Википедия

Һаҙлыҡ

ландшафт

Һаҙлыҡ — тупраҡ өҫтөндәге артыҡ дымлы, батҡыл ландшафт участкалары. Һаҙлыҡ өсөн тупраҡтың өҫкө ҡатламында органик матдәләрҙең тулыһынса тарҡалмай, артабан торфҡа әүерелеүе хас. Һаҙлыҡтарҙа торф ҡатламдары 30 см-ҙан кәм түгел, әгәр аҙыраҡ булһа, был һаҙлыҡлы ерҙәр [1]. Һаҙлыҡ гидросфераның ҡушма өлөшө булып тора. Ерҙә беренсе һаҙлыҡтар 350-400 миллион йыл элек силур һәм девон осоро арауығында барлыҡҡа килә [2].

Һаҙлыҡ
Рәсем
Ҡайҙа өйрәнелә bog ecology[d]
 Һаҙлыҡ Викимилектә
Был терминдың башҡа мәғәнәләре лә бар, ҡарағыҙ: Һаҙлыҡ (мәғәнәләр).
Санкт-Петербург янында Нева йылғаһы буйы һаҙлығы)
Ағас ҡырҡҡан ерҙәрҙә һаҙланыу. Саменжа ҡасабаһы (1977)

Планеталағы иң ҙур һаҙлыҡтар - Амазонканың һыу баҫа торған туғайҙарында [3][4][5].

Һаҙлыҡтар, торфяниктар кеүек, гидрологик яҡтан күл тип иҫәпләнә, ә файҙаланыу ҡарашынан — ҡоро ер[6]. Рәсәйҙә һаҙлыҡтарҙы өйрәнеү торф сығарыу һәм торфяниктар урынын ауыл хужалығы өсөн файҙаланыу XVIII—XIX быуатта башлана[7].


Уртаса климат һыҙатының һаҙлыҡ йәнлектәре үҙгәртергә

1 Европа һаҙ ташбаҡаһы (Emys orbicularis).

2 Әрмәнде, тәлмәрйен.

3 Мышы, янут, ҡама, шәшке, ондатра.

4 Ҡоштар (торна, ағуна, селән, өйрәк, һаҙ деүете, һаҙ килейеге, һаҙ көйөлдөһө, һаҙ сәпсәүе, һаҙ турғайы, һаҙ ябалағы) һәм башҡалар

5 Талпан, серәкәй, төрлө бөжәктәр.

Һаҙ үҫемлектәре үҙгәртергә

Үҫемлектәр һүрәттәре үҙгәртергә

Һаҙлыҡтар һүрәттәре үҙгәртергә

  •  
    Нидерланды һаҙлығы
  •  
    Рәсәйҙә.
  •  
    Германияла
  •  
    Швейцарияла
  •  
    Белоруссияла

Шулай уҡ ҡара үҙгәртергә

  • Бөтә донъя һыулы-һаҙлыҡлы урындар көнө (2 февраль)
  • Зыбучий песок
  • Болотный микроландшафт
  • Болотные и заболоченные леса умеренного пояса

Иҫкәрмәләр үҙгәртергә

  1. ↑ Большая российская энциклопедия, 2005
  2. ↑ Штепа В. Какие тайны скрывают болота? Ufolog.ru — Познавательный журнал о непознанном и необычном (11 июль 2008). Дата обращения: 3 апрель 2011. Архивировано 22 август 2011 года. 2014 йыл 15 июль архивланған.
  3. ↑ Goulding, M. (1980). The Fishes and the Forest: Explorations in Amazonian Natural History. Berkeley, CA: University of California PressҠалып:Нет в АИ
  4. ↑ Lowe-McConnell, R. H. (1975). Fish Communities in Tropical Freshwaters: Their Distribution, Ecology and Evolution. London: Longman
  5. ↑ L.H. Fraser and P.A. Keddy (eds.). 2005. The World’s Largest Wetlands: Ecology and Conservation. Cambridge University Press, Cambridge, UK. 488 p.
  6. ↑ Маслов, 2008, с. 69
  7. ↑ Маслов, 2008, с. 10
  8. ↑ ЭСБЕ, 1891

Әҙәбиәт үҙгәртергә

Научно-популярная
  • Березина Н.А. и др. Мир зелёного безмолвия (болота: их свойства и жизнь). — М.: Мысль, 1983. — 159 с.
  • Елина Г.А., Лопатин В.Д. Многоликие болота. — Л.: Наука, 1987. — 192 с. — (Человек и окружающая среда).
  • Емельянов Л.Г. Таинственный мир болот. — Мн.: Белорусская наука, 2005. — 260 с.
  • Лисс О.Л., Астахова В.Г. Лесные болота. — М.: Лесная промышленность, 1982. — 128 с.
  • Трибис В.П. Слово о болотах. — Мн.: Ураджай, 1989. — 231 с.
  • Хейкурайнен Л. Болота / Пер. с фин. Л.В. Блюдника. — М.: Лесная промышленность, 1983. — 41 с.
Научная
  • Боч М.С., Мазинг В.В. Экосистемы болот СССР. — Л.: Наука, 1979. — 188 с.
  • Кац Н.Я. Болота земного шара. — М.: Наука, 1971. — 295 с.
  • Кирюшкин В.Н. Формирование и развитие болотных систем. — Л.: Наука, 1980. — 88 с.
Энциклопедические статьи
  • Болото // Большая российская энциклопедия. Том 3. — М., 2005. — С. 733—736.
  • Болота // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона. Том 4. — СПб., 1891. — С. 308—311.

Һылтанмалар үҙгәртергә

Ҡалып:Природные зоны

«https://ba.wikipedia.org/w/index.php?title=Һаҙлыҡ&oldid=1187458» битенән алынған