аҡ болоттар, наҙлы ҡояш, зәңгәр күгем!
Бында аһ-зар, бында ҡайғы! Бер мәлгә
Күккә баҡһам, күтәрелә күңелем,
Үкһеҙ йәтим икәнемде онотам -
Уйҙарымда мин бәхетһеҙ түгелмен!
Иңдәремдә ҡанаттарым булһамы,
Ерҙе ташлап осор инем бейеккә,
Етеҙ бөркөт булып күкте ҡосормон
Күк ҡорамын мәңгелеккә төйәкләп!
17.05.2016.
|
