Озон

химик элемент-кислородтың аллотропик модификацияһы (О)

Озон (бор. грек. ὄζω — еҫле) — өс атомлы O3, молекулаларынан тора, кислородтың аллотроп модификацияһы. Ғәҙәти шарттарҙа — зәңгәр газ. Шыйыҡ хәлдә ҡарағусҡыл күк, ҡаты хәлдә шәмәхә‑күк төҫтә, tҡайнау—112°С; tиреү—192,6°С. Аҙ концентрацияла булғанда саф хуш еҫле, ҙур концентрацияла киҫкен еҫле, ағыулы, ПДК‑һы 0,16 мг/м3.

Озон
Озон: химик формула
Озон: вид молекулы
Дөйөм үҙенсәлектәре
Систематик исемеТрикислород
Ғәҙәти исемеОзон
Химик формулаO3
Физик үҙенсәлектәре
Агрегат хәле (Стандарт шарттарҙа)голубой газ
Моляр масса47,998 г/моль
Тығыҙлығы0,0021445 г/см³ (газ при 0 °C);
1,59(7) г/см³ (жидкость при 85,2 К);
1,73(2) г/см³ (твердый вид при 77,4 К)[1] г/см³
Поверхностное натяжение43,8 Н/м (77,4 К);
38,4 Н/м (90,2 К)[1] Н/м
Динамик үҙлелек (Стандарт шарттарҙа)4,17 мПа·с (77,6 К);
1,56(2) мПа·с (90,2 К)[1] Па·с
(20 °C-та)
Термик үҙенсәлектәре
Иреү температураһы−197,2 °C
Ҡайныу температураһы−111,9 °C
Критик температура−12,0 °С (261,1 К)[1] °C
Критик баҫым54,6 атм.[1] атм
Моляр йылы һыйҙыралышлылыҡ (Стандарт шарттарҙа)85,354 − 0,2812·(T − 90) (ж., при T от 90 до 160 К)[1] Дж/(моль·К)
Энтальпия образования (Стандарт шарттарҙа)144,457 (при 0 К, отн. О2)[1] кДж/моль
Коэфф. тепл. расширения2,0·10−3 К−1 (жидкость, 90,1 К)
2,5·10−3 К−1 (жидкость, 161 К)[1]
Химические свойства
Растворимость в воде1,06 г/л (при 0 °С)[2] г/100 мл
От. диэлектр. прониц.1,0019 (г), 4,79 (ж)[1]
Оптические свойства
Показатель преломления1,0533 (газ, 480 нм)
1,0520 (газ, 546 нм)
1,0502 (газ, 671 нм)
1,2236 (жидкость, 535 нм)
1,2226 (жидкость, 589 нм)
1,2213 (жидкость, 670,5 нм)[1]
Структура
Дипольный момент 0,5337 Д
Хәүефһеҙлеге
ЛД504,8 ppm мг/кг
NFPA 704

Озон төҙөлөшө үҙгәртергә

Озон молекулаһында ике O-O бәйләнеше лә бер үк оҙонлоҡта 1,278. Бәйләнештәр араһындағы мөйөш 116,8° тәшкил итә[3]. Үҙәк кислород атомы сп²-гибридлаштырылған, бүленмәгән бер пар электроны бар. Һәр бәйләнештең тәртибе — 1,5, резонанслы структуралар бер атом менән локалләштерелгән берҙәм бәйләнешкә һәм икенсеһе менән икеләтә бәйләнешкә эйә, һәм киреһенсә. Молекула поляр, электр диполе моменты — 0,5337 Д.[4].

Асыу тарихы үҙгәртергә

Тәүге тапҡыр озонды 1785 йылда Голландия физигы М. ван Марум үҙенсәлекле еҫе һәм окисланыу үҙенсәлектәре буйынса таба, улар быяла аша электр осҡондарын үткәргәндән һуң һауаны ала, шулай уҡ ябай температурала терегөмөшкә тәьҫир итә ала, шул арҡала ул үҙенең ялтырауын юғалта һәм быялаға йәбешә башлай[5]. Ләкин яңы матдә булараҡ һүрәтләнмәй, ван Марум махсус «электр матдәһе» барлыҡҡа килгән тип иҫәпләй.


Озон терминын немец химикы Ф. Шёнбейн 1840 йылда уның еҫе өсөн тәҡдим иткән, һүҙлектәргә быуат аҙағында ингән. Күп кенә сығанаҡтар 1839 йылда озонды асыуға өҫтөнлөк бирә. 1840 йылда Шёнбейн озондың калий иодидынан иодты ҡыҫырыҡлап сығара алыу һәләтен күрһәтә[5]:

 

Был реакция крахмал һәм калийлы иодид иретмәләр (иодкрахмал ҡағыҙы) ҡатнашмаһы менән һуғарылған фильтрлы ҡағыҙ ярҙамында озонды сифатлы билдәләү өсөн ҡулланыла — бүленеп сыҡҡан иодтың крахмал менән үҙ-ара тәьҫир итешеүе арҡаһында ул озонда зәңгәр төҫкә инә.

Кислород озонға әүерелгәндә газ күләменең кәмеү фактын 1860 йылда Эндрюс менән Тэт таҙа кислород тултырылған манометрлы быяла торба, уға беркетелгән платина үткәргестәр ярҙамында электр разрядын алыу өсөн эксперименталь рәүештә иҫбатлай[5].

Физик үҙсәнлектәре үҙгәртергә

  • Молекуляр массаһы — 48 м. а. б.
  • Газ тығыҙлығы нормаль шарттарҙа 2,1445 г/дм³ Газдың кислород буйынса сағыштырмаса тығыҙлығы буйынса 1,5; һауа 1,62 буйынса (1,658[6]).
  • Шыйыҡса тығыҙлығы −188 °C (85,2 К) булғанда тәшкил 1,59(7) г/см3 тәшкил итә.
  • Ҡаты оҙон тығыҙлығы − 195,7 °С (77,4 К) тигеҙ 1,73(2) г/см³[7]
  • Ҡайнау температураһы −111,8(3) °C (161,3 К). Шыйыҡ оҙон — ҡара-миләүшә төҫөндә..
  • Иреү температураһы −197,2(2) °(75,9). Ҡайһы берҙә килтерелгән −251,4 °C (21,7 К иреү температураһы хата, сөнки озондың һыуыныу һәләтен иҫәпкә алынмаған. Башҡа сығанаҡтар буйынса T’пл = −192,5(4) ° С 80,6). Ҡаты хәлдә — шәмәхә ялтырауыҡлы ҡара төҫтә.
  • Критик температура −12,0 °(261,1).
  • Критик баҫымы 51,6 атм.
  • Диффузия коэффициенты (300 К, 1 атм булғанда) 0,157 см²/с.
  • Иреү йылылығы 2,1 кДж/моль.
  • Парға әйләнеү йылылығы температураһы төрлө сығанаҡтар күрһәтеүенсә 11,17 алып 15,19 тиклем кДж/моль; 90 К 15,27 алып 16,6 тиклем кДж/моль.
  • Һыуҙа эреүсәнлеге 0 °С температула — 0,394 кг/м³ (0,494 л/кг), , ул кислород менән сағыштырғанда 10 тапҡырға юғары. Эреүсәнлек һыуҙың таҙалығына ныҡ бәйле, сөнки ҡушылмалар озондың тарҡалыуын катализлай
  • Шыйыҡ озон бөтә яҡлап шыйыҡ аргон, азот, фтор, метан, углекислота, тетрахлоруглерод менән ҡушыла. Шыйыҡ кислород менән бөтә яҡлап 93 К юғарыраҡ температурала ҡатнаша, түбәнерәк температурала эреүсәнлек ике фазаға тарҡала
  • Фреондарҙа тотороҡло эретмә барлыҡҡа килтереп яҡшы ирей, (ташыу һәм һаҡлау өсөн файҙаланыла).
  • Молекуларҙың ионлашыу потенциалдары — 12,52эВ .
  • Озон газ хәлендә диамагнит була, шыйыҡ хәлдә — көсһөҙ парамагнит.
  • Еҫе — ҡырҡыу, үҙсәнлекле «металл еҫе» (Менделеев буйынса — «ҡыҫала еҫе»). Күп концентрацияла хлор еҫен хәтерләтә. Был еҫ 1:100 000 шыйығатҡанда ла һиҙелә.

Химик үҙсәнлектәре үҙгәртергә

Озон ҡайтмалы йәки кире реакциянан һуң барлыҡҡа килә:

 

О3 молекулаһы тотороҡһоҙ һәм нормаль шарттарҙа һауала етерлек концентрацияла бер нисә тиҫтә минут эсендә үҙенән-үҙе йылылыҡ айырып O2 әйләнә. Температураның күтәрелеүе һәм баҫымдың түбәнәйеүе ике атомлы хәлгә күсеү тиҙлеген арттыра. Күп концентрацияла күсеү шартлау характерында булыуы ихтимал. Озондың хатта аҙ миҡдарҙа органик матдәләр, ҡайһы бер металдар йәки уларҙың оксидтары менән контакты үҙгәреүҙе ҡапыл тиҙләтә.

Бик аҙ миҡдарҙа азот кислотаһы булғанда озон тотороҡлана, быяланан эшләнгән пломбаланған һауыттарҙа ҡайһы бер пластмассаларҙа йәки таҙа металдарҙа түбән температуралы озон (−78 °C) тарҡалмай тиерлек.

Озон — көслө окисландырыусы, ике атомлы кислородҡа ҡарағанда күпкә реактивыраҡ. Бөтә металдарҙы ла тиерлек (алтын, платина[8] һәм иридийҙан тыш) окисланыуҙың иң юғары дәрәжәһенә тиклем (ҡайһы бер өҫкө окисланғандан һуң, Ni, Cu, Sn)[9]озон хәрәкәтенә ярайһы уҡ яҡшы ҡаршы тора). Күп кенә металл булмағандарҙы окислай. Реакцияның продукты булып башлыса кислород тора.

 

Озон оксидтарҙың окисланыу дәрәжәһен күтәрә:

 

Был реакция хемилюминесценция менән башҡарыла. Азот диоксиды азот ангидридына тиклем окисланыуы мөмкин:

 

Озон бүлмә температураһында молекуляр азот менән реакцияға инмәй, ә 295 °C кимәлендә уның менән реакцияға инә:

 

Озон нормаль температурала углерод диоксиды барлыҡҡа килтереп углерод менән реакцияға инә:

 

Озон аммоний тоҙҙары менән реакцияға инмәй, ләкин аммоний нитраты барлыҡҡа килтереп аммиак менән реакцияға инә:

 

Озон водород менән реакцияға ингәндә һыу һәм кислород барлыҡҡа килә:

 

Озон сульфаттар барлыҡҡа килтереп сульфидтар менән реакцияға инә:

 

Озон ярҙамында элементар көкөрттән дә, шулай уҡ көкөрт һәм көкөртлө водород диоксидынан да көкөрт кислотаһы алырға мөмкин:

 
 

Газ фазаһында көкөрт диоксиды барлыҡҡа килтереп көкөрт водороды менән реакцияға инә.

 

Һыуҙағы эретмәлә көкөртлө водород менән ике үҙ-ара тәьҫир итешеүсе реакция үтә, береһе — элементар көкөрт, икенсеһе көкөрт кислотаһын барлыҡҡа килтерә:

 
 

Озондағы өс кислород атомы ла тоҙ кислотаһы һәм озон менән аҡ ҡурғаш хлориды реакцияһында айырым реакцияға инә ала:

 

Һыуыҡ һыуһыҙ хлор кислотаһында иод эретмәһе озоны менән эшкәртеп иод перхлораты (III): алырға мөмкин:


 

Ҡаты нитроний перхлораты газлы NO2, ClO2 һәм O3 реакцияһы ярҙамында етештерелә ала:

 

Озон яныу реакцияларында ҡатнаша ала, яныу температураһы ике атомлы кислород менән сағыштырғанда юғарыраҡ була:

 

Озондың химик реакцияларға түбән температурала ла инеүе ихтимал. 77 х (-196, шыйыҡ азоттың ҡайнау температураһы), атомар водород озон менән гидропероксид радикал (водород атомын кислород молекулаһына күсереп, яңы матдә алыу') барлыҡҡа килтереп, һуңғыһын димерлаштырыу (аралаштырыу) юлы менән тәьҫир итешә[10]:

 
 

Озон составында анион O3 булған органик булмаған озонидтар барлыҡҡа килтереүе мөмкин. Был берләшмәләргә шартлау хәүефе янай һәм түбән температурала ғына һаҡланырға мөмкин. Бөтә һелтеле металдарҙың озонидтары (франциянан тыш) билдәле. KO3, RbO3 һәм CsO3 тейешле супероксидтарҙан алырға мөмкин

 

Калий озонидын калий гидроксидынан башҡа юл менән дә алырға мөмкин[11].

 

NaO3 һәм LiO3 -те CsO3 шыйыҡ аммиак NH3 хәрәкәтендә Na+ или Li+ иондарҙан торған ион алмашыу ыҫмалаларынан алырға мөмкин:[12]:

 

Аммиакта кальций эретмәһен озон менән эшкәртеү кальций түгел, ә аммоний озониды барлыҡҡа килеүенә килтерә.

 

Озон (тимер (III) гидроксид һәм марганец диоксиды ултырмаһы барлыҡҡа килтерә, уны фильтрау юлы менән һыуҙан тимерҙе һәм марганецты айырыу өсөн ҡулланырға мөмкин:

 
 

Әсе мөхиттә марганец окисланыуы перманганатҡа тиклем етеүе мөмкин.

Озон ағыулы цианидтарҙы хәүефһеҙерәк цианаттарға әйләндерә:

 

Озон һыҡрыҡсаны (мочевина) тулыһынса тарҡатырға мөмкин[13] :

 

Озон алыу үҙгәртергә

Озон атомар кислород бүленеп сыҡҡан күп процестарҙа, мәҫәлән, перекистар тарҡалғанда, фосфор окисланғанда һ.б. ваҡытта барлыҡҡа килә.

Сәнәғәттә уны һауанан йәки кислородтан озонаторҙарҙа электр разряды менән алалар. O3 шыйығайыуы O2 ҡарағанда еңелерәк, шуға күрә уларҙы айырыу ауыр түгел. Медицинала озонотерапия өсөн озонды таҙа кислородтан ғына алалар. Һауа нурланышында ҡаты ультрафиолет нурланыш менән озон барлыҡҡа килә. Шул уҡ процесс атмосфераның юғары ҡатламдарында бара, унда ҡояш нурланышы тәьҫирендә озон ҡатламы барлыҡҡа килә һәм тотола.

Лабораторияла озонды һыуытылған концентрат көкөрт кислотаһын барий пероксиды менән үҙ-ара тәьҫир итештереп алырға мөмкин.

 

Токсин тәьҫире үҙгәртергә

Уртаса концентрацияла озон токсин түгел. Ләкин озондың юғары окисланыу һәләте һәм уның ҡатнашлығында күп реакцияларҙа барлыҡҡа килеүе уның токсинлы булыуын (күп концентрацияла) билдәләй. Озондың организмға саманан тыш тәьҫире ваҡытһыҙ үлемгә килтереүе ихтимал.

Озондың һауалағы юғары концентрацияһының үтә хәүефле йоғонтоһо:

  • һулыш алыу системаһын ярһыта;

Рәсәй Федерацияһында озон зарарлы матдәләрҙең беренсе, иң юғары хәүеф класына ҡарай. Озон стандарттары:

  • тораҡ пункттарҙың атмосфера һауаһында рөхсәт ителгән максималь концентрация (ПДК м.р.) — 0,16 мг/м²;
  • тораҡ пункттарҙың атмосфера һауаһында рөхсәт ителгән уртаса тәүлек концентрацияһы (MPC s.s.) — 0,03 мг/м²;
  • эш майҙаны һауаһында рөхсәт ителгән максималь концентрация (ПДК) — 0,1 мг/м²;
  • минималь үлемесле концентрация (LC50) — 4,8 ppm

Кешенең еҫ һиҙеү сиге яҡынса 0,01 мг/м.

Озон бактерияларҙы һәм вирустарҙы һөҙөмтәле юҡ итә.

Озон ҡулланыу үҙгәртергә

Озонды ҡулланыу уның үҙенсәлектәренә бәйле:

  • көслө окисланыусы реагент:
  • медицина приборҙары стерилләштереү өсөн лаборатор һәм сәнәғәт практикаһында күп матдәләр әҙерләүҙә;
  • ҡағыҙҙы аҡлау өсөн;
  • нефтте таҙартыу өсөн.
  • көслө зарарһыҙландырыусы:
  • һыуҙы һәм һауаны микроорганизмдарҙан таҙартыу өсөн (озонация);
  • биналарҙы һәм кейем-һалымды зарарһыҙландырғаны өсөн;
  • медицинала ҡулланылған иретмәләр озонизацияһы өсөн (вена эсендә лә, контактлы ҡулланыу өсөн дә)..
  • Озон эсә торған һыуҙы зарарһыҙландырыу, туҡымаларҙы ағартыу, минераль майҙарҙы, сәнәғәт ағынты һыуҙарын таҙартыу өсөн, ҡиммәтле кислородлы берләшмәләр (мәҫ., адипин к‑таһы) етештереүҙә һ.б. ҡулланыла[14].

XXI быуатта күп кенә компаниялар биналарҙы (подвалдарҙы, бүлмәләрҙе вируслы ауырыуҙарҙан, складтарҙан, бактериялар һәм бәшмәктәрҙе йоҡторған әйберҙәрҙән һуң) зарарһыҙландырыу өсөн тәғәйенләнгән көнкүреш озонизаторҙарын етештерә башлай, йыш ҡына был алымды ҡулланғанда кәрәкле һаҡлыҡ саралары тураһында әйтелмәй.

Атмосферала озон үҙгәртергә

 
Озон бейеклегенең таралыуы

Атмосфера (стратосфера) озоны — ҡояш нурланышының атмосфера (О2) кислородҡа тәьҫире продукты. Ләкин тропосфера озоны — кеше һәм хайуандар һаулығына хәүеф тыуҙырыусы, шулай уҡ үҫемлектәргә зыян килтереүсе озон. Атмосферала кислород молекулаһы фотолитик тарҡалғанда йәки йәшен ваҡытында электр разряды арҡаһында барлыҡҡа килә; тигеҙ таралмаған, атмосферала иң күп миҡдары 20—25 км бейеклектә күҙәтелә, ергә яҡын ҡатлауҙа О. концентрацияһы антропоген факторҙар арҡаһында арта. Ерҙә тормошто һаҡлау вазифаһын үтәй, тере организм һәм үҫемлектәр өсөн зарарлы ультрафиолет нурҙарын (300 нм кәмерәк) һеңдерә. О. атмосферала тәүлек, миҙгел һәм йыл әйләнәһендәге кимәле ҡояш активлығының үҙгәреүенә бәйле. Тәбиғи һәм сәнәғәт тарафынан сығарылған озон тарҡатҡан матдәләр (бигерәк тә поляр өлкәләрҙә — "озон ярығы"нда ныҡ күҙәтелә)[14].

Кататумбо йәшене Ерҙәге тропосфера озонының иң ҙур яңғыҙ генераторы тип иҫәпләнә.

Ҡояш нурҙары атмосфераға автомобилдәрҙең һурҙырғыс газдарынан ингән азот диоксиды һәм углеводородтар менән реакцияға ингәс, фотохимик смог (төтөн томаны) барлыҡҡа килә. Азот диоксиды ҡояштан ультрафиолет нурланыш тәьҫирендә, азот оксиды һәм берләшмәгән кислород атомдары (озон) барлыҡҡа килә. Фотохимик смогтар тәүге тапҡыр 1940-сы йылдарҙа Лос-Анджелеста асыла. Улар кешеләрҙә күҙ һәм насофаринкс мембраналарының ярһыуына, шулай уҡ үҫемлектәрҙең һәләк булыуына һәм резина изделиеларҙың зарарланыуына килтерә[15].

Иҫкәрмәләр үҙгәртергә

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Лунин, 1998.
  2. Holleman, Wiberg: Lehrbuch der Anorganischen Chemie. ss. 91—100. Auflage. de Gruyter, 1985, S. 460.
  3. Takehiko Tanaka; Yonezo Morino. Coriolis interaction and anharmonic potential function of ozone from the microwave spectra in the excited vibrational states // Journal of Molecular Spectroscopy. — 1970. — Vol. 33. — P. 538—551.
  4. Kenneth M. Mack; J. S. Muenter. Stark and Zeeman properties of ozone from molecular beam spectroscopy // Journal of Chemical Physics. — 1977. — Vol. 66. — P. 5278—5283
  5. 5,0 5,1 5,2 С. С. Колотов, Д. И. Менделеев. Озон // Брокгауз һәм Ефрондың энциклопедик һүҙлеге: 86 томда (82 т. һәм 4 өҫтәмә том). — СПб., 1890—1907. (рус.)
  6. Справочник химика, т. II. — Л.: «Химия», 1971.
  7. Карякин Ю. В., Ангелов И. И. Чистые химические вещества. — М.: Химия, 1974.
  8. Платина не окисляется озоном, но катализирует его разложение.
  9. Некрасов Б. В. Н48 Основы общей химии. В 2 томах. Том 1.4-е изд., стер.-СПб.: Издательство «Лань», 2003. — 656 с. — (Учебники для вузов, специальная литература).
  10. Horvath M., Bilitzky L., & Huttner J., 1985. «Ozone.» pg 44-49
  11. Перспективные окислители. Дата обращения: 24 декабрь 2009. Архивировано из оригинала 3 ноябрь 2009 года. 2009 йыл 3 ноябрь архивланған.
  12. Housecroft & Sharpe, «Inorganic Chemistry». — 2005. — P. 265
  13. Horvath M., Bilitzky L., & Huttner J., 1985. «Ozone.» pg 259, 269—270
  14. 14,0 14,1 Башҡорт энциклопедияһы / Озон
  15. Фотохимический смог. Дата обращения: 5 май 2022. Архивировано 3 ғинуар 2019 года.

Әҙәбиәт үҙгәртергә

  • Химическая энциклопедия / Редкол.: Кнунянц И.Л. и др.. — М.: Советская энциклопедия, 1992. — Т. 3 (Мед-Пол). — 639 с. — ISBN 5-82270-039-8.
  • Разумовский С. Д., Заиков Г. Е. Озон и его реакции с органическими соединениями (кинетика и механизм). — М.: Наука, 1974. — 322 с.
  • Лунин В. В., Попович М. П., Ткаченко С. Н. Физическая химия озона. — М.: МГУ, 1998. — 480 с. — ISBN 5-211-03719-7.

Һылтанмалар үҙгәртергә