Рюрик ҡаласығы
Рюрик ҡаласығы (Ҡаласыҡ) — Ильмень янының сауҙа-һөнәрселек һәм хәрби-административ үҙәге , ҡаласыҡ, IX быуаттың археологик ҡомартҡыһы, Бөйөк Новгород ҡалаһының үҙәгенән көньяҡҡа табан 2 км алыҫлыҡта, Ильмень күленән, Волхов йылғаһы башында (Юрьев монастыры ҡаршыһында) тора. Шул иҫәптән новгород кенәздәре резиденцияһы булараҡ билдәле, уның менән Боронғо Рустың бик күп билдәле сәйәси эшмәкәрҙәренең исемдәре бәйле.
Рюрик ҡаласығы | |
Дәүләт | Рәсәй |
---|---|
Административ-территориаль берәмек | Бөйөк Новгород |
Входит в состав списка памятников культурного наследия | Культурное наследие России/Новгородская область/Великий Новгород, часть 2[d] |
Мираҫ статусы | объект культурного наследия России федерального значения[d][1] |
Указания, как добраться | правый берег реки Волхов, 2 км южнее города |
Рюрик ҡаласығы Викимилектә |
Исеме
үҙгәртергәXIX быуатҡа тиклем үҙән һәм уның янындағы ауыл Ҡаласыҡ тип атала. Рюриков һүҙе xix быуат башында крайҙы өйрәнеү әҙәбиәтенә инә, (был һүҙ варягтар Рюрикты дәүләт башлығы итеп саҡырғандан һуң тигән риүәйәтттәр йоғонтоһо аҫтында барлыҡҡа килгән). В. Л. Янин былай тип яҙа: «xii быуатта Ҡаласыҡ тип аталған ултыраҡ был пунктттың боронғо һәм ҙур булыуы тураһында һөйләй, әммә бер ҡасан да Рюриков тип аталмаған; был исемде бары тик үҙҙәрен ғалим тип һанаған дилетанттар ҡушҡан, тыуған яҡты өйрәнеү әҙәбиәтендә ул бары xix — XX быуаттарҙа ғына Рюриков тип атала башлаған». Боронғо ҡаласыҡтың ҡатламдарында иртә новгород боронғолоҡтары менән генетик бәйләнеш юҡ[2][3].
Тарих
үҙгәртергәРюрик беренсе Ҡаласығы беренсе иртә металл дәүеренә — иртә тимер быуат[4] мәҙәни ҡатламы һәм штрихланған керамика осорона, беҙҙең эраның беренсе быуаттарына ҡараған[5].
Рюрик икенсе Ҡаласығы VII—viii быуаттарҙа б убалағы ҡала тибында, һикәлтәле нығытмалы булған[4].
3-сө Рюрик Ҡаласығы хәрби әһәмиәтен юғалта, ә уның үҙәк өлөшө һөрөлгән[4].
Ҡаласыҡ ауылы
үҙгәртергәИҫкәрмә
үҙгәртергә- ↑ Постановление Совета Министров РСФСР № 624 от 04.12.1974
- ↑ Янин В. Л., Алешковский М. Х. Происхождение Новгорода (К постановке проблемы) // История СССР № 2, 1971, стр. 32—61.
- ↑ Никитин А. Л. Основания русской истории. Мифологемы и факты. М.: 2001
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Еремеев И. И. Планиграфия и хронология древнейших этапов жизни Рюрикова Городища по материалам исследований 2013—2016 гг. 2021 йыл 4 май архивланған. / Studia Slavica et Balcanica Petropolitana, 2019. No 2 (26). Июль—Декабрь // Славяно-русская археология: открытия и гипотезы (памяти Е. Н. Носова)
- ↑ В Новгороде найдены следы поселения ильменских словен, призвавших Рюрика, 6 июля 2016