Сауҙагәр Гаврилов йорто

Сауҙагәр Гаврилов йортоАлматылағы бина, XX быуат башында модерн стилендә Семиречье тәмәке фабрикаһы хужаһы сауҙагәр Гаврилов заказы буйынса төҙөлгән.

Сауҙагәр Гаврилов йорто
Рәсем
Дәүләт  Ҡаҙағстан
Административ-территориаль берәмек Алматы һәм Улица Желтоксан[d]
Архитектор Андрей Павлович Зенков[d]
Карта

Йорт XX быуат башында билдәле семиречье тәмәке үҫтереүсеһе Алексей Гавриловтың тоҡомонан сауҙагәр М. А. Гаврилов ғаиләһе өсөн төҙөлә. Бина Штаб (Гоголь урамы) һәм Лепсин урамдары (Назарбаев проспекты) киҫешкән урында урынлашҡан.

1928 йылда, сауҙагәр Гаврилов вафат булғандан һуң йорт национализациялана[1]

Совет осоронда йортта Семиречье өлкә башҡарма комитеты урынлаша[2]

1973 йылда йорт тулыһынса һүтелә һәм Тыныслыҡ, 167 урамына күсерелә. Һуңыраҡ йорт урынлашҡан иҫке урында «Мәскәү» магазины төҙөлә.

1980 йылдарҙа йорттоң реставрацияһы үткәрелә, унда сит ил эштәре Министрлығы урынлаша.[3]

90-сы йылдарҙа бинаны сайдинг менән көпләйҙәр, ул йорттоң тышҡы йөҙөн һиҙелерлек үҙгәртә[4] Шулай уҡ төкәтмә — ике банкет залы менән «Ҡабул итеү йорто» рестораны төҙөлә.

2000 йылда бина ҡала хакимиәте ҡарамағына тапшырыла һәм «Ҡабул итеүҙәр йортона» әүерелә[5]

Архитектураһы

үҙгәртергә

Йорттоң 12 бүлмәһе һәм бер урыҫ һәм һигеҙ голланд мейесе бар. Баштағы ҡиәфәтендә йорт типик вернен сауҙагәр йорто, ағас архитектура ҡомартҡыһы булған. Күсергәндә бинаның ҡулдан эшләнгән боронғо мейестәре һаҡланмаған[6]

Һәйкәл статусы

үҙгәртергә

1979 йылдың 4 апрелендә ҡала Советы халыҡ депутаттарының Алматы Башҡарма комитеты «Алматы ҡалаһының тарих һәм мәҙәниәт ҡомартҡылары исемлеген раҫлау тураһында» 139-сы һанлы ҡарар ҡабул итә, унда Верный ҡалаһының почетлы гражданы Гавриловтың йорто ла күрһәтелә[7] Ҡарар менән ҡомартҡыны һаҡлау һәм реставрациялау проектын әҙерләү йөкмәтелә.

1982 йылдың 26 ғинуарында бина Ҡаҙаҡ ССР-ының республика әһәмиәтендәге тарих һәм мәҙәниәт ҡомартҡылары исемлегенә индерелә[8].

Иҫкәрмәләр

үҙгәртергә