Оккам бәкеһе

методологик принцип

О́ккам бәкеһе (йәки Оккам лезвиеһы) — метдологик принцип. Инглиз францискан монахы, Оккамда тыуып үҫкән фәйләсүф-номиналист Уильям (ингл. William of Ockham; лат. Gulielmus Occamus; франц. Guillaume d'Ockham яҡынса 1285—1349 йылдар) исеме менән аталған. Ҡыҫҡаса ул былай яңғырай: «Ихтыяж булмаһа, асылды күбәйтеүҙең кәрәге юҡ»[1] (йә «Үтә ҙур ихтыяж булмаһа, яңы асылдарҙы йәлеп итеү кәрәк түгел»).

Оккам бәкеһе
Рәсем
Кем хөрмәтенә аталған Уильям Оккам[d]
Һүрәтләнгән объект parsimony[d]
 Оккам бәкеһе Викимилектә

Был принциптың нигеҙ йөкмәткеһенә ҡарағанда, "Оккам бәкеһе"н Оккам барлыҡҡа килтермәгән. Проторенессанс дәүерендә Оккам яҙып ҡалдырған фекер Аристотель замандарынан уҡ билдәле.

«Оккам бәкеһе» принцибы түбәндәгенән ғибәрәт: әгәр бер күренеш ике ысул менән, мәҫәлән, береһе — А, В һәм С асылдарын (терминдарҙы, факторҙарҙы, факттарҙы һ. б.) йәлеп итеү, икенсеһе А, В, С һәм D асылдары аша аңлатыла алһа һәм был ике ысул да бер үк төрлө һөҙөмтә бирһә, был ысулдарҙың беренсеһенә өҫтөнлөк бирергә кәрәк. Был миҫалда D асулы артыҡ, уны йәлеп итеүҙең кәрәге юҡ.

Шуныһы: Оккам бәкеһе аксиома түгел, ә презумпция, ул ҡатмарлыраҡ аңлатыуҙарҙы кире ҡаҡмай, ә бары тик гипотезаларҙы ҡарау тәртибен генә тәҡдим итә, ул күп осраҡта иң яҡшыһы була.

Иҫкәрмәләр үҙгәртергә

  1. Смирнов Г. А. Оккам, Уильям // Новая философская энциклопедия / Ин-т философии РАН; Нац. обществ.-науч. фонд; Предс. научно-ред. совета В. С. Стёпин, заместители предс.: А. А. Гусейнов, Г. Ю. Семигин, уч. секр. А. П. Огурцов. — 2-е изд., испр. и допол.. — М.: Мысль, 2010. — ISBN 978-5-244-01115-9.

Әҙәбиәт үҙгәртергә