Сәләфтәр

Сәләфтәр
	Сәләфтәр
Ҡапма-ҡаршыһы	халяфы[d]

Сәләфтәр ((ғәр. سلف‎‎) — әүәлгеләр; тәҡүә әүәлгеләр (ғәр. السلف الصالح‎‎ — әс-сәләф әс-салих; рус. Саляфы) — мосолмандарҙың тәүге өс быуыны, шул иҫәптән Мөхәммәт Пәйғәмбәрҙең (Аллаһының фатихаһы һәм сәләме булһын уға)сәхәбәләре, Уға эйәреүселәр (тәбиғиндәр) һәм эйәреүселәренең эйәреүселәре (тәбиғ әт-тәбиғин)^[1]..

Этимологияһы үҙгәртергә

Ислам тарихының төрлө осорҙарында сәләфтәрҙең (әүәлгеләрҙең) йәшәү рәүешенә һәм инанысына эйәрергә саҡырып сығыш яһаусыларҙы билдәләү өсөн хеҙмәт иткән «сәләфилек» термины «сәләф» һүҙенән барлыҡҡа килгән^[2]..

Ҡөрьәндә үҙгәртергә

Аллаһ башҡаларҙан алда килгән тәүге мөһәжирҙәргә һәм ансарҙарға - рәхмәттә. Аллаһ уларҙан ҡәнәғәт һәм улар ҙа Аллаһынан ҡәнәғәт. Ул уларға мәңге йәшәү өсөн йылғалар ағып торған йәннәт баҡсалары әҙерләне. Был — оло уңыш!

Әт-Тәүбә 9:100

Әсхәбтәр үҙгәртергә

Әсхәбтәр (ғәр. الصحابة‎‎ — дуҫтар, көрәштәштәр), сәхәбә (ғәр. صحابي‎‎ — иптәш, көрәштәш) — Мөхәммәт Пәйғәмбәрҙең көрәштәштәре, Уға инанып, имандарын һаҡлап үлгәндәр. Сәхәбәләргә шулай уҡ 622 йылда Мәккәнән Мәҙинәгә күсенгән мөһәжирҙәр (ғәр. المهاجرون‎‎) һәм ансарҙар (ғәр. أنصاري‎‎ (ярҙамсылар) — үҙҙәрендә Мәккә күскенселәрен ҡабул иткән Мәҙинә халҡы.

Тәбиғиндәр үҙгәртергә

Тәбиғиндәр(ғәр. تابعون‎‎ — эйәреүселәр). Тәбиғиндәр араһында, Әбү Хәнифә башҡа билдәле ислам дине белгестәре булған.

Тәбиғиндәрҙең тәбиғиндәре үҙгәртергә

Тәбиғ әт-тәбиғин (ғәр. تبع التابعين‎‎ — тәбиғиндәргә эйәреүселәр) — Мөхәммәт Пәйғәмбәрҙең сәхәбәләрен күрмәгән тәбиғиндәрҙең шәкерттәре. Тәбиғиндәрҙең тәбиғиндәре араһында Ғабдрахман ибн Ғабдуллаһ, Әхмәт ибн Хәнбәл, Жәғәфәр әс-Садиҡ, Мәлик ибн Әнәс, Мөхәммәт әш-Шәфиғи, Тәриҡ ибн Зыят һәм башҡалар булған.

Иҫкәрмәләр үҙгәртергә

↑ Ислам: ЭС, 1991
↑ Абу Са’д ас-Сам’ани. Китаб ал-ансаб. III, 274

Әҙәбиәт үҙгәртергә

Али-заде, А. А. [107 Асхаб] // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — 400 с. — (Золотой фонд исламской мысли). — 3000 экз. — ISBN 5-98443-025-8 (рус.).
Ибрагим Т. К. и Сагадеев А. В. ас-Салафийа // Ислам: энциклопедический словарь / Отв. ред. С. М. Прозоров. — М. : Наука, ГРВЛ, 1991. — С. 204. — 315 с. — 50 000 экз. — ISBN 5-02-016941-2.
al-Salaf wa ’l-K̲h̲alaf / Chaumont, E. // Encyclopaedia of Islam. 2 ed. — Leiden : E. J. Brill, 1960—2005. (түләүле)

	Был ислам тураһында тамамланмаған мәҡәлә. Һеҙ мәҡәләне төҙәтеп һәм тулыландырып проектҡа ярҙам итә алаһығыҙ.

[Ислам:_ЭС—1991——-1] Ислам: ЭС, 1991

[2] Абу Са’д ас-Сам’ани. Китаб ал-ансаб. III, 274

[1]

[2]