Ҡадирилек (ғәр. القادرية‎; рус. Кадирия) — Ғабдул Ҡадир Жиләни (1078—1166) нигеҙләгән суфый тәриҡәте.

Ҡадирилек
ғәр. القادريه
Нигеҙләү датаһы XII быуат
Нигеҙләүсе Абдул-Кадир аль-Джилани[d]
 Ҡадирилек Викимилектә

Тарихы үҙгәртергә

XIII быуат аҙағына нығынып бөтә.

Киң таралған тәриҡәттәрҙең береһе. Тарафдарҙары Алыҫ һәм Яҡын Көнсығышта, Африкала, Испания һәм ислам донъяһының башҡа төбәктәрендә йәшәй.

Үҙенсәлектәре үҙгәртергә

Экстатик һәм теософик-спекулятив элементтарҙың булмауы һәм суфыйлыҡты әхлаҡи-этик тәғлимәт тип трактовкалау тәриҡәттең айырмалы үҙенсәлеге булып тора.

Туғанлыҡ башлығының үҙәк ғибәҙәтханаһы һәм резиденцияһы Ғабдул Ҡадир Жиләни ҡәбере эргәһендәге мемориаль комплекста урынлашҡан (Бағдад).

Тәриҡәттә ҡаты аскетизм (заһитлыҡ) тыйылған.

Атрибутикаһы үҙгәртергә

Эмблемаһы — өс рәттә 5-әр, 6 һәм 7 таж япраҡтары теҙелгән йәшел роза. Уларға исламдың биш нигеҙе, имандың алты бағанаһы, ете һүҙҙән торған зекер мәғәнәһе һалынған[1].

Нигеҙ һалыусы үҙгәртергә

Тәриҡәткә нигеҙ һалыусы булып хәнбәли һәм шәфиғи мәҙһәбтәр хоҡуҡ белгесе фаҡиһ Ғабдул Ҡадир Жиләни иҫәпләнә. Уның шәжәрәһе дүртенсе хаҡ хәлифәгә — Али ибн Әбү Талипҡа барып тоташа, тип иҫәпләнә[2].

Абдул Ҡадир Ғилани 50-гә яҡын китап авторы. Тарихи хроникалар Ғабдул Ҡадир Жиләниҙе суфый тип телгә алмай[2].

Иҫкәрмәләр үҙгәртергә

Әҙәбиәт үҙгәртергә

Һылтанмалар үҙгәртергә

Ислам. Энциклопедический словарь. Ответственный редактор С. М. Прозоров. М.: Наука. ГРВЛ, 1991.