Украинала транспорт
Украинала самолет, тимер юл, автомобиль транспорттары тәҡдим ителә.
Тимер юлдары
үҙгәртергәУкраинала тимер юлдар Украинаның Дәүләт хакимиәтенең тимер юлдары хакимлығы аҫтында торалар(укр. Укрзалізниця Укрзалізниця). Тимер юл селтәре алты юлға (магистралдәргә) бүленгән: Донецк, Львов, Одесса, Көньяҡ, Көньяҡ-Көнбайыш һәм Приднепровск. Пассажирҙар ташыуҙың максималь тиҙлеге — 160 км/сәғ. Юлдарҙың дөйөм оҙонлоғо 22473 км.
Автомобиль юлдары
үҙгәртергәУкраина аша 23 халыҡ-ара автомобиль юлы уҙа[1]. Шоссе юлдарҙың дөйөм оҙонлоғо 169 491 км.
Авиация
үҙгәртергәИлдең төп һауа ҡапҡаһы — Борисполь аэропорты.
Йылға һәм диңгеҙ транспорты
үҙгәртергәУкраинаның иң ҙур йылғаһы — Днепр — судно йөрөрлөк йылға. Украина Азов һәм Ҡара диңгеҙгә сыға ала.
Украинала иң эре порт (2008) | |
---|---|
Порт | Йөк әйләнеше, млн. т |
Одесса | 34,56 |
Көньяҡ порт | 21,7 |
Черноморск | 18,9 |
Мариуполь | 16,3 |
Николаев | 9,25 |
Трубопровод транспорты
үҙгәртергәНефть һәм нефть продукттары, тәбиғи газ хәлендәге продукттарҙы алыҫҡа ебәреү өсөн үткәрелгән торбалар ҡулланыла. Украинала уларҙың дөйөм оҙонлоғо — 40 мең км, ә газ үткәргес торбалар - 35 мең км.
Ҡала транспорты
үҙгәртергәРоссия империяһында беренсе трамвай[2][3] (1892) һәм беренсе донъя практикаһында[4][5] троллейбус поезды[6] (Владимир Векич)[7][8] (1966) һәм СССР-ҙа беренсе тиҙйөрөшлө трамвай линияһы (1978) Киевта барлыҡҡа килгән.[2]
Һүрәт теҙмәһе
үҙгәртергә-
Дунай дельтаһы
-
Украинаның халыҡ-ара юлы
-
Донецк
-
Варвар күпере
-
Львов
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ Международные автодороги Украины. 2016 йыл 26 декабрь архивланған.
- ↑ 2,0 2,1 В. Ф. Веклич, Л. В. Збарский Проблемы и перспективы развития трамвайного транспорта в Украинской ССР — К.:Общество «Знание» УССР, 1980
- ↑ В. К. Дьяконов, М. А. Ольшанский, И. М. Скаковский, В. Ф. Веклич и др. Первый в России. Киевскому трамваю 75 лет — К.:Будівельник, 1967—144 с, илл.
- ↑ Брамский К. А. Первый в мире троллейбусный поезд // Городское хозяйство Украины. — 2013. — № 4. — С. 30-31.
- ↑ Брамский К. А. Троллейбусный поезд Владимира Веклича // газета «Всеукраинская техническая газета», 11 декабря 2003 р. (укр.)
- ↑ Фонова М. «Ракета» Веклича // газета «Вечерний Киев», 2 ноября 1970. — С. 2. (укр.)
- ↑ Энциклопедия современной Украины: в 25 т. / Под ред. И. М. Дзюба и др. — Киев : 2005. — Т. 4. — С. 187 — ISBN 966-02-3354-X (укр.)(укр.
- ↑ Крат В. И.Владимир Филлипович Веклич // Коммунальное хозяйство городов. Киев: Техника — 1998. — № 17. — С. 3-9.