Пушкин Александр Сергеевич: өлгөләр араһындағы айырма

Пушкин: «Себя как в зеркале я вижу, но это зеркало мне льстит».

| Псевдонимдары = Александр НКШП, Иван Петрович Белкин,<br />Феофилакт Косичкин (журнальный)<ref>[http://echo.msk.ru/programs/features/57850 Феофилакт Косичкин — журнальный псевдоним Александра Сергеевича Пушкина]</ref>, P., Ст. Арз. (Старый Арзамасец), А. Б.

|Тыуған урыны = {{ТУ|Мәскәү}}, <br />[[Рәсәй империяһы]]

|Вафат булған урыны = {{ВБУ|Санкт-Петербург}}, <br />[[Рәсәй империяһы]]

|Гражданлығы = {{Рәсәй империяһы}}

|Викиһандыҡ =

}}

 

== Нәҫел тамырҙары ==

Лицейҙа уҡыу осоронда Пушкин күп шиғри әҫәрҙәр ижад итә. Уны баласағында атаһының библиотекаһында уҡыған китаптары аша ижадтары менән танышҡан ХVII-ХVIII быуат француз шағирҙары илһамландыра. Вольтер һәм Парни йәш Пушкиндың яратҡан авторҙары була. Уның башланғыс лирикаһында француз һәм рус классицизмы традициялары ҡушыла. "Еңел шиғриәт"тә танылған мастер Батюшков һәм романтизм башлығы Жуковский Пушкин-шағирҙың тәүге уҡытыусылары була. 1813—1815 йылдар осорона ҡараған Пушкин лирикаһы тормош шатлыҡтары менән ләззәтләнеүгә сарсауҙы һүрәтләгән ғүмерҙең бик тиҙ үтеүе мотивтары менән һуғарылған. 1816 йылдан алып, Жуковский артынса, ул элегияларға мөрәжәғәт итә, был жанрға характерлы булған яуапһыҙ мөхәббәт, йәшлектең үтеүе, күңелдең һүрелеүе кеүек мотивтарҙы үҫтерә. Пушкин лирикаһы әле был ваҡытта башҡаларҙыҡына оҡшаш, әҙәби шартлылыҡ һәм штамптар менән тулы, шуға ҡарамаҫтан ул ваҡытта уҡ ижад итә башлаусы шағир үҙенсәлекле юл һайлай. Камерный шиғриәт менән генә сикләнмәй, Пушкин ауырыраҡ, мәғәнәлерәк темаларға мөрәжәғәт итә. Державиндың фатихаһын алған «Батша ауылында хәтерләүҙәр»(1814), Пушкин был шиғырын 1815 йыл башында Державин булғанда уҡый, 1812 йылғы Ватан һуғышы ваҡиғаларына бағышланған. Был шиғыр 1815 йылда «Рәсәй музеумы» журналында авторҙың тулы исеме аҫтында баҫтырылып сыға. Ә Пушкиндың «Лициния» мөрәжәғәтендә Рәсәйҙең ул саҡтағы тормошо сағылыш таба, «деспоттың яратҡаны» образында Аракчеев күрһәтелә. Ижад юлының башында уҡ ул үткән быуаттың рус сатирик яҙыусылары менән ҡыҙыҡһына. «Фонвизин күләгәһе» (1815) сатирик поэмаһында Фонвизиндың йоғонтоһо һиҙелһә, «Бова»(1814), «Безверие» әҫәрҙәре Радищев ижады менән бәйле.

 

Пушкиндың бер нисә псевдонимы булған: Александр НКШП, Иван Петрович Белкин, Феофилакт Косичкин (журналдарҙа)<ref>[http://echo.msk.ru/programs/features/57850 Феофилакт Косичкин — журнальный псевдоним Александра Сергеевича Пушкина]</ref> , P., Ст. Арз. (Старый Арзамасец), А. Б.

 

== Иҫкәрмәләр ==