Мурузи йорто
Мурузи йорто — Санкт-Петербургта элекке килем йорто, Литейный проспект, 24 (27 — Пестель урамы буйынса, 14 — Короленко урамы буйынса) адресы буйынса урынлашҡан.
| Мурузи йорто | |
| Нигеҙләү датаһы | 1877 |
|---|---|
 | |
| Дәүләт |
 Рәсәй |
| Административ-территориаль берәмек | Санкт-Петербург |
| Хужаһы | Оскар Фёдорович Рейн[d] |
| Архитектура стиле | Мавритан архитектураһы |
| Мираҫ статусы | Төбәк әһәмиәтендәге Рәсәй мәҙәни мираҫ объекты[d] |
 | |
 Мурузи йорто Викимилектә | |
Тарихы
үҙгәртергәЙорт 1874 — 1877 йылдарҙа архитектор А.К. Серебряков проекты буйынса П.И. Шестов ҡатнашлығында кенәз Александр Дмитриевич Мурузи (1807—1880) өсөн ҡасандыр Н.П. Резановҡа ҡараған участкала төҙөлгән. Бер нисә интерьерҙы Н.В. Солтанов проектлаған. Йорттоң фасады неомавритан стилендә башҡарылған. 1890 йылдан революцияға тиклем йорттоң хужаһы булып ҡайныһы К.П. Трапезниковтың капиталы өлөшөн мираҫ итеп алып ҡалған генерал-лейтенант Оскар Рейн торған[1].
Мурузи йорто «Петербургтың хәҙерге әҙәби картаһында иң маҡтаулы урындарҙың береһен» биләй[2]:
- Бында Д. С. Мережковский һәм З. Н. Гиппиус XIX быуаттың һуңғы тиҫтә йылын һәм XX быуат башында йәшәгән, дөйөм алғанда — егерме өс йыл.
- Һуңынан бында уҡыу йорто урынлашҡан, уның менән Александр Блоктың дуҫы тәржемәсе Владимир Пястың инәһе етәкселек иткән
- 1920 йылда Николай Гумилев инициативаһы буйынса бында петроград шағирҙары йорто ойошторола[2].
- 1955 йылдан алып 1972 йылға тиклем (СССР-ҙан киткәнгә тиклем) Мурузи йортонда шағир Иосиф Бродский йәшәгән[1], фатирҙа Бродскийҙың мемориаль музейы ойошторола.
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ 1,0 1,1 Иосиф Бродский, В. Л. Лосев. Әҙәби тәжрибә биографияһы. — М.: молодая гвардия, 2011. — 13 б. ISBN 978-5-235-03459-4
- ↑ 2,0 2,1 Зобнина В. Ю. Дмитрий Мережков: тормошо һәм эштәре. Мәскәүҙә. — Йәш гвардия. 2008. Иҫ киткес кеше ғүмере; Вып. 1291 (1091). Стр. 91-92. ISBN 978-5-235-03072-5...
Әҙәбиәт
үҙгәртергә- Зодчие Санкт-Петербурга. XIX — начало XX века / сост. В. Г. Исаченко; ред. Ю. Артемьева, С. Прохватилова. — СПб.: Лениздат, 1998. — 1070 с. — ISBN 5-289-01586-8.