Хорхе Луис Борхес: өлгөләр араһындағы айырма
Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
З. ӘЙЛЕ (фекер алышыу | өлөш) |
З. ӘЙЛЕ (фекер алышыу | өлөш) |
||
31 юл:
1930 йылдарҙа Борхес Аргентина әҙәбиәте, сәнғәте, тарихы, киноһы буйынса бик күп эссе яҙа. бер үк ваҡытта «El Hogar» журналында колонка алып бара, унда сит ил авторҙарының китаптарына рецензиялар, яҙыусыларҙың биографияларын яҙа. 1931 йылда Аргентинала Виктория Окампо нигеҙ һалған алдынғы әҙәби «Sur» журналы сыға башлау менән унда даими рәүештә баҫыла, Вирджиния Вульф әҫәрҙәрен тәржемә итә. 1937 йылда ул классик Аргентина әҙәбиәте анталогияһын нәшер итә. 1930 йылдан алып уйҙырма менән ысынбарлыҡты ҡуша, булмаған китаптарға рецензиялар яҙа һ.б.
1930 йылдар һуңы Борхеса өсөн ауыр була: тәүҙә ул өләсәһен ерләй, һуңынан
Хорхе Луис Борхес
1944 йылдың авгусында Биой Касареста һәм Сильвины Окампола ҡунаҡта булғанда Борхес Эстель Канто менән таныша һәм ғашиҡ була. Эстель уны иң яҡшы әҫәрҙәренең береһе тип һаналған «Алеф» хикәйәһен яҙырға илһамландыра<ref>{{cite web|url=http://www.me.gov.ar/efeme/jlborges/1941-1950.html|title=(1941-1950)|accessdate=2013-01-31|archiveurl=https://www.webcitation.org/6E60fSzjU?url=http://www.me.gov.ar/efeme/jlborges/1941-1950.html|archivedate=2013-02-01}}</ref>. Әсәһенең ҡаршы булыуына ҡарамаҫтан, Борхес Эстелға тәҡдим яһай, әммә уларҙың никахы булмай, 1952 йылда мөнәсәбәттәре туҡтала<ref>{{cite web|url=http://www.pagina12.com.ar/diario/suplementos/radar/subnotas/1953-296-2005-01-16.html|title=Página/12 :: radar|accessdate=2013-01-31|archiveurl=https://www.webcitation.org/6E60gM7pq?url=http://www.pagina12.com.ar/diario/suplementos/radar/subnotas/1953-296-2005-01-16.html|archivedate=2013-02-01}}</ref>.
40 юл:
[[Файл:Frondizi y Borges.jpg|thumb|right|Аргентина президенты Артуро Фрондиси менән осрашыу, 1958]]
1950 йылдар башы Аргентинала һәм унан ситтә Борхестың һәләте танылыу менән билдәле. 1950 йылда Аргентина яҙыусылар союхы уны үҙенең рәйесе итеп һайлай. Был вазифала ул өс йыл эшләй. Парижда Борхестың тәүге французса тәржемәһе
<!--В 1955 после военного переворота, который сверг правительство Перона, Борхес был назначен директором Национальной библиотеки Аргентины (хотя уже почти ослеп) и занимал этот пост до 1973.
|