Глушарин Иларий Казимирович: өлгөләр араһындағы айырма

Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
3 юл:
 
== Биографияһы ==
Глушарин Иларий Казимирович [[1916 йыл|1916]] йылданданМәскәүҙең[[Мәскәү]]ҙең төрлө драма коллективтары актёры. 1918 — 1936 йылдарҙа актёр, [[Беларусь|Белоруссия]], [[Рәсәй Федерацияһы|Рәсәй]], [[Украина]] тетартҙары режиссёры. 1938 йылдан Йәш тамашасы театрының художество етәксеһе, 1941 — 1944 йылдарҙа — Рус драма театрының ([[Өфө]]) [[Бәләбәй]] филиалы художество етәксеһе. 1936 — 1938 һәм 1944-1961 йылдарҙа Рус драма театрының актёры, режиссёры. 1946—52 йылдарҙа Бөтә донъя сауҙа ойошмаһының Башҡорт бүлеге рәйесе. [[Башҡорт Автономиялы Совет Социалистик Республикаһы|БАССР-ҙың]] атҡаҙанған [[мәҙәниәт хеҙмәткәре|сәнғәт эшмәкәре]] ([[1945 йыл|1945]]). [[Башҡортостан Республикаһының Театр эшмәкәрҙәре союзы|Театр эшмәкәрҙәре союзы]] ағзаһы (1937). «Социаль геройҙар» амплуаһында үҙен сағыу күрһәтә : Артур Риварес (С.Прокопьевтың шул уҡ исемле Э.Л.Войнич романындағы «Овод» романы буйынса), Платон Кречет (А.Е.Корнейчуктың шул уҡ исемле драмаһы), Незнамов («Без вины виноватые» , А.Островский). Әһәмиәтле ролдәре араһында — Сирано («Сирано де Бержерак» Э Ростан), [[Борис Годунов]] («Смерть Иван Грозного» А.К. Толстой), Нинкович («Госпожа министерша», Нушич Бранислав). Глушариндың режиссерлыҡ ижады оригиналлеге, уйланылған сәнғәт концепцияһының үҙенсәлеге, стиле һәм жанрының билдәләнеше менән айырылып тора. Уның спектаклдәре театр тәнҡитселәренең юғары баһаһын һәм тамашасыларҙың таныуын ала: урыҫ драма театры —[[Симонов Константин Михайлович|К.М. Симонов]]<nowiki/>тың «Русский вопрос» (1947), У. Шекспирҙың «Много шума из ничего» У.Шекспира (1950), А.Н. Афиногеновтың «Машенька», (1951); ТЮЗ-да В.И. Штоктың — «Дом № 5», В.Катаевтың «Белеет парус одинокий» В.П.Катаева (1939) һ. б. «Это было так», «Кто виноват?», «Во имя жизни» пьесаларының авторы.
 
== Әҙәбиәт ==