Ермолин Павел Иванович

Павел Иванович Ермолин ( 1884 йылдың 24 октябре, Пенза - 1938 йылдың 29 октябре) — рус һәм Совет хәрби эшмәкәре, подполковник (РИА; пр. 1916; ст. 06.12.1915), бригада командиры (Ҡыҙыл Армия; 1935).

Павел Иванович Ермолин
Тыуған ваҡыты

24 октябрь 1884({{padleft:1884|4|0}}-{{padleft:10|2|0}}-{{padleft:24|2|0}})

Тыуған урыны

Пенза, Рәсәй империяһы

Үлгән ваҡыты

29 октябрь 1938({{padleft:1938|4|0}}-{{padleft:10|2|0}}-{{padleft:29|2|0}}) (54 йәш)

Хеҙмәт иткән урыны

Рәсәй империяһы Рәсәй империяһыСовет Социалистик Республикалар Союзы СССР

Ғәскәр төрө

Пехота

Хеҙмәт итеү йылдары

19021937 йыл

Наградалар һәм премиялар
II дәрәжәләге ҡылыс тотҡан Изге Анна ордены Ҡылыс һәм таҫма тотҡан III дәрәжә Изге Анна ордены
IV дәрәжә Изге Анна ордены
IV дәрәжә Изге Анна ордены
II дәрәжәләге ҡылыс тотҡан Изге Станислав ордены
Ҡылыс һәм таҫма тотҡан III дәрәжә Изге Станислав ордены Орден Святого Владимира IV степени с мечами и бантом

Биографияһы үҙгәртергә

Павел Иванович Ермолин 1884 йылдың 24 октябрендә Пензала офицерҙар ғаиләһендә тыуған.

1902 йылда ул Себер кадеттар корпусын тамамлай[1].

Хәрби хеҙмәте үҙгәртергә

1902 йылдың 30 августында ул Россия Император Армияһы сафтарына алына һәм Александр Хәрби Мәктәбенә уҡырға ебәрелә, уны 1904 йылда подпоручик дәрәжәһендә тамамлай, һуңынан Семеновский Гвардия полкында хеҙмәт итә[1].

1912 йылда Ермолин Николаев Генераль штаб академияһын[2], һуңынан ул Семеновский полкына кире ҡайта, һәм унан һуң рота командиры итеп билдәләнә.

1914 йылдың ноябренән ул 84-се пехота дивизияһының штаб өлкән булып адьян, 1915 йылдың октябренән - 26-сы Армия Корпусы штаб офицеры һәм 192-се пехота дивизияһы штабы начальнигы булып , 1917 йылдың март айынан - 3 пехота дивизияһы штабы начальнигы, һәм шул уҡ йылдың 28 сентябренән - 111-се пехота дивизияһы штабы начальнигы була. Ул Төньяҡ-Көнбайыш, Көнбайыш, Көньяҡ-Көнбайыш һәм Румыния фронттарында һуғыштарҙа ҡатнашҡан.


1920 йылдың апрелендә уны Көнбайыш фронтҡа ебәрәләр, унда май айында ул штаб начальнигы ярҙамсыһы итеп билдәләнә, һәм декабрьдә - фронт штабы начальнигы итеп билдәләнә[2]. Был позицияларҙа булғанда, ул Совет-Польша һуғышы ваҡытында һуғыштарҙа ҡатнашҡан.

Һуғыштан һуңғы карьера үҙгәртергә

1922 йылдың ғинуарында Ермолин Ҡыҙыл Армияның Хәрби Академияһына ебәрелә, һәм ул төркөм менән булған лекцияларының өлкән лидеры итеп билдәләнә, шул уҡ йылдың октябрендә - стратегия һәм тактика буйынса практик күнегеүҙәр начальнигы итеп, 1923 йылдың августында - операцияләр алып барыу кафедраһының башлығы билдәләнә вазифаһына[1].

1935 йылдың июнендә ул М. Фрунзе исемендәге Хәрби академияның киске бүлегендә тактика уҡытыусыһы итеп билдәләнә, унан һуң - шул уҡ академияның Генераль штабының хеҙмәт бүлеге начальнигы вазифаһын ала.

Бригада командиры Павел Иванович Ермолин 1937 йылдың 23 июлендә һәм 10 октябрҙә СССР НКВД махсус указы менән ҡулға алына, хәрби лагерҙа һигеҙ йылға хөкөм ителә. Ул лагерьда 1938 йылдың 29 октябрендә үлә.

1957 йылдың 9 мартында СССР Юғары Судының ҡарары менән ул үлеменән һуң реабилитациялана[3].

Иҫкәрмәләр үҙгәртергә

Әҙәбиәт үҙгәртергә

Черушев Н. С., Черушев Ю. Н. Расстрелянная элита РККА, 1937-1941 [Текст] : комбриги и им равные (рус.). — М.: Кучково поле, 2014. — С. 87—88. — 526 с. — ISBN ISBN 978-5-9950-0388-5.