Тих бял Дунав

„Тих бял Дунав“ (Тымыҡ аҡ Дунай) -- Болгарияла киң танылыу алған марш йыры. Христо Ботевтың отрядының "Радецки" пароходында Дунай йылғаһы аша үтеүгə арналған. Һүҙҙəр авторы -- Иван Вазов, композиторы -- Иван Караджов.

Шул уҡ исемле шиғырҙы болгар шағиры Иван Вазов 1876 йылда үк, үҙе əйтмешлəй, "Ботевтың Козлодуй яғынан үткəне хаҡында тəүге хəбəрҙе ишеткəс тə" („...при първата вест за минаването на Ботьова при Козлодуй...“) яҙған. Йырҙың көйө 1909 йылда Иван Караджов -- билдəле революционер, йəмəғəт эшмəкəре, Солунь (Салоники) ҡалаһындағы болгар ирҙəре гимназияһының музыка уҡытыусыһы тарафынан яҙылған.

Тиҙҙəн Тих бял Дунав болгар халҡының иң яратҡан илһөйəр йырҙарының беренə əйлəнə, марш булараҡ та йыш башҡарыла.

Тəүбашта был йыр 2 тауыш менəн йырланған, төп нөсхəһенең 22 строфаһының (куплетының) күбеһе йырланмаған.

Текст

Тих бял Дунав се вълнува,

весело шуми

и „Радецки“ гордо плува

по златни вълни.

Но кога се там съзирва

козлодуйски бряг,

в парахода рог изсвирва,

развя се байряк.

Млади български юнаци

явяват се там,

на чела им левски знаци,

в очите им плам.

Гордо Ботев там застана

младият им вожд –

па си дума капитану,

с гол в ръката нож:

Аз съм български войвода,

момци ми са тез;

ний летиме за свобода,

кръв да леем днес.

Ний летиме на България

помощ да дадем

и от тежка тирания

да я отървем.

Көйө

• Тих Бял Дунав се вълнува

Шулай уҡ ҡарағыҙ

• Болгар халыҡ музыкаһы