Тамырһабаҡ
(Тамыр (ботаника) битенән йүнәлтелде)
Тамырһабаҡ (урыҫ. - корневище), тамыр (урыҫ. -корень) — үҫемлектең , ғәҙәттә, ер аҫтындағы, үренделәре. Тамырһабаҡ туҡлыҡлы матдәләр туплай, вегетатив тергеҙелеү һәм үрсеү функцияларын үтәй. Ағастарҙың тамырһабағы тип олононоң дауамы булған төп тамырын һәм унан таралған (дауам ), шулай уҡ ер өҫтөнә сығып торған тамыр өлөшөн ҡушып атайҙар[1].
Тамырһабаҡ | |
Тамырһабаҡ Викимилектә |
Һөйләштә "тамыр" тип кенә атала, "тамырһабаҡ" - фәнни термин.
Тамырһабаҡ сифаттары
үҙгәртергәТамырһабаҡтар төрлө була:
- ябай йәки тармаҡлы — тармаҡланыу кимәле буйынса;
- горизонталь, вертикаль йәки ҡыя — үҫеш йүнәлеше буйынса;
- оҙон, ҡыҫҡа йәки ныҡ тоҡос(төйөндәргә яҡын) — оҙонлоғо буйынса;
- йыуан йәки нәҙек — ҡалынлығы буйынса.
- Эпиген тамырһабаҡ
- Гипоген тамырһабаҡ
Галерея
үҙгәртергә-
Ағас тамыры
-
Горизонталь тамыр тармағы
-
Керән тамыры
-
Ер өҫтөнә сыҡҡан ағас тамыры
-
Гигант тамыр
-
Тармаҡлы тамырҙар
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ Современный толковый словарь русского языка Ефремовой. АСТ, Москва, 2006
Әҙәбиәт
үҙгәртергә- Фёдоров, А. А., Кирпичников, М. Э., Артюшенко, З. Т. Стебель и корень // Атлас по описательной морфологии высших растений / Под общ. ред чл.-корр. АН СССР П. А. Баранова. — М.—Л.: Изд-во АН СССР, 1962. — 392 с.
Был ботаника буйынса тамамланмаған мәҡәлә. Һеҙ мәҡәләне төҙәтеп һәм тулыландырып проектҡа ярҙам итә алаһығыҙ. |