Хаммамзаде Исмаил Деде Әфәнде: өлгөләр араһындағы айырма

Эстәлек юйылған Эстәлек өҫтәлгән
Sherbn (фекер алышыу | өлөш)
"{{Музыкант |Имя = Деде Эфенди |Изображение = |Описание изображения =..." исемле яңы бит булдырылған
(айырмалар юҡ)

10:21, 27 декабрь 2019 өлгөһө

Хаммамизаде Исмаил Деде Әфәнде (төр. Hammâmîzade İsmâil Dede Efendi, 9 января 1778, Стамбул — 29 ноября 1846, Мекка) — иң билдәле традицион (классик төрөк) Төркиә композиторҙарының берһе[1] [2].

Деде Эфенди
Төп мәғлүмәт
Тыуған

9 ғинуар 1778({{padleft:1778|4|0}}-{{padleft:1|2|0}}-{{padleft:9|2|0}})

Тыуған урыны

Стамбул

Үлгән

29 ноябрь 1846({{padleft:1846|4|0}}-{{padleft:11|2|0}}-{{padleft:29|2|0}}) (68 йәш)

Үлгән урыны

Мекка

Ил

Османская империя

Һөнәрҙәре

композитор

 Аудио, фото, видео Викимилектә

1778 йылда Истамбулда тыуған . Музыкаға һигеҙ йәштә саҡғында Мехмед Эмин Әфәнделә уҡый башлаған. Мәүләүи дәрүиштәр ордены Истмабул янындағы Стамбула Еникапа янында ойошторған йола бейеүҙәрендә ҡатнашҡан. Али Нутки Деде уны най тип аталған ҡурайға оҡшаш музыка ҡоралында уйнарға өйрәткән. 1799 йылда деде тигән дини дәрәжә алған. Солтан Сәлим III Деде Әфәнденең ижадын юғары баһалаған һәм музыкант солтан һарайында йыш ҡына сығыш яһаған. Деде Әфәнде мәүләүәи ордены сама тантаналары өсөн бер нисә йөҙ йыр яҙа. Сама өсөн яҙылған ете әҫәре уның иң яҡшы әҫәрҙәре тип атала. 1846 йылда ул хаж ҡыла, тик юлда ваба (холера) сирен йоҡтороп, Меккәлә вафат була.

Билдәле әрмән һәм Ғосман империяһы композиторы Амбарцум Лимонджян Дед Әфәнденең уғыусыһы була.

Деде Әфәнденең ике йөҙҙән артыҡ классик төрөк музыкаһының барлыҡ формаларында әҫәре һаҡланған. «Sultanî yegâh», «nev’eser», «saba-buselik», «hicaz-buselik» һәм «araban kürdî» мәҡәмдәрен дә ул яҙған тип иҫәпләнә.

Музейы

Уның Истамбулдағы Кумкапа районындағы өйө менән музыкаль салонында хәҙер музей .

Иҫкәрмәләр

  1. Сайт министерства культуры Турции (недоступная ссылка с 03-02-2018 (2267  дня))
  2. Классическая османская музыка (инг.)баш. — профессиональная музыка крупных городов центральных регионов Османской империи (Стамбул, Измир, Фессалоники до 1912 года и пр.). После образования Турецкой республики носит название «классической турецкой музыки»

Һылтанмалар

  • Turkish Music Portal
  • The Modernization Process in Two Oriental Music Cultures: Turkish and Japanese, Karl Signell: Asian Music, Vol. 7, No. 2, Symposium on the Ethnomusicology of Culture Change in Asia (1976), pp. 72-102, published by: University of Texas Press.