Мәһәҙиев Мәкәрим Әҙеһәм улы: өлгөләр араһындағы айырма

{{Театр эшлеклесе

| рәсем =

| киңлеге =

}}

<small>{{мәгънәләр|Мәһдиев}}</small>

 

 

 

Мәһдиев башкорт театры тарихына милли сәхнә реформаторы буларак кергән: К.С.Станиславскийның художество принципларын хуплап, проф. театр мәдәниәте, актёр осталыгы үсешенә булышлык итә, театрның репертуарын, репетицияләр үткәрү процессын үзгәртә. Төп рольдәре: Исмәғил, Шаймаҡ (“Янғура”), Ғәлим (“Алатау”; икеһе лә — [[Афзал Таһиров|А.М.Таһиров]]), Исмәғил (“Ғәлиәбаныу”), Отелло ([[Уильям Шекспир|У.Шекспирҙың]] шул уҡ исемле пьесаһы) һ.б. Режсер булараҡ, башлыса классиктар әҫәрҙәре буйынса спектаклдәр ҡуяъ: Ф.Шиллерҙың “Юлбаҫарҙар” (“Разбойники”; дебют, 1928) һәм “Мәкер һәм мөхәббәт” (“Коварство и любовь”), Лопе де Веганың “Һарыҡ шишмәһе” (“Овечий источник”), Н.В.Гоголдең “Тикшереүсе” (“Ревизор”), А.С.Пушкиндың “Борис Годунов“, А.Н.Островскийҙың “Төшөмлө урын” (“Доходное место”) спектаклдәре. Совет драматургтары Таһировтың “Алатау” һәм “Сибиряк Ғилман”, С.М.Мифтаховтың “Пандар илендә”, Н.Иҫәнбәттең “Портфель”, Г.Хәмиттең “Һинд ҡыҙы”, Г.Я.Кобецтың “Гута”, Ш.Х. Усмановтың “Һуңлаған фарман, йәки вәлидовсылыҡ” спектакле тәрән йәшерен сәйәси мәғәнәһе м‑н ҙур ижт. резонанс тыуҙыра. Укучылары арасында Г.Б.Абызгилдина, [[Зәйтүнә Бикбулатова|З.И.Бикбулатова]] (хатыны), Т.М.Бикташева, В.Г.Галимов, З.Г.Игдәүләтов, Б.Г.Имашев. Репрессияләнә (1937), атып үтерелә (1938). 1957 елда аклана.